"Επένδυση Χρόνου" από τη Βασιλική Δραγούνη

(Συμμετοχή στον Χριστουγεννιάτικο Διαγωνισμό Γραφής)

Όταν ο Στέφανος επέστρεψε αργά από τη δουλειά του την προπαραμονή των Χριστουγέννων, βρήκε τον επτάχρονο γιο του να τον περιμένει μπροστά στην πόρτα.

«Μπαμπά, μπορώ να σου κάνω μια ερώτηση;» είπε ο Μπίλλυ.

«Ναι, τι θέλεις;» απάντησε ο Στέφανος, μάλλον κουρασμένα.

«Μπαμπά, πόσα χρήματα κερδίζεις σε μια μέρα;»

«Αυτό δεν σε αφορά. Μπορώ όμως να μάθω το λόγο που με ρωτάς;»  ρώτησε με περιέργεια ο Στέφανος.

«Απλά πρέπει να ξέρω. Σε παρακαλώ, πες μου, πόσα κερδίζεις σε μια μέρα;» τον παρακάλεσε ο Μπίλλυ.

«Αφού λοιπόν πρέπει να ξέρεις, Μπίλλυ, κερδίζω 50 ευρώ τη μέρα», του απάντησε ο πατέρας του.

«Ω», είπε το παιδί και κατέβασε το κεφάλι του με απογοήτευση.

«Μπαμπά, μπορείς σε παρακαλώ να μου δανείσεις 20 ευρώ;» πρόσθεσε ο Μπίλλυ νευρικά.

Ο Στέφανος έγινε έξαλλος: «Αν ο μόνος λόγος που ρωτάς είναι για να αγοράσεις ακόμα ένα χαζό Χριστουγεννιάτικο παιχνίδι ή κάποια άλλη ανοησία, τότε καλύτερα να πας κατευθείαν στο δωμάτιό σου και να σκεφτείς πόσο εγωιστικά φέρεσαι. Δεν εργάζομαι σκληρά κάθε μέρα για τέτοιες βλακείες».

Ο  Μπίλλυ πήγε ήσυχα στο δωμάτιό του και έκλεισε την πόρτα.

Ο Στέφανος κάθισε στον καναπέ, ενοχλημένος από τις ερωτήσεις του μικρού. Πώς ήταν δυνατόν να τον ρωτά τέτοια πράγματα μόνο και μόνο για να καταλήξει στα χρήματα;

Μετά από καμιά ώρα, ο Στέφανος ηρέμησε και άρχισε να σκέφτεται. Ίσως να υπήρχε κάτι που είχε πραγματικά ανάγκη να αγοράσει με εκείνα τα 20 ευρώ, εξάλλου δεν του ζητούσε χρήματα και τόσο συχνά. Κατευθύνθηκε στο δωμάτιο του μικρού και άνοιξε την πόρτα.

«Κοιμάσαι παιδί μου;» ρώτησε ήσυχα ο Στέφανος.

«Όχι μπαμπά, είμαι ξύπνιος», απάντησε ο Μπίλλυ.

«Σκέφτηκα πως ίσως ήμουν πάρα πολύ αυστηρός μαζί σου νωρίτερα», είπε ο Στέφανος. «Ήταν μια κουραστική μέρα για μένα. Εδώ είναι και τα 20 ευρώ που ζήτησες».

Ο Μπίλλυ ανακάθισε, χαμογελώντας. «Ω, σε ευχαριστώ μπαμπά», φώναξε. Στη συνέχεια, ψάχνοντας κάτω απ’ το μαξιλάρι του, έβγαλε μερικά τσαλακωμένα χαρτονομίσματα.

Ο Στέφανος είδε ότι ο Μπίλλυ είχε ήδη κι άλλα χρήματα και άρχισε να θυμώνει και πάλι.

Το μικρό αγόρι μέτρησε αργά αργά τα χρήματά του και στη συνέχεια κοίταξε τον πατέρα του με τα μεγάλα καστανά του μάτια.

«Γιατί ήθελες περισσότερα χρήματα, αφού είχες ήδη;» γκρίνιαξε ο Στέφανος.

«Επειδή δεν είχα αρκετά, όμως τώρα έχω», απάντησε το μικρό αγόρι. «Μπαμπά, έχω 50 ευρώ τώρα. Μπορώ να αγοράσω μια μέρα από το χρόνο σου; Σε παρακαλώ, πέρασε μαζί μας την Παραμονή των Χριστουγέννων».

Ο Στέφανος αγκάλιασε συγκινημένος τον μικρό του γιο, ζητώντας του συγνώμη.

Μια σύντομη υπενθύμιση σε όλους αυτούς που εργάζονται σκληρά στη ζωή: Ας μην αφήνουμε τον χρόνο να γλιστρά μέσα από τα χέρια μας, χωρίς να περνάμε έστω και λίγο από αυτόν μαζί με εκείνους που πραγματικά έχουν σημασία για εμάς, με εκείνους που βρίσκονται κοντά στις καρδιές μας. Ας θυμηθούμε αυτές τις γιορτές να μοιραστούμε τον οποιασδήποτε αξίας χρόνο μας με κάποιον που αγαπάμε.