"Μα που είναι αυτή η Μελίνα;" του Γεράσιμου Μοσχόπουλου (Μέρος 7ο και τελευταίο)

Φτάσαμε λοιπόν στο τέλος της ιστορίας μας και το μόνο που μένει να δούμε είναι αν ο καπετάνιος κατάφερε να βρει την αγαπημένη του Μελίνα μέσα από μία πορεία που επιλέξατε εσείς με τις ψήφους σας!! Για να δούμε...

Μια μεγάλη έκπληξη περίμενε τον Καπετάνιο στο δωμάτιο της άγνωστης κοπέλας στο νησί της φαντασίας. Εκείνη τον πλησίασε και του φανέρωσε τις προθέσεις της.

«Ήταν πρόσχημα το ποντικάκι! Δεν πιστεύω να με θεωρείς τόσο αφελή;».

Ο ήρωάς μας σκέφτηκε πως είναι ξανθιά, αλλά δε ήθελε να την διακόψει κι επιπλέον ήταν ένα ρητορικό ερώτημα. Η ξανθιά συνέχισε:

«Δε σου αρέσει η συντροφιά μου;» και του έσκασε ένα φιλάκι. Της ανταπέδωσε το φιλάκι και η κοπέλα χάρηκε. Έπειτα έκανε κίνηση για να βγάλει το μαγιό της και του είπε:

«Ωπ μεγάλε! Παρά πέρα έχει μετά το γάμο!».

«Και στη Χαβάϋ έτσι γίνεται;»

«Εμ βέβαια! Τι το πέρασες;».

«Ε, εντάξει τότε! Στη βράση κολλάει το σίδερο! Θα κάνουμε εδώ το ταξίδι του μέλιτος!».

«Αφού μου το ζητάς με επιχειρήματα, ο παππάς βρίσκεται στο άλλο δωμάτιο!».

Πήγαν στο άλλο δωμάτιο κι όντως εκεί ήταν ένας παππάς, ο οποίος του είπε:

«Χαίρομαι τέκνο μου, που πήρες τη σωστή απόφαση!».

«Χαίρομαι κι εγώ που έχω την εκκλησία πάντα κοντά μου και στο πλευρό μου!».

Η τελετή εξελίχθηκε κανονικά, μέχρι το σημείο που ρωτάει ο παππάς αν έχει κάποιος αντίρρηση για το γάμο, οπότε μια φωνή υψώθηκε σθεναρά.

«Εγώ έχω αντίρρηση για το γάμο!» και η φωνή αυτή ανήκε στο μνηστήρα της ξανθιάς κοπέλας, η οποία αποκρίθηκε:

«Επιτέλους ήρθες, τα έκανα όλα αυτά για να ζηλέψεις!», όμως εκείνη τη στιγμή, άλλη μια φωνή ακούστηκε δυνατά:

«Κι εγώ έχω αντίρρηση για το γάμο!».

Ο Καπετάνιος γύρισε και είδε την Μελίνα!

«Γλυκιά μου κι εγώ το έκανα για να ζηλέψεις!».

«Το ξέρω γλυκέ μου!».

«Πολύ ευκολόπιστες είσαστε εσείς οι γυναίκες!».

«Όταν πρόκειται για να πέσει η κουλούρα γινόμαστε! Μετά πέφτει η παντόφλα!».

«Ας παντρευτούμε οι τέσσερίς μας, όπως είμαστε!».

«Ναι!» είπαν οι υπόλοιποι τρεις.

«Εννοώ σα δύο ζευγάρια! Όχι, όλοι μαζί!» συμπλήρωσε ο ήρωάς μας κι ο παππάς πρόσθεσε:

«Εννοείται τέκνο μου, γιατί διαφορετικά δε θα έχετε την ευχή της εκκλησίας! Χαίρομαι πολύ για το διπλά χαρμόσυνο γεγονός!».

«Πως τόση χαρά;» ρωτησε ο Καπετάνιος.

«Γιατί θα είναι διπλή και η αμοιβή μου!».

Κι έτσι παντρεύτηκαν εκεί και έζησαν στο νησί της φαντασίας μια ονειρεμένη ζωή! 

ΤΕΛΟΣ!!