"Σκέψεις Μαχαιριές" από τη Σκεύη Περατικού (5ος Διαγωνισμός Ελεύθερης Γραφής - Ποίηση)

Σκέψεις Μαχαιριές

Kι’ απόψε πάλι μόνη μου,κι’ ο πόνος συντροφία μου

Μόνιμος κάτοικος κι’αυτός, μέσ’τη τρελλή καρδία μου

Οι σκέψεις μέσα στο μυαλό, κόβουνε σαν μαχαίρια

Ματώνω σαν σε σκεύτομαι, μέσα σε ξένα χέρια!!!

Η αυγούλα πρόβαλε ψυχρή, μέσα απ τη χαραμάδα

Και γω στ’άδειο κρεββάτι μου, καίγομαι σαν λαμπάδα

Υγρό το μαξιλάρι μου,ράκος τ’άδειο κορμί μου

Μέσα σε θάλασσες βαθείες, βουλίαζει η ψυχή μου!!!

Πονάει η σκέψη αγάπη μου, σαν κοφτερό μαχαίρι

Ποία να σε έχει δίπλα της, ποίο να σ’αγγίζει χέρι

Ποίαν  να φιλάς ερωτικά, και ποίαν να χαιδεύεις

Ποία ναν αυτή που αγαπάς, κι’εμένα δεν με θέλεις!!!!

Πώς μπόρεσες αγάπη μου, και με έκοψες στα δύο

Κι’είναι τώρα το σώμα μου, ναυαγισμένο  πλοίο

Χωρίς καρδία μεσ’το βυθό, σαν φαντασμα γυρνάω

Μα εσύ δεν φταίς  αγάπη μου , φταίω... που σ’αγαπάω!!!

Το ξέρω δεν είμαι αρκετή, δεν είμαι αυτή που θέλεις

Αυτά που δεν έχω εγω, σ’άλλην τώρα γυρεύεις

Δεν σε γεμίζει μάτια μου,η αγάπη η δική μου

Μα’γώ καρδία μου σ’αγαπώ, μ’ όλη τη δύναμη  μου!!!

Μπορεί να φταίω τελικά, που σ’άφησα να φύγεις

Που δεν κατάφερα  και γώ, λίγο να μ’αγαπήσεις

Το νίωθω πια δεν μ’αγαπάς,και λιώνω σαν  μ’αγγίζεις

Γιατί σ’άλλην ανήκουνε, τούτα  που  μου δανήζεις!!!

Συγνώμη που σ’αγάπησα, και πάντα θ’αγαπάω

Όλα τ’αντέχω μάτια μου,όσο και να  πονάω

Μακάρι να γινότανε, να’μουν ότι ζητούσες

Να’ταν δικία μου η σκέψη σου, και να με αγαπούσες!!!!