Ανέλπιδα
Ανέλπιδα, ανέλπιστα
Οι ιαχές προχωρούν
Τα μανταλάκια κρεμούν
τις τελευταίες φυλλάδες
Και ο αμνός σιωπά
Άστοχα
Τα βελάκια ξεριζώνουν
ιμάντες
Και ζωγραφιές τοίχων
μου έρχονται στο νου
Τι είναι αυτό που
φωνάζει;
Λευκοί λύκοι ή μαύρα
πρόβατα;
Γουργουρητά και
μουγκρητά
Παρακαλούν για καλό
ξημέρωμα
Σε μια πλατεία άδεια
Σε μια πλατεία γεμάτη
κενό
Φιλοδοξίες
Φυτεύονται σε παρθένα
κορμιά
Και μια μικρή, ζεστή
αγωνία φύσηξε
Είναι άραγε τα ρούχα
της μπουγάδας που κυματίζουν;
Ή κάποιο τρένο έρχεται
καταπάνω μας;
Θα το μάθουμε
Αμέσως μετά τις διαφημίσεις…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου