"Το Φου Μπου" από τον συγγραφέα-σκιτσογράφο ΜΑΦΡΑ

Η ώρα 23.10 και γω ζαβλακονόμουν στον καναπέ χαζεύοντας στην τηλεόραση αλλά και πιστός στην παράδοση να έχω πάλι χάσει το, ποιος είναι ο δολοφόνος.
Ξαφνικά κτυπάει το τηλέφωνο. Τρομαγμένος σχεδόν, σηκώνω το ακουστικό.
«Ποιος»;
«Έχεις Φου Μπου»; ακούγεται η φωνή από την άλλη άκρη του σύρματος.
«Ποιος είναι»; ξαναρωτάω αιφνιδιασμένος.
«Ο Θανάσης είμαι ρε κοιμισμένε. Ξαναρωτάω.. έχεις Φου Μπου»;
«Ε…έχω…πειράζει”; του απαντάω διστακτικά.
«Είσαι χάπατο. Έρχομαι από κει» μου απαντά και κλείνει η γραμμή.
Απειλητικό μου φάνηκε, ειναι αλήθεια!‘Έμεινα με το ακουστικό στο χέρι κι άρχισα ήδη να ανησυχώ για το τί θα μου ξεφούρνιζε πάλι αυτός ο τρελός. Έτσι είναι όμως ο Θανάσης. Όταν κάτι τον ενοχλήσει έρχεται και με βρίζει. Δεν ξέρω πως τα καταφέρνει αλλά τελικά πάντα βρίσκομαι όχι μόνο μπλεγμένος αλλά και υπεύθυνος!
Σε λίγο καθόταν ήδη συνοφρυωμένος στην άλλη άκρη του καναπέ μου.
«Έχεις Φου Μπου»; ξαναρωτάει.
Αντιλαμβάνομαι ότι δεν θέλει επιβεβαίωση αλλά θέλει το έναυσμα για να ξεκινήσει. Σπασίκλας κι εκνευριστικός μπορεί να είναι.., ανοϊκός όμως όχι…μέχρι στιγμής τουλάχιστον!
«Λέγε Θανάση, τί έγινε πια»; ρώτησα βαριεστημένος σκαλίζοντας το κινητό μου.
«Και τί δεν έγινε! Ανοίγω το πρωί το Φου Μπου και βλέπω πάλι την Τόνια να’ χει κοτσάρει την μάπα της με ένα γνωμικό από κάτω και μάλιστα ανορθόγραφο. Και σε ρωτάω εγώ. Γιατί κυρά μου μοστράρεις την μάπα σου 3 φορές την ημέρα; Τί νομίζεις πως είσαι; Αντιβίωση»;
«Να υποθέσω πως δεν θες απάντηση, ε»; τον ρωτάω για την τιμή των όπλων.
«Όχι σκάσε» έρχεται η απάντηση!
«Σκάω, λέγε» υπακούω.
«Αμ ο άλλος; Ο Σεβαστιανός, είναι λέει ευτυχισμένος, στο Αγνάντι. Χεστήκαμε ρε φίλε, κι αν είσαι ευτυχισμένος ή έχεις φάει τα λυσσακά σου. Σε ρωτήσαμε»;
«Να υποθέσω πως δεν θες πάλι απάντηση, ε»; τον ξαναρωτάω.
«Όχι σκάσε» η γνωστή απάντηση!
«Σκάω, λέγε» ξαναυπακούω.
«Άσε τα διάφορα νούμερα που ανεβάζουν φωτογραφίες των παιδιών τους, δίνοντας επίσης και κάθε λογής πληροφορίες για το πού είναι και πόσο θα λείψουν! Γυρνάνε μετά σπίτι και απορούν που δεν βρίσκουν ούτε τα σοβατεπί. Σωστά»;
«Τώρα, τί κάνω; Απαντώ»;
«Βέβαια απαντάς, ρε τούβλο. Γιατί σε ρωτάω. Για να μαζέψω στατιστικά»; με κοίταξε αγριεμένος.
«Έλα ντε» τον καθησυχάζω.. κι αφήνω ήσυχο το κινητό μου, παίρνοντας επιτέλους τον λόγο!
«Κοίτα Θανάση.. Έχουν γίνει πάμπολλες αναλύσεις αλλά και αρκετές έρευνες πάνω σε αυτό το φαινόμενο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης..»
«Τί;...; ‘κοινωνικής δικτύωσης’..; Ας γελάσω..! Μόνο κοινωνική δεν είναι! Να μου πεις, μέσα που σε κάνουν αντικοινωνικό και σε βάζουν στο περιθώριο, να πω, μάλιστα! Άκου εκεί, κοινωνική δικτύωση» φώναξε ο Θανάσης εκστομίζοντας και μία ωραιότατη βρισιά ως επίλογο.
Η αλήθεια είναι ότι μέσα στην τρέλα του, πέταγε και μερικές αλήθειες. Αλήθειες καυτές που σε κάνουν και πονάς. Συνειδητοποίησα ότι κάπως έτσι έχουν τα πράγματα. Έχουμε ταυτιστεί με την κάθε οθόνη μπροστά μας κι έχουμε ξεχάσει το πως να μιλάμε σε ένα αληθινό άνθρωπο κοιτάζοντας τον κατάματα! Το SMS ειναι ο κυριαρχος λόγος και η σέλφι είναι η σύστασή μας!
«Τέλος πάντων Θανάση, τί θέλεις να σου πω; Τί περιμένεις από μένα»;
« Να μου πεις την γνώμη σου και να μου πεις ότι βασικά συμφωνείς και ότι βρίσκεις και συ χαζά όλα αυτά. Να μου πεις ότι…»
Τον διέκοψε ένας ήχος από το κινητό του. Το έβγαλε από την τσέπη του και μου έκανε νόημα:
«Μισό» μου είπε.
Διάβασε μάλλον το μήνυμα που του ήρθε και αμέσως μετά είδα το μάτι του να θολώνει ενώ άρχιζε να κοκκινίζει σαν κουτσομούρα!
«Τί είναι Θανάση»; ρώτησα ανήσυχος…
Πετάχτηκε ουρλιάζοντας και κραδαίνοντας το κινητό του!
«Μου ’ρθε ειδοποίηση στο Φου Μπου….»
«ααα…μπα…και λοιπόν; Λέει ..κάτι» ρώτησα διστακτικά.
«Αν λέει κάτι; Λέει πως…’ο Μάνος είναι στην τσίτα με τον Θανάση’»;;!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αυτό ήταν το τελευταίο που θυμάμαι πριν το κινητό του, προσγειωθεί στο κούτελό μου! Εδώ…στο δόξα πατρί!
Τελικά, πόσο εύκολα μπορούν να σε εκθέσουν αυτές οι βλαμμένες εφαρμογές του Φου Μπου που κακά τα ψέματα, έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας;! Βλακεία; Μπορεί….
Απ΄ την άλλη όμως πήρα 148 λάικς,ε;!

ΤΕΛΟΣ