"Ανακρίνοντας" τον συγγραφέα Θεοφάνη Λ. Παναγιωτόπουλο

Ο νέος και πολλά υποσχόμενος συγγραφέας Θεοφάνης Παναγιωτόπουλος σε μία συζήτηση «εφ’ όλης της ύλης» με τη συνεργάτιδα του blog μας Σμαραγδή Μητροπούλου με αφορμή την παρουσίαση του νέου του βιβλίου με τίτλο "Ο Τελευταίος Ασπασμός" στις 25/2/2018, στις 19:00 στην αίθουσα εκδηλώσεων των Εκδόσεων Όστρια (Χέυδεν 3, Πεδίον του Άρεως).  Απολαύστε τον!

Θεοφάνη, καλησπέρα και να σε καλωσορίσω κοντά μας. Πες μας κάποια πράγματα για σένα, ώστε να σε γνωρίσουμε καλύτερα.

Με λένε Θεοφάνη Παναγιωτόπουλο και κατάγομαι από τον ορεινό νομό της Ευρυτανίας, στην καρδιά της φύσης και των γιγαντιαίων βουνών. Αν και ορεινός, αγαπώ πολύ και τη θάλασσα.  Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Καρπενήσι, αργότερα βρέθηκα στην Αθήνα, λόγω των σπουδών μου στο τμήμα Θεολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστήμιου Αθηνών. Γνωρίζω Λατινικά και Εβραϊκά. Έχω μαθητεύσει σε προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, με περιεχόμενο την Δημοσιογραφία & ΜΜΕ, την Πολιτισμική Διπλωματία και τον Πολιτισμό & Ιστορική μνήμη. Έχω παρακολουθήσει σεμινάρια Θεολογικού, Ιστορικού, Φιλοσοφικού, Παιδαγωγικού και Πολιτιστικού χαρακτήρα. Απέκτησα πτυχίο Ζωγραφικής & Αγιογραφίας. Ακόμη, συμμετείχα σε σεμινάρια εκμάθησης Νοηματικής γλώσσας. Παρακολούθησα και μαθήματα θεάτρου και σκηνοθεσίας.

Εδώ θα ήθελα να παραθέσω ένα κείμενο που έγραψα πρόσφατα:
Μου αρέσει… η φασαρία τις ώρες της ''κοινής ησυχίας'', τα κουδούνια που τρελαίνουν τον ντουνιά στις πλατείες, τα χαμόγελα άγνωστων περαστικών, τα χέρια που χάνονται σε τσέπες αναζητώντας ζεστασιά, τα βαριεστημένα φανάρια με τους μονότονους χρωματισμούς, τα μηχανάκια, τα ανοιχτά παράθυρα των ταξί, ο νυσταγμένος τροχονόμος, η αργοπορημένη γραμματέας, τα πολύχρωμα και όχι συνδυασμένα, οι δακτυλοδεικτούμενοι, τα αδέσποτα του κόσμου, οι επιβάτες των τρένων, οι αναπάντεχοι αποχαιρετισμοί, οι καλλιτέχνες των δρόμων, οι μυρουδιές των φούρνων, οι φιλοσοφημένοι κουλουρτζήδες, τα φθηνά τσιγάρα, οι σκέτοι καφέδες, τα ραδιόφωνα που παίζουν ασταμάτητα, οι φωνές στις ουρές των πολιτισμένων, τα καφενεία που γίνανε είδος υπό εξαφάνιση, τα σκισμένα εισιτήρια, οι γάτες που μιλούν, οι καπνοί που πνίγουν την ατμόσφαιρα, οι κεραίες που στέκουν σαν μοναχές, η συννεφιά, τα γέλια των νυχτερίδων, οι κόρνες και τα σκουπιδιάρικα που σταματούν τα όνειρα. . .

Σύστησε μας με λίγα λόγια το νέο σου βιβλίο.

Το δεύτερο βιβλίο μου, “O Tελευταίος Aσπασμός”,  κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες από τις εκδόσεις Όστρια.

Πρόκειται για μία συλλογή με εννέα διηγήματα. Καταπιάνομαι με διάφορες καταστάσεις της ζωής με προορισμό τον θάνατο, ''αυτόν τον αιώνιο νέο'' που λέω εγώ..
Είναι μεταφυσικού περιεχομένου χωρίς να λείπει και το στοιχείο του έρωτα σε κάποιες ιστορίες... Ένα κράμα, θα έλεγα, μύθων, θρύλων, μαγείας, και παραδόσεων. Μια μετάβαση στην απέναντι όχθη αλλά... και ο γυρισμός  ξανά... εδώ...! Ο θάνατος έχει στροφές και πρόσωπα, που διάλεξαν να γυρίζουν πίσω...
Κάποιοι ήρωες μου υπήρξαν αληθινά πρόσωπα και κάποιοι άλλοι ενδέχεται να γεννηθούν…

‘’ Οι ζώντες κοιτάζουν κρυφά πίσω από παράθυρα  τι διαδραματίζεται εντός του χώρου. Εν αντιθέσει με τους τεθνεώτες, οι οποίοι βαδίζουν ωσάν ευδαίμονες μελαγχολικοί εντός του… Οι ήρωες ανοίγουν τις φτερούγες τους, σαν διαβατάρικα πουλιά. Πριν μεταναστεύσουν ξανά σε μέρη μακρινά –μέρη που ξεχειλίζει ο νόστος– αφηγούνται τι συνέβη, λίγο πριν... το Φιλί του Θανάτου… 
Ίσως οι ζώντες λησμονούν, μα οι νεκροί Ποτέ…

Κι όταν νιώσεις τον Θάνατο να σ’ αγκαλιάζει αργά στο άνθισμα της νύχτας,
είσαι ήδη νεκρός…’’

 Οι ήρωες  σου έχουν προδιαγεγραμμένη πορεία την οποία γνωρίζεις κι ακολουθείς ως την τελευταία σελίδα ή υπάρχει πιθανότητα «αυτονόμησής» τους κατά τη διάρκεια συγγραφής του βιβλίου;

Σπάνια κάποιος ήρωας έχει προδιαγεγραμμένη πορεία. Πολλές φορές έρχονται τα πρόσωπα  δίπλα μου και με συντροφεύουν καθώς γράφω, άλλοτε πάλι μου ψιθυρίζουν… Πιάνουμε ολόκληρη συζήτηση μέχρι να ξημερώσει…

Πώς περνάς το χρόνο σου όταν δεν ασχολείσαι με τη συγγραφή βιβλίων;

Τις περισσότερες φορές διαβάζω, ακούω ραδιόφωνο,  άλλοτε παίρνω το ποδήλατο  και χάνομαι  στο δάσος. Επίσης παρακολουθώ ταινίες και ντοκιμαντέρ. Μου αρέσουν πολύ και οι θεατρικές παραστάσεις.

 Όταν ήσουν παιδί, ποιο βιβλίο είχες αγαπήσει πολύ και ποιόν συγγραφέα;
Μου άρεσε να διαβάζω τους Μύθους του Αισώπου. Ήταν από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία.

Έχεις έντονη και δραστήρια παρουσία στο Διαδίκτυο. Διατηρείς λογαριασμό στο facebook, όπου έχεις δημιουργήσει και τη δική σου σελίδα. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βοηθάνε έναν συγγραφέα αλλά κι έναν αναγνώστη;

Δεν ξέρω αν έχω έντονη δραστηριότητα πάντως βρίσκομαι κι εγώ σε αυτή την διαδικτυακή  ‘’κοινωνία’’. Φαντάζομαι πως βοηθούν αρκετά και συγγραφείς και αναγνώστες. Υπάρχει επικοινωνία, ερωτήσεις και συζητήσεις.

 Εκτός  από το νέο σου βιβλίο πες μας λίγα λόγια για τη λογοτεχνική σου πορεία  μέχρι σήμερα.

Το πρώτο μου βιβλίο, ‘’ Αειθαλές Σκίρτημα’’, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Όστρια το 2016. Πρόκειται, για μια συλλογή  με ποιήματα και στοχασμούς.
Επίσης, ποιήματα μου έχουν δημοσιευτεί σε ηλεκτρονικά περιοδικά, κάποια ενδεικτικά είναι: ''Ποιείν'', ''Vakxikon.gr'', ''Συμπαντικές διαδρομές'', ''Ατέχνως'', ''Fractal'', ''vivlio.net'' & “Poiimata.gr”.

Έχω συμμετάσχει στο Καλλιτεχνικό ημερολόγιο 2017 - αφιερωμένο στον Νίκο Καζαντζάκη-  και στο Καλλιτεχνικό ημερολόγιο του 2018 από το vivlio.net ανάμεσα σε σπουδαίους ομότεχνους, ζωγράφους και φωτογράφους. Συμμετέχω  σε διάφορα τεύχη του περιοδικού  Iamvos art. Ποιήματα μου έχουν διαβαστεί στο  Ραδιοφωνικό σταθμό la vita radio στην εκπομπή ''Ρωγμή του Λόγου'' και στο Καλλιτεχνοποιείον, έχουν  μελοποιηθεί αλλά και ταξιδέψει ως την όμορφη Ισπανία (μεταφρασμένα).
Το δεύτερο βιβλίο μου ‘’ Ο Τελευταίος Ασπασμός’’ με διηγήματα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Όστρια το 2017. Τον ίδιο χρόνο επιλέχθηκαν διηγήματα μου  για δύο συλλογικά έργα : “Σκοτάδι” και “Μαγικοί Χοροί”, από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Είχα τη χαρά να διακριθώ και σε ποιητικό  λογοτεχνικό διαγωνισμό  του blog Koalakia.

  

Με ποιο τρόπο μπορεί να επικοινωνήσει μαζί σου το αναγνωστικό σου κοινό;

 Μπορούν με email: theofanhspap@outlook.com  ή στο Facebook: Θεοφάνης Λ. Παναγιωτόπουλος.

  

Θεοφάνη,  θέλω να σου ευχηθώ τα καλύτερα για την πορεία σου. Καλοτάξιδα να είναι τα βιβλία σου και πάντα να μας ταξιδεύεις με τα γραπτά σου.

Κι εγώ ευχαριστώ από καρδιάς για τη φιλοξενία.