"Ίχνη της Καρδιάς" από τον Χρήστο Κεσκίνη

Μου λείπω...

  

Κάποτε ήμουν ρομαντικός και αγνός. Ήμουν απλός και ήρεμος. Τότε που δεν είχα πολύπλοκα συναισθήματα. Που δεν χρειαζόταν να σκέφτομαι τίποτα γιατί ήξερα ότι η καρδιά μου είχε δίκιο. 
Και αν έκανε λάθος, θα άντεχε. Έτσι πίστευα… 

Κάποτε γινόμουν για τους άλλους αυτό που ήθελαν. Ή ότι καλύτερο μπορούσα. Όχι πολύ παλιά, το παιδί μέσα μου έβγαινε να παίξει κάθε μέρα. Κάποτε ο κόσμος μου δεν ήταν σκοτεινός. Ο Ήλιος του μπορεί και να σε τύφλωνε. Η ψυχή μου ήταν άσπιλη και αμόλυντη. Τα μάτια μου ήταν καθαρά… ΜΟΥ ΛΕΙΠΩ

Χρήστος Κεσκίνης