Με την υπογραφή της Σοφίας Κραββαρίτη
 |
| Μάριος Καρακατσάνης |
Θέλουμε να μας πεις ποιο ήταν το βιβλίο που χαράχτηκε ανεξίτηλα
στη μνήμη σου και για ποιο λόγο έκανε τη διαφορά από τα υπόλοιπα που έχεις
διαβάσει. Υπάρχει κάποιο σημείο στην πλοκή του, που πιστεύεις πως δε θα
ξεχάσεις ποτέ;
Ένα
από τα αγαπημένα μου βιβλία το οποίο περικλείει σε έναν φυσιολογικό όγκο
μεγέθους, σε σύγκριση πάντα με τα υπόλοιπα του συγγραφέα, όλη την πεμπτουσία
των αισθήσεων που μπορεί να σου προκαλέσει το εν λόγω είδος, είναι το Πράσινο
μίλι του Stephen King. Το ξεχώρισα διότι μέσα από τις σελίδες του, ο αναγνώστης
φλερτάρει μεταξύ της ανιδιοτελής αγάπης και της απόλυτης κακίας. Ερωτοτροπεί με
την αγνότητα της ανθρώπινης ψυχής, η οποία όμως σε αρκετά σημεία γίνεται θύμα
του σαδισμού που κρύβει το ανθρώπινο μυαλό. Περιγράφει απόλυτα το πως μπορεί
ένας άνθρωπος να πέσει θύμα όχι μόνο εξαιτίας της εμφάνισης του, βιώνοντας την
απόλυτη αγριότητα από τους συνανθρώπους του, αλλά και επειδή διαφέρει από την
μάζα. Αυτό που δε θα ξεχάσω ποτέ από την πλοκή του είναι το πόσο περίτεχνα
περιέγραψε ο συγγραφέας την αδελφική αγάπη, αλλά και την αγάπη γενικότερα και
το πως μπορεί να την εκμεταλλευτεί ένα πραγματικά διαστροφικό μυαλό.
Επίσης... ποιος/α θα είναι ο/η
επόμενος/η συγγραφέας που θα πάρει από το χέρι σου την... "σκυτάλη του
τρόμου;"
Παραδίδω
την σκυτάλη στον ταλαντούχο Μάριο Δημητριάδη. Καλή συνέχεια και ευχαριστώ από
καρδιάς για τη φιλοξενία. Keep Troming!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου