"Ο Παλιάτσος" (4ος Διαγωνισμός Ελεύθερης Γραφής)

Από τον Νίκο Κομπολάκη

Ετοιμάζομαι για τη γιορτή. Λευκό πρόσωπο, κόκκινη μύτη, κόκκινο παγωμένο χαμόγελο και ένα μαύρο δάκρυ να κρέμεται από το μάτι, έτοιμο να πέσει. Η δουλειά μου είναι δύσκολη. Πρέπει να διασκεδάσω κακομαθημένα πλουσιόπαιδα. Όλοι οι ευκατάστατοι της πόλης, βρήκαν μόδα να κάνουν παιδικά πάρτι με κλόουν, παγωτατζήδες, φωτογράφους, dj και άλλα πολλά θεάματα.

            Αυτά που πρέπει να ξέρω να κάνω καλά είναι να κλαίω, να γελάω και να πονώ. Να αφήνω τα παιδιά να με κλοτσάνε, για να πονώ. Να με πιάνει κλάμα από τον πόνο και μετά, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, να γελάω. Ο καλός παλιάτσος βρίσκει πάντα δουλειά. Κι εγώ είμαι καλός στη δουλειά μου.

Ξεκίνησα νωρίς για να προλάβω να δοκιμάσω κάποια κόλπα μου εκεί. Σήμερα ένιωθα διαφορετικά. Από το πρωί που σηκώθηκα, δεν ήξερα γιατί, αλλά ήθελα να μιλήσω σοβαρά με κάποιον. Δεν αντέχω άλλο αυτήν την υποκρισία. Δίπλα από το σπίτι που πάω, είναι ένα κοινωνικό συσσίτιο. Το ξέρω, γιατί έχω πάει ξανά σε αυτό το σπίτι για γενέθλια. Θέλω να φωνάξω δυνατά, να διαμαρτυρηθώ. Η σκέψη μου ταξιδεύει στα άλλα παιδιά, αυτά που παίρνουν τα κοινωνικά συσσίτια, γιατί οι γονείς τους είναι άνεργοι.

"Αν..." (4ος Διαγωνισμός Ελεύθερης Γραφής)

Από τον Ιωάννη Χειμωνάκο

Αν περπατάς σαν γίγαντας και στη ζωή διαπρέπεις,

αν τα σκουλίκια τα πατάς παντού όπου τα βλέπεις,

αν πάντοτε οι πράξεις σου,θυμίζουν μεγαλείο,

αν την αγάπη στη ζωή,τη βλέπεις σαν λαχείο,

αν πάντοτε ψηλά πετάς και κάτω δεν κοιτάζεις,

αν ό,τι και να σου συμβεί,καθόλου δεν τρομάζεις,

"Καις την ζωή" (4ος Διαγωνισμός Ελεύθερης Γραφής)

Από την Μαρίνα Καπούτση

Καις την ζωή σαν φωτιά,

που ο αέρας δυναμώνει,

μαζί σου παρασέρνεις,

ότι αληθινό και το σκοτώνεις.

Σε μια δίνη γυρνάς και χαλάς,

ότι ανασαίνει προσπερνάς,

μέσα σου μυστικά κρύβεις,

σαν βιβλίο θολό και σκοτεινό.

Και χάνεσαι μακριά,

δίχως τα ίχνη σου να αφήνεις,

σε ποιά μονοπάτια αληθινά,

τα όνειρά σου εξαφανίζεις.

"H Καρδιά θυμάται..." (4ος Διαγωνισμός Ελεύθερης Γραφής)

Από την Μαρία Καραπάνου

Η καρδιά μου η πονεμένη

πάντα από θυμό πονά

και σπαράζει η καημένη

και την πρύμνη της κοιτά.

Αχ! Να πήγαινε  Αχ! Να ταξίδευε

στο Ναύπλιο μια μέρα

και τη μορφή να χάραζε στου δειλινού τη μέρα.

Μέρα γλυκιά, μέρα γιορτή

της θάλασσας κλωνάρι

σαν της αυγής ξημέρωμα

λαμπρό μαργαριτάρι.

Λαμποκοπάει υπέροχα

ο κόσμος το θαυμάζει

μα σαν το βλέπει το παιδί

φωνάζει και κραυγάζει.

"Θύρσοι" (4ος Διαγωνισμός Ελεύθερης Γραφής)

Από την Ευτυχία Καπαρδέλη

Θύρσοι

Βύθιες ψυχές χαρισμένες στη Νίκη

γενναίε  και εύψυχε  πολεμιστή

Έπικρατέειν  ή άπόλλυσθαι

«Τόσης αρετής

στον κόσμο των  θνητών υπέρβαση»

Αρχαία Ελλάδα

Αρχαίος ελληνικός Πολιτισμός

Παρθενών, Ολυμπία

Μυκήνες  …Κνωσός

***

Αρμονική  συμφωνία, τόποι αρμονικοί ,επιβλητικοί

Ξεχωριστά κομμάτια πατρίδας

Αρχαίες μνήμες που

την καρδιά και τον νου

αιχμαλωτίζουν

αλήθεια, δικαιοσύνη ,ελευθερία

φωνές από  το παρελθόν

γενιές, ξεχωριστές ηρώων