Ανάμεσα στο χρονικό διάστημα όπου οι ωκεανοί παρανομίας (και ποτάμια
φιλοχρήματων ανεύθυνων) κατάπιαν την Ελλάδα και των ανερχόμενων γιών του
επίτιμου, υπήρχε μια εποχή που κανείς δε μπορούσε να φανταστεί. Κρίση απλώθηκε
στα λαμπερά βασίλεια της Ευρώπης σαν πληγή των Φαραώ.
Τότε ήρθε ο Ράγκαρντσον (γνωστός
και σαν Μήτσος) από τον βορρά – μαύρα μαλλιά, βλοσυρό βλέμμα, με μπύρα στο χέρι
και το σπαθί στην πλάτη, έτοιμος να χλευάσει τους πάντες και να μελαγχολήσει
για την μοίρα του. Μοναδικός του στόχος να πατήσει τα έδρανα της Βουλής κάτω
από τα σανδάλια του.
Αναρωτιέμαι:
Πού είναι αλήθεια όλοι εκείνοι που μας έλεγαν
πως οι μετανάστες θα μας σκοτώσουν, κλέψουν, βιάσουν; Πού είναι αυτοί που
έλεγαν πως οι καημένοι πέθαιναν κάθε μέρα; Τώρα δεν πεθαίνουν; Πού είναι όλοι
εκείνοι που είχαν κηρύξει Ιερό Πόλεμο ενάντια σε όσους ήταν… με τους άλλους; Αλήθεια,
ποιοι είμαστε ‘Εμείς’ και ποιοι οι ‘Άλλοι’;
Είσαι
ρατσιστής… Είσαι κουμούνι… Είσαι Barcelona,
Real,
Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Bochum (δέρνουμε;)… Είσαι από εκεί… Είσαι από εδώ… Είσαι
φίλος των ξένων… Είσαι φίλος της πατρίδας… Είσαι Βάρβαρος… ή πολιτισμένος… Είσαι
φίλος των Αμερικάνων ή των Ρώσων… Άραγε, υπάρχει κάποιος φίλος των ΑΝΘΡΩΠΩΝ;
Δεν
έχει σημασία αν είσαι Μωαμεθανός, Χριστιανός, Παγανιστής ή άθεος. Δεν έχει
σημασία αν τρως κρέας ή φρούτα. Αν καπνίζεις ή πίνεις. Σημασία έχει να μην
προσπαθείς να επιβάλεις στους άλλους ότι γνωρίζεις την μόνη Αλήθεια. Την Αλήθεια δεν την ξέρεις όταν κάνεις
πόλεμο. Με όποια μορφή και αν το κάνεις. Άλλωστε όπως έλεγαν οι Σοφοί της
πατρίδας μου: «Όποιος γνωρίζει, φωνάζει λιγότερο!»
Δυστυχώς,
πάντα υπήρχε ένα μικρόβιο που μας έτρωγε από μέσα. Που μας έκανε να μαλώνουμε
με τους υπόλοιπους. Λέγεται διαφορετικότητα. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός
από τον άλλο. Και αυτό τον κάνει επικίνδυνο. Πώς να αποδεχθείς κάποιον όταν δεν
τον καταλαβαίνεις; Αμέσως τον αντιλαμβάνεσαι σαν εχθρό σου. Και τι γίνεται όταν
δεν καταλαβαίνεις τον ίδιο σου τον εαυτό; Μήπως γι αυτό θέλουμε να ανήκουμε σε
μία ομάδα; Για να γεμίσουμε το τεράστιο κενό μέσα μας;
Δεν
καταλαβαίνω γιατί πρέπει να είμαι με την μία ή την άλλη πλευρά. Είμαι ο Μήτσος
και έχω τις δικές μου απόψεις. Λάθος ή σωστές, θα τις συζητήσω με όλους και
ίσως τους πείσω ή με πείσουν, μα δεν θα τις επιβάλλω (καλά ίσως μόνο αν
νευριάσω)! Είμαι φίλος σου αρκεί να μην είσαι εχθρός μου. Πόσο καλύτερος θα
ήταν ο κόσμος μας αν ήταν αλήθεια ο μύθος του σκακιού (ο θρύλος λέει πως το
σκάκι δημιουργήθηκε για να αντικαταστήσει τις πραγματικές μάχες)!
Κάποιοι
αναρωτιούνται πως γίνεται να υπάρχω ακόμη μετά από αιώνες ζωής. Όσο υπάρχουν
πόλεμοι (Ιεροί ή ανίεροι) θα υπάρχω κι εγώ! Αιώνιος Πολεμιστής, έτοιμος να
πολεμήσω για τα ιδανικά μου. Μα ποτέ να τα επιβάλω στους άλλους… Ό,τι και αν πιστεύει, ό,τι και αν αγαπάει, Ό,τι και
αν φωνάζει… όσο διαφορετικός και αν είναι από εμένα… Τον αντιλαμβάνομαι σαν
φίλο.
Με
κάθε άνθρωπο πάνω στην Γη (σφαιρική ή επίπεδη!) έχεις τουλάχιστον ένα κοινό και
ένα αντίθετο. Είναι στο χέρι σου να επιλέξεις ποιο από τα δύο θέλεις να δεις…
Μήτσος
ο Βάρβαρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου