"Επάγγελμα Άνθρωπος" (4ος Διαγωνισμός Ελεύθερης Γραφής)

Από την Βίκυ Τσίγγα

Στη σειρά τα πτυχία και οι διακρίσεις , οι σπουδές και οι μέθοδοι διδασκαλίας.

Αλήθεια πόσα πτυχία έχεις κρεμάσει στον τοίχο, για ποιο απ όλα καμαρώνεις πιο πολύ;

Τι επάγγελμα κάνετε;  α! τι καλά πόσο όμορφα ,μπράβο σας, μπράβο σας…  

        

Με τα  μπράβο ν΄αυξάνονται, διογκώνεται και η απατηλή ιδέα για τον εαυτό σου, εγώ ο σπουδαίος, ο πλούσιος , με τόσα σπίτια, τα αυτοκίνητα κ.τ.λ.

Ποιο εγώ και φόβο σου τάισες πάλι; Ποια αδυναμία και πάθος σου κρυφό  πείνασε?

Ποιον ζήλεψες και τι ζήλεψες που δεν έχεις εσύ;

Καυχιέσαι ότι εσύ τα ξέρεις όλα και οι άλλοι τίποτα.

Μιλάς συνεχώς για σένα, χωρίς να έχεις την διάθεση να ακούσεις το συνομιλητή σου.

Πότε θα μάθεις, αν δεν μάθεις ν ακούς!

Ζεις  μέσα σε μια πλάνη , σ ένα συνειδησιακό  λήθαργο, άλλο παρόμοιο του δεν υπάρχει.

Μα ξέχασες να κοιτάς μέσα σου, τις πληγές σου, να τις «γλείφεις»  και  να τις θεραπεύσεις. 

Τι με κοιτάς σε σένα μιλώ, εσένα που με κοιτάς μέσα στον καθρέπτη με απορία…

Πως μπορείς και ξεφεύγεις τόσα χρόνια από την εσωτερική σου φωνή, γιατί  την καταπιέζεις ; 

Σε ποιον πούλησες πάλι  τη ψυχή σου;

Στη  δίνη των πρόσκαιρων κατακτήσεων, παρασύρθηκες στο σκοτάδι. 

Κινείσαι επιφανειακά, άγεσαι και φέρεσαι με διάθεση ψευτο-ανωτερότητας , εσύ ο πρώτος και όλοι οι άλλοι οι δεύτεροι…

Σαν τον παλιάτσο τριγυρνάς , καμαρώνεις για τις κοινωνικές σου γνωριμίες, και όλα τα υλικά αποκτήματα, την εκπαιδευτική σου μόρφωση  κι όλο φουσκώνεις από υπερηφάνεια. Που φουσκώνει, φουσκώνει όλο και πιο πολύ και σκάει κάποια στιγμή σαν μπαλόνι…

Έκρηξη της συναισθηματικής μιζέριας σου, θυμός και χάος ψυχικό, απώλειες από παντού, χαμένος στην ανυπαρξία της ευτυχίας σου.

Και τότε ανακαλύπτεις πως ξέχασες να λέγεσαι και να είσαι Άνθρωπος! Ναι Άνθρωπος! 

Ποιο το όφελος με όλα αυτά τα πτυχία να κοσμούν στον τοίχο του γραφείου σου, χωρίς την ύπαρξη της ανθρωπιάς, χωρίς ταπεινότητα!

Ποιο το νόημα των κοινωνικών επαφών, χωρίς να προσφέρεις την αλληλεγγύη σου, τη συμπαράσταση στους συνανθρώπους σου!

Αλήθεια, πολύ όμορφα και οι διασκεδάσεις, η ψυχαγωγία, τα υλικά αγαθά αλλά  χωρίς να   φέρεσαι ως Άνθρωπος δεν έχουν καμία απολύτως σημασία!

Υπέροχα τα στολίδια που φοράς, το σώμα που προσέχεις, αλλά για το πνεύμα σου τι έκανες;

Που πήγαν,  που καταχώνιασες τη συμπόνια και  την καλοσύνη, την ευγένεια  και  την αγάπη, αυτά  τα γνήσια συστατικά της ανθρώπινης αξίας σου;

Πόσες άπειρες φορές πρόδωσες τα ιδανικά σου και τα όνειρα σου;

-         Μα εγώ δεν…

Άγγιξε μάτια μου όμορφα με τρυφερότητα τον άνθρωπο που κατοικεί μέσα στο σώμα σου.

Μίλησε του με την Αλήθεια σου, μην τον παιδεύεις άλλο, μην τον αποξενώνεις από την φύση του, που είναι η αγάπη , η καλοσύνη.

Έλα, πες μου για εκείνους τους κρυμμένους θησαυρούς που κουβαλάς μέσα σου.

Φανέρωσε τους  να σε χαρώ, να γιορτάσει όλη η πλάση.

Γιατί στερείς  από τον εαυτό σου και από τους γύρω σου, αυτό το Μεγαλείο της Ψυχής ;

Eίσαι το μεγαλύτερο θαύμα της γης, στάματα  ν ανυψώνεις τα τείχη του εγώ, γκρέμισε τα στο εδώ και τώρα. 

Η ευτυχία και η χαρά σου εξαρτώνται αποκλειστικά από εσένα , από το περίσσευμα της  αγάπης σου.

Άσε την εσωτερική σου λάμψη και δύναμη να βγεί προς τα έξω.

Να σε κοιτώ και να βλέπω στα μάτια το Φως σου, να με κοιτάς και να βλέπεις τον Ήλιο μου.

Λόγος , μάτια , πράξεις να κινητοποιούνται από  τον ρυθμό της αγάπης.

Νους, σώμα, πνεύμα εναρμονισμένα με το Όλον, με το Θεϊκό Φως!

Να τραγουδάς από καρδιάς, Άνθρωπε Αγάπα…

Αγάπα εσένα κυρίως ,αγάπα τον διπλανό σου ακόμα και  τον εχθρό σου, αγάπα όλο τον κόσμο.

Ο μεγαλύτερος εχθρός είναι ο εαυτός σου, γι αυτό σου λέω λάτρεψε τον και συγχώρεσε τον ολοκληρωτικά για όσες φορές τον πρόδωσες. 

Θυμήσου  για πόσα πρέπει  παραγκώνισες τα θέλω σου. 

Αυτά τα θέλω που σε κάνουν καλύτερο, ξεχωριστό,  που  μετουσιώνουν  όλες τις περιοριστικές πεποιθήσεις  της  κατώτερης συμπεριφοράς σου, σε υπέρλαμπρο φως, χαρακτηριστικό της θεϊκής σου υπόστασης.

-         Λοιπόν το πήρα απόφαση το Επάγγελμα  μου είναι: Άνθρωπος, Άνθρωπος  με ειδικότητα Ψυχή.

Το Σπουδαιότερο, το πιο Ανώτερο Πτυχίο, αυτό που με ξεπερνά σαν γήινη ύπαρξη και  με Φωτίζει.

Κι αυτό το Πτυχίο έχει κι άλλο πλεονέκτημα, δεν χρειάζεται να το κάνω κάδρο… 

θα το φορώ πάνω μου, γιατί είναι το Κόσμημα μου, είναι το Πολύτιμο μου!

Δεσμεύομαι με αυτό το Επάγγελμα, με την ίδια τη Ζωή!

Κάνε μου μόνο μια χάρη, όταν στιγμιαία μπορεί να το  ξεχνώ, να μου το θυμίζεις εσύ αμέσως με τον πιο γλυκό τρόπο!

-         Δεν θα χρειαστεί, αλλά στο υπόσχομαι, θα είμαι ο Φύλακας Άγγελος σου, δίπλα σου, κοντά σου!

-          Σ ευχαριστώ και Σ αγαπώ!

-          Σ αγαπώ κι εγώ!

Να είστε ευλογημένοι!!!