Συμμετοχή στον 7ο Διαγωνισμό Ελεύθερης Γραφής
Κεφάλαιο
1ο - Συνέδριο
Μια νέα μέρα ξημέρωσε
στη πολιτεία της Μπαχαμπόθ. Η πόλη κτισμένη στα ερείπια της αρχαίας Πρετόρια
δεν είχε κανένα κοινό με την προκάτοχό της. Μετρούσε τριάντα εκατομμύρια ψυχές όλων
των εθνικοτήτων.
Στην ευρωπαϊκή συνοικία,
ζούσε ο Ηλίας και ήταν γεωλόγος στο ερευνητικό κέντρο του πανεπιστημίου της
πόλης. Δούλευε πάνω σε μια θεωρία για τον Παλιό Κόσμο εδώ και είκοσι χρόνια. Ήταν
η μέρα του ετήσιου συνεδρίου του πανεπιστημίου όπου συμμετείχαν διακεκριμένοι γεωλόγοι,
αρχαιολόγοι και άλλοι επιστήμονες από όλες τις συνοικίες της πόλης και θα ολοκληρωνόταν
με την παρουσίαση των πιο πρόσφατων ευρημάτων του.
«Μετά από μια έρευνα
στη Βόρεια Θάλασσα που διήρκησε 5 μήνες συλλέξαμε δεδομένα για το υποθαλάσσιο
υπόβαθρο. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι αυτό που θα δείτε είναι ίσως η απάντηση
σε όλα τα ερωτήματά μας.», είπε εμφανώς ενθουσιασμένος. «Στις τομογραφίες που
βλέπετε εδώ, φαίνεται ένα ρήγμα το οποίο πιθανώς να είναι η αιτία του
μεγασεισμού του 2020.»
«Για τις συγκεκριμένες
τομογραφίες χρησιμοποιήθηκε τομογράφος υποδομής πυθμένα τύπου X και…», τον διέκοψε απότομα κάποιος
από τις πίσω θέσεις.
Ήταν ο Ντέιβιντ Άντκινς,
αρχαιολόγος από την αμερικανική συνοικία και παλιός φίλος του Ηλία, «Κύριε Ρωμανέ,
ο μεγασεισμός του 2020 δεν είναι κάτι άλλο από ένα παραμύθι που λένε οι μανάδες
στα μικρά τους για να κοιμηθούν! Επίσης, ο συγκεκριμένος τομογράφος δεν έχει
δοκιμαστεί για τόσο μεγάλα βάθη και μην ξεχνάτε και το απίστευτα μικρό μέγεθός
του.»
«Καταρχάς δεν είναι
πρέπον να διακόπτετε τους συναδέλφους σας την ώρα της παρουσίασης.», είπε ενοχλημένος
ο Ηλίας. «Και ο συγκεκριμένος τομογράφος έχει δοκιμαστεί σε 30 διαφορετικά
σημεία, οπότε η περίπτωση σφάλματος είναι μηδαμινή.»
«Ηλία, παλιόφιλε, δεν
μπορείς να καταλάβεις ότι η θεωρία σου δεν έχει καμία απολύτως βάση και απλώς
σπαταλάς άσκοπα τον προϋπολογισμό της πόλης;»
«Ακούστε κύριε Άντκινς,
το καταλαβαίνω, ίσως να μην έχετε τις απαραίτητες γνώσεις, για κάτι το τόσο
εξειδικευμένο, όπως είναι μια απλή τομογραφία. Είναι γνωστός εξάλλου σε όλη την
επιστημονική κοινότητα ο τρόπος που λάβατε το πτυχίο σας.», απάντησε ο Ηλίας, έχοντας
αρχίσει να γίνεται ερειστικός απέναντι στο παλιό του φίλο. Το αμφιθέατρο
ξέσπασε σε γέλια. Τότε ο Ντέιβιντ κατέβηκε με ορμή τα σκαλοπάτια του
αμφιθέατρου και κατευθύνθηκε προς το μέρος του Ηλία.
«Σταματήστε, σας
παρακαλώ, για όνομα της Αμπούρα!», φώναξε η Κάρλα, συνάδελφος και ερωμένη του
Ηλία, προσπαθώντας να κατευνάσει τα πνεύματα.
Ο Ηλίας την κοίταξε
απορημένος. Την ίδια στιγμή αρκετοί παρευρισκόμενοι κινήθηκαν προς το μέρος
τους για να απομακρύνουν τον έναν από τον άλλον, αλλά δεν τα κατάφεραν.
Ο Ντέιβιντ έσπρωξε με
δύναμη τον Ηλία και εκείνος ενστικτωδώς έχοντας στα χέρια του μια μεταλλική
σφαίρα, δώρο του παππού του που λειτουργούσε ως αγχολυτικό για την παρουσίαση,
μετατράπηκε σε όπλο. Ο Ντέιβιντ έπεσε στο πάτωμα αιμόφυρτος.
«Ηλία τι έκανες;»,
ρώτησε η Κάρλα με δάκρυα στα μάτια. «Κάποιος να καλέσει έναν γιατρό !»
Ο Ηλίας θολωμένος, έτρεξε
προς την έξοδο αλλά εκεί συνελήφθη από τη βασιλική φρουρά ρομπότ, καθώς το
συνέδριο ήταν μόνο για τους επιστήμονες και τον Βασιλιά. Οδηγήθηκε στη φυλακή
κατόπιν διαταγής του Βασιλιά, όπου θα αποφάσιζε την επόμενη μέρα για την τύχη
του μέχρι πρότινος ιδιόρρυθμου μα κατά τα άλλα συμπαθέστατου επιστημονικού
συμβούλου του.
Κεφάλαιο 2ο
- Σύμβουλος
Την επομένη ο Βασιλιάς
επισκέφτηκε τον Ηλία και δεν μπόρεσε να κρύψει τη συμπάθεια που του είχε
δίνοντάς του φαγητό και νερό.
«Βασιλιά μου !»,
υποκλίθηκε μέσα από το κελί του. «Πως είναι ο Ντέιβιντ ;»
«Ρωμανέ, δεν είσαι σε
θέση να κάνεις ερωτήσεις!», φώναξε ο Βασιλιάς και η τραχιά φωνή του ακούστηκε
σε όλη τη φυλακή. «Πως σου ήρθε να κάνεις κάτι τέτοιο; Δεν είσαι τέτοιος
άνθρωπος εσύ! Τόσα χρόνια σε γνωρίζω, δεν μπορώ να το πιστέψω.»
«Βασιλιά μου, δεν ξέρω,
πραγματικά δεν ξέρω…», είπε ο Ηλίας με δάκρυα στα μάτια.
«Κατανοείς ότι θα
χάσεις τη θέση σου από την ερευνητική ομάδα και θα πάψεις να είσαι
επιστημονικός σύμβουλός μου.»
«Γιατί, τόσα χρόνια
δουλειάς να πάνε στράφι ;»
«Ρωμανέ, μην με φτάνεις
στα όριά μου! Θα μπορούσα αυτή τη στιγμή να διατάξω τον αποκεφαλισμό σου, αλλά
βλέπεις τα χρόνια που γνωριζόμαστε δεν μου το επιτρέπουν. Έτσι και αλλιώς δεν
είσαι φονιάς»
«Δηλαδή ο Ντέιβιντ είναι
καλά ;», ρώτησε ανακουφισμένος που δεν είχε δολοφονήσει τον παλιό του φίλο.
«Όσο καλά μπορεί να
είναι ένας άνθρωπος με αμνησία. Λόγω κακώσεων στο κρανίο υπήρξε μια πολύωρη
εγχείρηση με τη βοήθεια των νανορομπότ. Οι γιατροί είπαν ότι τις επόμενες
βδομάδες θα γνωρίζουμε αν είναι προσωρινή ή όχι»
«Και με εμένα τι θα
γίνει;»
«Όπως σου είπα δεν
μπορώ να σε σκοτώσω, αλλά, δεν μπορώ και να μην σε τιμωρήσω παραδειγματικά. Θα
μείνεις στη φυλακή για πέντε έτη.»
Ο Ηλίας με λυγμούς τον
ευχαρίστησε. Όταν έφυγε ο Βασιλιάς έμεινε μόνος, ήταν αρκετά κουρασμένος, έτσι
αποκοιμήθηκε στο σκληρό στρώμα του κελιού του.
«Συγγνώμη παλιόφιλε.
Συγγνώμη.»
Κεφάλαιο 3ο
- Απομόνωση
Τα τέσσερα πρώτα έτη
πέρασαν αρκετά δύσκολα, καθώς ο Βασιλιάς είχε κλειδώσει το κροταφικό τσιπ που
περιείχε όλα τα δεδομένα της έρευνάς του. Έτσι προσπάθησε να συνηθίσει τη
ρουτίνα της φυλακής. Αναπολούσε τα παιδικά του χρόνια, την ασιάτισσα μητέρα του
και τον ευρωπαίο πατέρα του που τους έχασε στην έκρηξη του χαλυβουργείου και τον
είχαν μεγαλώσει με πολύ αγάπη. «Τι να κάνει άραγε η Κάρλα;», αναρωτήθηκε. Μετά
το μυαλό του ταξίδεψε στον Ντέιβιντ που τον είχε γνωρίσει στο πανεπιστήμιο. Ήταν
ο μόνος που του είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον. Είχαν τις πιο εποικοδομητικές
συζητήσεις αφού του έφερνε συνεχώς αντίρρηση σε διάφορα θέματα που
καταπιάνονταν.
Το πέμπτο έτος όμως η
πρόσβαση του επετράπη. «Γιατί άραγε, τι έχει στο μυαλό του ο Βασιλιάς ;»
Μάταια, χωρίς την βοήθεια των υπόλοιπων επιστημόνων δεν μπορούσε να
επεξεργαστεί κάποια δεδομένα. Κατάλαβε, έτσι, πόσο αλαζόνας είχε γίνει τα
τελευταία χρόνια έχοντας απορροφηθεί από την απόδειξη της θεωρίας του.
Ήρθε η μέρα της
αποφυλάκισής του. Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να επικοινωνήσει με την Κάρλα
την ερωμένη του. Δεν μπόρεσε να την βρει ούτε από το τσιπ ούτε στο σπίτι της.
«Που στο καλό έχει πάει ;», είχε αρχίσει να αγχώνεται. Προσπάθησε πάλι μέσω του
τσιπ.
«Ποιος είναι»,
ακούστηκε μια φωνή παιδική.
«Κάρλα εσύ είσαι ;»,
απόρησε
«Η μαμά δεν είναι εδώ,
ποιος είναι ;»
«Δεν πειράζει θα
ξαναπάρω μετά», είπε ο Ηλίας παγωμένος και ακούμπησε τον κρόταφό του για να
ολοκληρωθεί η συνομιλία. «Δεν το πιστεύω η Κάρλα, η Κάρλα μου έκανε παιδί με
άλλον», έσκυψε το κεφάλι του και με δάκρυα στα μάτια κατευθύνθηκε στο σπίτι
του.
Κεφάλαιο 4ο
- Ο Δάσκαλος
Από εκείνη τη συνομιλία
με την κόρη της Κάρλα είχαν περάσει 3 χρόνια. Η τωρινή ενασχόλησή του ήταν να διδάσκει
σε νέους της συνοικίας του παλαιοντολογία και ορυκτολογία.
«Ενεργοποιήστε όλοι τα
τσιπ σας, θα γράψετε τεστ στην ομάδα των Αστρίων.», ακούμπησε το κρόταφο του και
έστειλε τις ερωτήσεις στους μαθητές του.
«Μα κύριε, δεν
προλάβαμε να μελετήσουμε. Το Σάββατο ήταν η γιορτή της Αμπούρα !», είπε εμφανώς
αναστατωμένος ο Μοχάμεντ. Ήταν από τα πιο έξυπνα αλλά και ατίθασα παιδιά της
τάξης.
«Πάψε, Μοχάμεντ !»,
είπε εκνευρισμένος ο Ηλίας. «Από τότε που όλες οι συνοικίες γιόρταζαν μαζί την
Αμπούρα η πόλη έχει γίνει άντρο ακολασίας»
«Μα, κύριε, η Αμπούρα
γιορτάζεται εδώ και εκατό χρόνια από όλες τις συνοικίες», είπε η Ντοκόζο, μια
μαθήτρια από την αφρικανική συνοικία. Αυτή και ο Μοχάμεντ είχαν έρθει με ειδική
άδεια, γιατί η αραβική και η αφρικανική συνοικία δεν επέτρεπε την εκμάθηση
επιστημών σχετικών με την αναζήτηση του Παλιού Κόσμου.
«Πως γίνεται να
βλασφημείτε την Αμπούρα, την ίδια την φύση;», συμφώνησε μαζί της ο Μοχάμεντ. «Η
Αμπούρα είναι εκείνη που διατηρεί την ισορροπία του κόσμου.»
«Η Αμπούρα είναι το
κλειδί του Παλιού Κόσμου.», είπε η Ντοκόζο.
«Αυτό είναι», είπε ο
Ηλίας και λιποθύμησε από το βελάκι με ηλεκτροσόκ που του έριξε ο βασιλικός
φρουρός από το παράθυρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου