"Απλά και Σύντομα" από την Αριάδνη Δάντε

Η ερώτηση της ημέρας....Τελικά πόσα OSCARS κέρδισε το La La Land;;;

Αυτό ήταν και φέτος...ακόμα μια βραδιά OSCAR έφτασε στο τέλος της. Μια βραδιά που δεν ξέρω αν θα μείνει αξέχαστη για τις ταινίες που βραβεύτηκαν ή για μία από τις μεγαλύτερες γκάφες στα χρονικά. Και πάμε στην ερώτηση της ημέρας. Τελικά η ταινία La La Land κέρδισε 6 ή 7 βραβεία; Τα σίγουρα (εκτός αν αλλάξει κάτι τις επόμενες ώρες) είναι τα OSCAR Καλύτερης Σκηνοθεσίας για τον Damien Chazelle που έγινε και ο νεότερος που το πετυχαίνει, Α' Γυναικείου Ρόλου για την Emma Stone, Καλύτερης Φωτογραφίας, Καλύτερης Μουσικής Επένδυσης, Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού για το City of Stars και Καλύτερης Σκηνογραφίας. 

Για μερικά λεπτά είχε κερδίσει και το OSCAR Καλύτερης Ταινίας όπως ανακοίνωσε ο δύσμοιρος Warren Beatty αλλά τελικά του είχαν δώσει λάθος φάκελο. Ο μεγάλος νικητής της βασικότερης κατηγορίας ήταν τελικά το Moonlight, μέσω του οποίου η Ακαδημία βρήκε έναν πολύ ωραίο τρόπο να εξιλεωθεί  για την έλλειψη μαύρων υποψηφίων την περσινή χρονιά αλλά και να στείλει ένα μήνυμα στον νέο Πρόεδρο των Η.Π.Α. 

Κατά τα λοιπά, ξεχώρισε η εκπληκτική Viola Davies που γίνεται η πρώτη μαύρη ηθοποιός που κάνει το Triple Crown, δηλαδή κερδίζει βραβείο ερμηνείας για κινηματογραφική, τηλεοπτική και θεατρική δουλειά της. Στους μεγάλους νικητές και η ταινία Manchester By the Sea, που χάρισε ένα πανάξιο βραβείο Ά Αντρικού Ρόλου στον Casey Affleck και Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου στον Kenneth Lonergan. Για να κλείσουμε με τις μεγάλες κατηγορίες, το βραβείο Β' Αντρικού Ρόλου πήγε στον Barry Jenkins για την ερμηνεία του στο Moonlight. Δύο δευτερεύοντα βραβεία κέρδισε η ταινία Hacksaw Ridge, αυτό του Καλύτερου Μοντάζ και του Καλύτερου Ηχητικού Μιξάζ. Δυστυχώς οι ελληνικές συμμετοχές τελικά έφυγαν χωρίς κάποιο βραβείο αφού και το OSCAR Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους το πήρε το The White Helmets και όχι το 4.1 Miles. 

Ας δούμε συγκεντρωτικά όλα τα φετινά βραβεία και τους νικητές τους...

Πόσο καλά ξέρετε τα OSCAR;;;

Λίγες ώρες πριν τα φετινά βραβεία OSCAR και εν αναμονή του θριάμβου της ταινίας La la land (λέτε τελικά;) σας δίνουμε την ευκαιρία να τεστάρετε τις γνώσεις σας για να δούμε πόσο καλά γνωρίζετε τα βραβεία μέσα από 10 ερωτήσεις. Ευκαιρία κιόλας να δοκιμάσουμε για πρώτη φορά τη νέα πλατφόρμα ερωτήσεων της ιστοσελίδας playbuzz.com στο blog μας!! Αν θέλετε αφήστε ως σχόλιο το σκορ σας ώστε να μπορούμε να σας κατακρίνουμε (ή να σας αποθεώσουμε) με την άνεσή μας!!!

Έτοιμοι; Πάμε.......

"Το αγκάθινο Στέμμα" από τον Θεόφιλο Γιαννόπουλο

Υπό έκδοση βρίσκεται από τις εκδόσεις ΕΞΗ το βιβλίο του βραβευμένου λογοτέχνη Θεόφιλου Γιαννόπουλου, με τίτλο "ΤΟ ΑΓΚΑΘΙΝΟ ΣΤΕΜΜΑ". Του ευχόμαστε ολόψυχα καλή επιτυχία και να είναι καλοτάξιδο!

Λίγα λόγια για το έργο:

"ΤΟ ΑΓΚΑΘΙΝΟ ΣΤΕΜΜΑ" -Συγγραφέας: Θεόφιλος Γιαννόπουλος

Υπόθεση:

H Βασίλισσα των OSCAR, Meryl Streep

Ό,τι και να πει κανείς για αυτή την ηθοποιό είναι πραγματικά λίγο. ΄Τεράστια ηθοποιός, δυναμική ακτιβίστρια, έξυπνη, λαμπερή, ταλαντούχα....απλά υπέροχη. Και συνώνυμο των OSCAR. Πώς να μην είναι άλλωστε όταν έχει 20 υποψηφιότητες για βραβείο OSCAR (16 για Α' και 4 για Β' Γυναικείο Ρόλο) με τελευταία τη φετινή για την ταινία Florence Foster Jenkins και πρώτη το (όχι και τόσο) μακρινό 1979 για την ταινία The Deer Hunter. Ανάμεσα σε τόσες υποψηφιότητες ξεχωρίζουν φυσικά οι 3 νίκες της στα βραβεία το 1980 για το Kramer VS Kramer, το 1983 για την ταινία Sophie's Choice και σχεδόν 30 χρόνια μετά, το 2012 όταν υποδύθηκε μαεστρικά την Margaret Thatcher στην ταινία The Iron Lady. 

Κάθεστε; Ξέρετε πόσες υποψηφιότητες έχει κερδίσει στην καριέρα της συνολικά σε κάθε είδους βραβεία; 409....ναι, 409!!! Και έχει κερδίσει τις 157 από αυτές έχοντας ένα εκπληκτικό ποσοστό επιτυχία που πλησιάζει το 40%. Μπορεί φέτος να χαλάσει λίγο το ποσοστό της αφού δεν κατεβαίνει ως φαβορί αφού ο τυφώνας La La Land και η Emma Stone φαντάζει ως η επικρατέστερη. Μάλιστα περισσότερο από την ερμηνεία της (που ήταν όπως πάντα εξαιρετική) τη θέση στις υποψηφιότητες μάλλον την κέρδισε (όπως λένε οι ειδικοί) μετά τον φλογερό λόγο της στις Χρυσές Σφαίρες.

"Πέρα από την Γέφυρα" της Έλενας Σαλιγκάρα

Γράφει η Σοφία Κραββαρίτη

Μία φωτογράφος. Μία μηχανή προέκταση του εαυτού της. Χιλιάδες όνειρα φυλαγμένα μέσα στον φακό περιμένουν την στιγμή που θα αντικρίσουν το παρόν για να συνεχίσουν τον δρόμο τους πάνω στο μέλλον που στοχεύει η Χριστιάνα, η φωτογράφος. Δύο άντρες φίλοι την διεκδικούν. Ο ένας ντροπαλός, συναισθηματικός και ο άλλος τολμηρός και χείμαρρος που την παρασύρει στον έρωτά του, αφήνοντας πίσω τον κολλητό του να θρηνεί για μια αγάπη που δεν πρόλαβε καν να γεννηθεί. Μια γυναίκα δεκανίκι θα προστεθεί στο κάδρο να καταπραϋνει τον πόνο του Σταύρου. Τα καταφέρνει όμως; Και ποιος θα είναι τελικά ο ρόλος της σε συτή την παράσταση που πήγε για κομπάρσος; Από την άλλη, η κοινή ζωή του Ηλία και της Χριστιάνας τρέχει. Ζωές φαινομενικά τακτοποιημένες και άλλες που παλεύουν με τους δαίμονές τους, προσπαθώντας να τους κρατήσουν στη σιωπή.

Η Χριστιάνα κυνηγώντας το όνειρό της που είναι μια έκθεση φωτογραφίας, θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον εφιάλτη. Τι γίνεται όταν η ζωή μας γυρνάει τούμπα; Βλέπουμε τι υπάρχει από κάτω. Όταν οι δαίμονες σπάσουν τη σιωπή τους, τι έχουν να πουν; Και όταν πριν προλάβεις να βάλεις τα πράγματα στη σωστή τους θέση, η μοίρα σού ρίξει όλα της τα χαρτιά στο τραπέζι, τι αποφασίζεις; Θα παίξεις ή θα πας πάσο;

"Απλά και Σύντομα" από την Αριάδνη Δάντε

U.S.S. Indianapolis: Men of Courage (2016, ελληνιστί «U.S.S. Indianapolis: Θαρραλέοι άνδρες»)

Βαθμολογία 3 / 5

Θα ήταν παράδοξο να κυκλοφορήσει ταινία σχετική με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και να μην την παρακολουθήσω. Ακόμα και αν είχα τις επιφυλάξεις μου κυρίως με τη συμμετοχή του Nickolas  Cage που οι επιλογές του τα τελευταία χρόνια είναι μάλλον μέτριες έως αστείες. Επίσης το γεγονός ότι δεν ακούστηκε ιδιαίτερα η συγκεκριμένα ταινία μάλλον δείχνει ότι προσπάθησαν να κρατήσουν χαμηλό budget (άρα περικοπές σε ποιοτικά χαρακτηριστικά).

Η ταινία αφηγείται την ιστορία του πλοίου USS Indianapolis, του πλοίου που μετέφερε προς την Ιαπωνία τις δύο ατομικές βόμβες που έπεσαν στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι και ουσιαστικά τέλειωσαν τον πόλεμο. Μία ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη πράξη που στοίχισε τις ζωές χιλιάδων ιαπώνων πολιτών αλλά ίσως γλίτωσε τις ζωές χιλιάδων στρατιωτών. Το πλήρωμα και ο πλοίαρχος (Cage) είναι ιδιαίτερα ικανοί και έχουν πάρει μέρος σε μια σειρά μαχών με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Αυτό τους φέρνει στην τιμητική αλλά και δυσάρεστη θέση να αναλάβουν μια άκρως μυστική αποστολή, αυτή της μεταφοράς ενός νέου υπερόπλου που θα κρίνει τον πόλεμο. Χωρίς συνοδεία, χωρίς επίσημες εντολές και ουσιαστικά κρυφά από όλο τον κόσμο θα ξεκινήσουν και θα ολοκληρώσουν με επιτυχία την αποστολή τους. Όμως κατά τη διάρκεια της επιστροφής τους θα βρεθούν αντιμέτωποι με ένα ιαπωνικό υποβρύχιο που θα καταφέρει να βυθίσει το θρυλικό πλοίο. Το πλήρωμα θα έχει να αντιμετωπίσει τα παγωμένα νερά, την έλλειψη προμηθειών και το κυριότερο τους πεινασμένους για αίμα καρχαρίες του Ειρηνικού Ωκεανού.

"Απλά και Σύντομα" από την Αριάδνη Δάντε

Τα OSCAR είναι (και) ελληνική υπόθεση!!

Μπορεί να μην το έχουμε συνειδητοποιήσει αλλά η Ελλάδα είχε διαχρονικά σημαντική παρουσία στα βραβεία OSCAR με πολλές υποψηφιότητες αλλά και νίκες ελλήνων καλλιτεχνών ή καλλιτεχνών με ελληνικές ρίζες. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια, ο ελληνικός κινηματογράφος έχει έρθει ξανά στο προσκήνιο κυρίως με την εξαιρετική διεθνή παρουσία του Γιώργου Λάνθιμου που φέτος κέρδισε τη 2η υποψηφιότητα στην καριέρα του.

Κατίνα Παξινού, OSCAR Β' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία "For who the bell tolls" (1944)

Στο βίντεο που μας προσφέρει το thepowerofmusicart.weebly.com απαριθμώνται όλες οι τιμητικές παρουσίες των ελλήνων από το 1944 και την Κατίνα Παξινού μέχρι το 2017 και τους Γιώργο Λάνθιμο και Δάφνη Ματζιαράκη.

"Απλά και Σύντομα" από την Αριάδνη Δάντε

"Το σώμα μου πίσω" του Νίκου Ραφαηλίδη

 Γράφει η Σοφία Κραββαρίτη

Ο Φρέντυ είναι ένας άντρας δυστυχισμένος, να το πω; Πάντως σίγουρα ανήσυχος. Θα ήθελε να κάνει πολλά πράγματα στην ζωή του, άλλο που δεν κάνει τίποτα. Τα αισθηματικά του δεν πάνε καλύτερα. Κολλημένος με την πρώην του, η οποία δεν τον θέλει. Κι όλα αυτά στα τριανταπέντε του. Μάλλον σκούρα τα πράγματα γι’ αυτόν. Αποφασίζει να περάσει ένα διήμερο χαλάρωσης στο χωριό. Ταξιδεύοντας με το τρένο, κλέβει την ιδέα της αστρικής προβολής από δύο συνεπιβάτες. Η ευκαιρία του, είχε έρθει. Η ώρα της μεγάλης αναγνώρισης! Ο φίλος μας τα καταφέρνει. Έφτασε η στιγμή, η ψυχή να κάνει τις δικές της διαδρομές, ν’ ανακαλύψει άγνωστους κόσμους. Όχι για πολύ όμως. Μια διαπίστωση, οδηγεί τον Φρέντυ πίσω στο σπίτι που άφησε το σώμα του, επειδή το χρειάζεται επειγόντως. Δεν είχε υπολογίσει όμως κάτι. Όλα έχουν το τίμημά τους. Και κατάλαβε και κάτι άλλο. Η αστρική προβολή δεν ήταν απλά εμπειρία. Ήταν μάθημα ζωής. Το ερώτημα είναι... Διάβασε καλά ο Φρέντυ;

Δεν έχει μικρύνει ο Παναθηναϊκός, μικροί είναι οι άνθρωποι που τον τρέχουν

Για να το ξεκαθαρίσουμε μια και καλή….ο Παναθηναϊκός δεν έχει μικρύνει. Δεν μπορεί να μικρύνει ένας σύλλογος, και συγκεκριμένα το ποδοσφαιρικό του τμήμα, που έχει συμμετάσχει σε τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών, έχει συμμετοχές στην τετράδα και οχτάδα ευρωπαϊκών διοργανώσεων, κάτι που καμία άλλη ελληνική ομάδα δεν έχει πετύχει, και έχει κατακτήσει μπόλικους εγχώριους τίτλους. Το γεγονός ότι σε αυτό το κομμάτι έχει μείνει πολύ πίσω από τον αιώνιο αντίπαλο (άσχετα αν είναι δίκαιο ή όχι) δεν έχει μεγάλη σημασία. Άλλωστε κανείς δεν απαγορεύει μια χώρα να έχει δύο (ή και περισσότερους) μεγάλους συλλόγους. Και επιτέλους ας σταματήσουν οι οπαδοί να μαλώνουν για το ποιος τον έχει πιο μεγάλο (τον σύλλογο).

Μικροί είναι αυτοί που τρέχουν τον σύλλογο σε όλα τα επίπεδα. Από αυτούς εξαιρώ προς το παρόν το δίδυμο Ουζουνίδη – Λυμπερόπουλου που ανέλαβε πρόσφατα, βρήκε καμένη γη και καμία διάθεση ή και δυνατότητα να διορθωθεί η κατάσταση. Δυστυχώς ο πρόεδρος Γιάννης Αλαφούζος μετά από 4 σχεδόν χρόνια στο τιμόνι της ομάδας δείχνει να μην έχει μάθει από τα πολλά λάθη του παρελθόντος και συνεχίζει να δείχνει ότι είναι άσχετος με το αντικείμενο. Από μόνο του αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό. Άλλωστε ο ρόλος του μεγαλομετόχου είναι να βάζει το ρευστό και όχι να επιλέγει μεταγραφές. Αλλά δυστυχώς οι πολλές λανθασμένες επιλογές σε πρόσωπα και η επιμονή σε αυτά έχουν φέρει τον Παναθηναϊκό για ακόμα μία φορά στο χείλος του γκρεμού. Πάνω που άρχισε να συμμαζεύεται η κατάσταση οικονομικά, εμφανίστηκε ένας ακατάλληλος άνθρωπος, ο κ. Στραματσόνι που δεν κατάφερε να κάνει ομάδα τις καραβιές ξένων που έφερε. Ναι μεν έγιναν κάποιες ποιοτικές κινήσεις αλλά το θέμα δεν είναι εκεί.