"Αποτυπώματα Ψυχής" από την Μαίρη Τσίλη

Παράσταση Μοναξιάς

Εαυτέ μου, απόψε θέλω να μιλήσω σε κάποιον μα κανείς δεν είναι διαθέσιμος. Οπότε εσύ θα τα ακούσεις θες δεν θες. Έλα, μην στρίβεις τα μούτρα σου. Θα σε αφήσω να μου κάνεις τράκα από τα τσιγάρα μου και στο τέλος να μου κλέψεις και τον αναπτήρα. Καλό είναι όταν ξεμένει ο άλλος από φωτιά να έχεις να του δώσεις εσύ. Έλα και φέρε και μια μπίρα από την κατάψυξη. Μπίρα είπα και όχι ανάμνηση. Τις αναμνήσεις θα τις ξεπαγώσω αύριο και θα τις ψήσω στην κόλαση του μυαλού μου. Απόψε θέλω μόνο κάτι παγωμένο να πιω. Κι ας με πούνε αλκοολικό. Απόψε θέλω να σου πω απλά για το πως νιώθω και για το πως τα περνώ. Άντε κάτσε κάτω επιτέλους και σε παρακαλώ την στάχτη στο τασάκι να την ρίχνεις κι όχι κάτω ή στα μάτια μου. Λοιπόν που λες Εαυτέ μου, σήμερα έβαλε ψύχρα φθινοπωρινή κανονική. Ανέβηκα στο μηχανάκι και μου έλειπε μια ζακετούλα. 

Προχθές έβαλε ψύχρα σε κάτι ανθρώπους, λέμε τώρα. Μου έλειπε μια αντοχή. Την ζακετούλα δεν την χρειάζομαι ακόμα τελικά. Την αντοχή την βρήκα μέσα στο ντουλάπι της ψυχής μου. Ξέρεις εσύ για ποιο ντουλάπι σου μιλάω. Εκείνο που τρίζει και ανοιγοκλείνει σαν τρελό και πετάει απέξω αντικαταθλιπτικά για το πρωί και ένα σωρό "άντε γαμήσου" που πρέπει να πω σε κάποιους κατά την διάρκεια της ημέρας. Γελάς Εαυτέ μου; Άντε στην υγειά μας ρε μαλάκα. Τώρα θα πνιγώ κι εγώ από τα γέλια. Χαχα! Κοίτα να δεις που θα σε αγαπήσω ξανά από την αρχή και αυτήν την φορά δεν θα σου πω ότι σου είχα πει σε αγαπώ αλλά δεν το κατάλαβα γιατί είχα πιει τρελέ μου Εαυτέ. Έλα σήκω, πήραμε τα πάνω μας τώρα φιλαράκι. Πάμε στην σκηνή να δώσουμε παράσταση ζωής για έναν ή για κανέναν ή έστω για τον ελάχιστο που μπορεί να είναι σαν εμάς. 

 Μαίρη Τσίλη