Tell Tale (ελληνιστί «Μαρτυριάρα Καρδιά»)

Βαθμολογία 2.5 / 5

 

Δεν ξέρω τι με έπιασε προχτές το απόγευμα, αλλά με κυρίευσε  μία απίστευτη επιθυμία να δω ταινία. Πήγα λοιπόν στο ντιβιντι κλαμπ και διάλεξα το Tell Tale παρόλο που ο ελληνικός τίτλος της μου φάνηκε γελοίος (δεν ξέρω, αλλά το «Μαρτυριάρα Καρδιά» με παραπέμπει αλλού) και παρόλο που διαβάζοντας την υπόθεση χτύπησαν καμπανάκια κινδύνου. Θα μου πείτε τότε γιατί την πήρες; Δεν ξέρω πώς και γιατί, με τράβηξε το εξώφυλλο (όπως καταλάβατε, προχτές το απόγευμα γενικά κυριεύτηκα από κάτι….).

Anyway, για τα καμπανάκια που σας έλεγα, ο Terry Bernard (Josh Lucas) είναι ένας σκληρά εργαζόμενος πατέρας που προσπαθεί να μεγαλώσει (μόνος του) τη μικρή του κόρη, Angela, η οποία πάσχει από μία σπάνια γενετική ασθένεια. Σαν να μην έφτανε αυτό του το βάσανο, ο ίδιος έχει μόλις υποβληθεί σε εγχείρηση - μεταμόσχευση καρδιάς. Και εκεί που βρίσκεται στο στάδιο της ανάρρωσης και όλα βαίνουν καλά, μάλιστα ο έρωτας του χτυπά ξανά την πόρτα, ξάφνου, μία μέρα, η καρδιά του χτυπά τόσο δυνατά που νομίζει ότι μπορούν να την ακούσουν ακόμα και οι γύρω του. Όχι, δε θα την αποβάλλει ο οργανισμός του, αν και ο πρωταγωνιστής το ‘χει μεγάλο άγχος (λογικό!), αλλά η καρδιά σε ρόλο «ο εκδικητής» έχει ξεκινήσει ένα no mercy κυνήγι κακών. Τι; Ναι! Βλέπετε, ο δότης δολοφονήθηκε, και έτσι η καρδιά ψάχνει να βρει τους υπεύθυνους και φυσικά τα καταφέρνει (καρδιά είναι αυτή, δεν είναι αστείο).

 

Οκ, δε με πείραξε το σενάριο του Dave Callaham (το οποίο εξάλλου βασίζεται στο διήγημα “The Tell-Tale Heart” του Edgar Allan Poe). Σε αυτές τις ταινίες, το ξέρεις, πρέπει στην αρχή να κάνεις μια παραδοχή. Να πεις «έστω ότι γίνεται». Το θέμα είναι από εκεί και πέρα, που ενώ έχεις κάνει την παραδοχή, η ταινία μπάζει από παντού. Λαθάκια και άστοχα τρικάκια, προσωπικά δε με έπεισαν. Έχω πολλά ερωτηματικά και αντιρρήσεις, αν και η μεγαλύτερη απορία μου λύθηκε στην τελευταία σκηνή της ταινίας.

Ευτυχώς, ο -κατά πολλούς- ταλαντούχος σκηνοθέτης της ταινίας Michael Guesta (“Six Feet Under”, “Dexter”) δημιουργεί την κατάλληλη ατμόσφαιρα και το cast (Josh Lucas, Lena Headey, Brian Cox) καταβάλλει φιλότιμη προσπάθεια (αν και υπερβολική σε ορισμένα σημεία). Ως αποτέλεσμα, το Tell Tale βλέπεται ευχάριστα, αλλά δεν πρόκειται για καμιά ταινιάρα του είδους…

ΥΓ. Α! Ξέχασα, για τους απανταχού θαυμαστές τους, στους παραγωγούς της ταινίας θα βρείτε και τα ονόματα των Ridley και Tony Scott.