"Σκέψεων Μυστικά" από τη Σοφία Κραββαρίτη

Την ήθελα αυτή τη βροχή. Την περίμενα...
Λίγο νερό να ξεπλύνει τη θλίψη. Να λιώσει τον πάγο της καρδιάς.
Να μπει στις σχισμές που τρύπωσε η μοναξιά και να τις καθαρίσει.
Την αποζητούσα αυτή τη βροχή...
Να πέσει πάνω μου και να μου καθαρίσει τις πληγές μήπως και τις δέσω με τη λησμονιά και γιάνουν...
Την ήθελα αυτή τη βροχή...
Μήπως και κοπάσει ο άνεμος και σταματήσουν οι αναμνήσεις να σκορπίζονται παντού.
Ω, ναι, πως περίμενα τούτο το νερό το λυτρωτικό μήπως και βαφτίσει τον πόνο και τον βγάλει λήθη...
Πως περίμενα αυτές τις ψιχάλες να μπερδευτούν με τα δάκρυά μου και να με ξεγελάσουν...
Την ήθελα αυτή τη βροχή...
Να νερώσει τις θύμησες να μη ζαλίζουν τόσο.
Να πέσει πάνω μου και να βραχώ. Όχι πολύ... Έτσι λίγο... Ίσα να νιώσω ζωντανή.
Το περίμενα αυτό το νερό...
Να γίνει ρυάκι και να παρασύρει τα σπασμένα κομμάτια που κόβουν, ματώνουν και πονάνε. Να τα ρίξει στη θάλασσα της λησμονιάς.
Πέφτει πάνω μου, δυναμώνει... Δε με πειράζει...
Την ήθελα αυτή τη βροχή, την περίμενα... Κάθαρση την είπα...

©Σοφία Κραββαρίτη