"Κράτα το χέρι μου" από τη Lousi Petrosian (5ος Διαγωνισμός Ελεύθερης Γραφής - Ποίηση)

Κράτα το χέρι μου

Κράτα το χέρι μου και πάμε

Στα σύννεφα πάνω να χορέψουμε

Με γυμνά τα πόδια να νιώσουμε

Σαν μικρά παιδιά, τα πάντα.

Κράτα το χέρι μου και πάμε

Με όλο σου το είναι χαμογέλασε

Κοίτα με μάτια αθώα και φωτεινά

Τα δικά μου για πάντα.

  

Κράτα το χέρι μου και πάμε

Να αγγίξουμε τον ήλιο, τόλμησε

Αέρινα τα χέρια μας θα χαϊδέψουν

Και η καρδιά θα ζεστάνει το σώμα.

Κράτα το χέρι μου και πάμε

Στο απέραντο γαλάζιο να χαθούμε

Και νότες ξεχασμένες από τραγούδια

Να την έχουμε αν θες συντροφιά.

Κράτα το χέρι μου και πάμε

Προς το δρόμο που χαράζει ο ήλιος

Το δρόμο αυτό το χρωματιστό

Ντροπαλά στην αρχή, και μετά με πάθος.

Κράτα το χέρι μου και πάμε

Μέχρι το μονοπάτι να εξαφανιστεί

Και ο άνεμος αρχίσει να μας νανουρίζει

Σαν πέφτει το σκοτάδι το γλυκό.

Κράτα το χέρι μου και πάμε

Προς τον παντοτινό μας φίλο

Που δειλά φωτίζει τα πρόσωπά μας,  και συνάμα

Τα κρύβει από τους θνητούς, τους ανάξιους.

Κράτα το χέρι μου και πάμε

Ακολουθώντας άλλο τώρα μονοπάτι

Αυτό το λουσμένο από το σεληνόφως

Μελαγχολικό και χτισμένο για μας και μόνο.

Κράτα το χέρι μου και μη τ’ αφήσεις

Ας ανέβουμε ακόμη πιο ψηλά

Σε άλλους πλανήτες φιλιά ας δώσουμε

Ψάχνοντας τον Μικρό Πρίγκηπα.