"Firemagination" από τον Κωνσταντίνο Ντεκουμέ

Βραδιά Ποτού (Μέρος Ε')

Συνέβη σε μια μικρή πόλη της Νότιας Αμερικής... Στα χωράφια με τα καλαμπόκια, όπου συνήθως έχουν σκιάχτρα σταυρωμένα πάνω σε ξύλα με κολοκύθες αντί για κεφάλια..Ήταν Χάλλογουιν του έτους 1785. Ένας άντρας με κοντό μαύρο μαλλί, μαύρα μάτια και ένα τεράστιο ζωγραφιστό χαμόγελο που έφτανε ως τα μάτια του, κάτι σαν του Pennywise απο το νέο IT , καθόταν μέσα σε μια λιμνούλα αίματος και περιποιούταν ένα πτώμα το οποίο είχε μόλις σκοτώσει..

Φόραγε ένα πουκάμισο με ένα μαύρο σακάκι, τα μανίκια του ήταν μακριά και μέσα σε αυτά βρίσκονταν μικρά άχυρα. Φόραγε ένα μακρύ παντελόνι και μαύρα παπούτσια , το είχε γεμίσει ολόκληρο με βαμβάκι και άχυρα. Δίπλα του υπήρχε η μάσκα του, μια τεράστια αδειανή κολοκύθα. Στα χέρια του φορούσε γάντια ανοιχτά μα είχε αντικαταστήσει τα δάχτυλα με κοφτερές λεπίδες, έμοιαζε με τον Φρέντι Κρούγκερ. Είχε κόψει το κεφάλι του θύματος του και τώρα προχωρούσε στο να του βγάζει τα μάτια και την γλώσσα . Τα αντικαθιστούσε με αναμμένα κεριά ενώ τραγουδούσε « Έδωσα στην αγάπη μου ένα κεράσι το οποίο δεν είχε πέτρα

Έδωσα στην αγάπη μου ένα κοτόπουλο το οποίο δεν είχε κόκκαλο

Έδωσα στην αγάπη μου ένα δαχτυλίδι το οποίο δεν είχε τέλος

Έδωσα στην αγάπη μου ένα μωρό το οποίο δεν έκλαιγε..»

Μόλις τελείωσε την φριχτή δουλειά του προχώρησε και έβαλε πάλι την κολοκύθα στο κεφάλι του. Προχώρησε και σύντομα είδε τα υποψήφια θύματα του. Μια πόρνη και τον πελάτη της που μιλούσαν και ετοιμάζονταν να πηδηχτούν στα χωράφια. Η κοπέλα τα είχε βγάλει όλα εκτός των παπουτσιών της όταν ξαφνικά τον είδαν και τρομαγμένοι προσπάθησαν να τρέξουν μακριά του. Ενώ ούρλιαζαν και προσεύχονταν στον Θεό να τους σώσει ακούγονταν μόνο οι μπερδεμένες, άναρθρες κραυγές που έβγαζε μέσα απο την κολοκύθα και το χαμόγελο που είχε χαράξει..Λένε οτι ο άντρας πνίγηκε στο αίμα του και πως η γυναίκα κατέληξε με κεριά σε όλο της το κορμί, το οποίο ήταν κομμένο και είχαν αφαιρεθεί οι ρώγες.

Έναν χρόνο αργότερα μετά απο έναν ακόμα φόνο ο Τζάκ τραγουδούσε ξανά.. «Ένα κεράσι όταν ανθίζει δεν έχει πέτρα..

Ένα κοτόπουλο στο αβγό του δεν έχει κόκκαλο...

Ένα δαχτυλίδι όταν κυλά δεν έχει τέλος..

Και ένα μωρό όταν κοιμάται δεν..» Το τραγούδι του διέκοψε μια φωνή.. « Γεια σου Τζακ..» Ο Τζακ θα ορκιζόταν πως την είχε ακούσει ξανά. «Ναι ! Ποιος είναι αυτός που με αποζητά και με ψάχνει στο σκοτάδι της νύχτας σε μια ήσυχη γωνιά του δρόμου όπως αυτήν ;; Έλα πιο κοντά για να σε δω καλύτερα αν το επιθυμείς..» Σηκώθηκε απο το πτώμα και όρμησε προς την μυστηριώδη φωνή κραδαίνοντας το μαχαίρι του και φωνάζοντας

«Για να μπορούμε να συζητήσουμε την οποιαδήποτε δουλειά έχεις μαζί μου σαν σωστοί και συνετοί κύριοι... Ενώ σε κάνω το τελευταίο θύμα του Τζάκ Ο’ Λάντερν !!» Η μορφή όμως μπροστά του τον έκανε να παγώσει... Ήταν ένας όμορφος νεαρός μα με κάτι αιώνιο και απειλητικό πάνω του, κάτι τρομακτικό και ασυνήθιστο.... Κάτι που ο Τζακ είχε ξαναδεί με άλλη μορφή.. Η φιγούρα είχε κοντό μαύρο μαλλί, απαλή φωνή και καστανά μάτια.. Φόραγε ένα αμάνικο σακάκι, λευκό πουκάμισο,είχε μαζέψει τα μανίκια του. Είχε ένα καφέ παντελόνι και δερμάτινα παπούτσια. « Θύμα Τζάκ ; Ήμουν πολλά πράγματα όλους αυτούς τους αιώνες, με έχουν αποκαλέσει πολλά πράγματα όλες αυτές τις χιλιετίες αλλά « Θύμα» δεν ήταν ποτέ ένας τίτλος που να μου απονεμήθηκε.» ανήγγειλε η μορφή. « Εσύ ;» ρώτησε ο Τζακ παγωμένος στην θέση του. « Τι... Τι επιθυμείς ;;» συνέχισε και η φωνή ρώτησε « Έλα τώρα Τζακ.. Είναι αυτήν ερώτηση μεταξύ δύο παλιών γνωστών ;;»

Ο Τζακ με μια κίνηση κλώτσησε το πτώμα πάνω στο οποίο είχε βάλει ήδη τα αναμμένα κεριά προκειμένου τα κεριά να πέσουν πάνω στην φιγούρα και να του δώσουν χρόνο να ξεφύγει. « Πρέπει να βρω τρόπο να ξεφύγω απο αυτό... Δεν μπορώ να τον αφήσω να με σύρει..» έλεγε συνέχεια φοβισμένος ώσπου είδε την εκκλησία. Την παραβίασε και περίμενε την μορφή κρύβοντας το αγαπημένο του στιλέτο πίσω απο την πλάτη του. « Αποφάσισες λοιπόν οτι δεν ωφελεί άλλο να τρέχεις ;; Είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις Τζακ εφόσον αυτήν είναι η μοίρα που διάλεξες για τον εαυτό σου..» Ο Τζακ συμφώνησε αλλά με μια κίνηση πέταξε το στιλέτο του στο στήθος της μορφής.

Το στιλέτο καρφώθηκε στο στήθος της μορφής και έβαψε τα χέρια της κόκκινα. « Εγώ αποφασίζω την μοίρα μου εφόσον όλα είναι τα ίδια για εσένα....» Ο Τζακ είχε πλύνει την λεπίδα με αγιασμό και είχε δέσει στην λαβή έναν μικρό ξύλινο σταυρό. Η μορφή έπιασε το στιλέτο και προσπάθησε να το τραβήξει έξω απο το στήθος της. « Η μαγεία αυτήν με καίει αλλά δεν θα με κρατά δέσμιο για πάντα !!» φώναξε η μορφή και ο Τζακ χαμογελώντας αποφάσισε να παίξει με την τύχη του. « Μπορεί όχι αλλά υπάρχουν πολλοί τέτοιοι σταυροί στην Εκκλησία Ανώνυμε και δεν φοβάμαι να πάω να τους πάρω..» Φυσικά και ήξερε το όνομα του διώκτη του αλλά ήταν τόσο τρομακτικό που δεν μπορούσαν να το προφέρουν ανθρώπινα χείλη. Ίσως τότε να ήταν η νύχτα που ο Τζακ τρελάθηκε... Ο Τζακ κοίταξε τον Ανώνυμο και έκλεισε μαζί του μια συμφωνία « Θέλω να με κάνεις Αθάνατο.. Είναι η μοναδική συμφωνία που σου ζητώ..» Ο Ανώνυμος δέχτηκε και ο Τζακ χαμογέλασε..

« Ξέρω οτι δεν είσαι πολύ χαρούμενος που κατάφερα και αποδείχτηκα πιο έξυπνος απο εσένα με αυτόν τον τρόπο αλλά καλύτερα να θυμάσαι οτι υπάρχουν φριχτές συνέπειες άμα παρέβεις μια συμφωνία αίματος... Ακόμα και για κάποιον τόσο ισχυρό όσο εσύ.. Τώρα που είμαι αθάνατος δεν χρειάζεται να είμαι πια τόσο προσεκτικός.. Δεν θα κινούμαι πια απο πόλη σε πόλη σκοτώνοντας μόνο μια φορά τον κάθε χρόνο.. Δεν νομίζω οτι θα χρειαστώ ποτέ ξανά αυτό το απαίσιο κουστούμι !!!» είπε κρατώντας στα χέρια του την κολοκυθένια μάσκα του και γελώντας...

« Ώστε μισείς αυτό το κουστούμι ε ;» τον ρώτησε βγάζοντας το στιλέτο απο το στήθος του και ο Τζακ είπε βάζοντας την κολοκύθα άλλη μια φορά. « Μην είσαι μετριόφρων Δαίμονα ! Φυσικά και δεν μου αρέσει !!! Κοίτα αυτό το πράγμα !! Φαίνομαι ηλιθ..» είπε βάζοντας την κολοκύθα και πριν προλάβει να πει το οτιδήποτε άλλο μια μαύρη λάμψη που προέρχονταν απο τα χέρια του Ανώνυμου τον χτύπησε.Η κολοκύθα έγινε το κεφάλι του ... « Με ντρόπιασες σήμερα προδότη !! Και αν και δεν μπορώ να πατήσω πίσω στην συμφωνία μας, μιας που σε έκανα Αθάνατο, μπορώ να σε κάνω να ζεις την αθανασία σου στην μορφή αυτού του καταραμένου σκιάχτρου που τόσο πολύ μισείς !!» είπε και ο Τζακ βρέθηκε δεμένος με την κολοκύθα στο κεφάλι του πάνω στο ξύλινο σταυρό που έβαζαν για τα σκιάχτρα. « Παρά όλα αυτά μου έδωσες ένα σημαντικό μάθημα απόψε.. Ποτέ να μην υποτιμάω το είδος σου, οι Άνθρωποι παραείστε έξυπνα και δυναμικά πλάσματα.. Δεν θα ξανασυμβεί... Θα σου δώσω λοιπόν μια μικρή ελάφρυνση για αυτό το μάθημα...

Αν και σε όλη σου την ζωή δεν θα μπορείς να κουνιέσαι μια φορά μόνο κάθε χρόνο θα μπορείς να βγαίνεις απο την φυλακή σου και να σκοτώνεις... Κάθε Χάλλογουιν.» Τέλος !!»

Εφόσον τελειώνει και αυτήν την ιστορία της όλες μαζί κοιταζόμαστε... « Πωπω, τι ώρα πήγε ;;» ρωτάω μιας που δεν νιώθω το σαγόνι μου, έχω γίνει λίγο μουνί και αυτό σημαίνει πως πρέπει να ξαπλώσω τώρα.. « Αργά..» σχολιάζει η Τζούν η οποία κοιτάζει το κινητό της. « ΟΚ, κορίτσια... Μαζέψτε τα, θα κοιμηθείτε όλες σπίτι μου τώρα..» χαμογελώ και σηκώνομαι για να ανοίξω την πόρτα του διαμερίσματος μου.. « Ω , ω !!! Στρωματσάδα στο πάτωμα ;;» αρχίζει να λέει η Ίζαμπελ χοροπηδώντας τρισευτυχισμένη. « Βασικά εσύ έλεγα να κοιμηθείς στο χαλάκι του σκύλου..» χαμογελώ και η Ίζαμπελ μου κάνει μούτρα. Λοιπόν, είναι αργά, τα μάτια μου δακρύζουν, έχω γίνει μουνί, και δεν νιώθω τον οισοφάγο μου... Τα τακούνια με πεθαίνουν και ίσα που μπορώ να μείνω όρθια...

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα και Καλό Πάσχα παιδιά, τα λέμε σε ... Μια εβδομάδα ;;; Δεν ξέρω... Τέλος πάντων.. Πρέπει να πάω να ξαπλώσω, τα λέμε στην επόμενη περιπέτεια μου.. Μέχρι τότε, να προσέχετε !!!! Και φάτε όλα τα αρνιά...

Λοιπόν, τα λέμε την επόμενη φορά, όπως είπε η Αλίνα καλή Μεγάλη Εβδομάδα και Καλό Πάσχα και ως την επόμενη φορά Keep The Fires Blazing !!!

Υστερόγραφο.. Μπορεί κάποιοι απο εσάς να έχετε θέμα που έχω αναμειγμένα Χάλλογουιν και Πάσχα/ Μεγάλη Εβδομάδα αλλά παιδιά μπορείτε ελπίζω να με καταλάβετε .. Κάποιος πέθανε και αναστήθηκε τρεις μέρες μετά ;; Ελάτε τώρα παιδιά, αυτήν η εποχή ικετεύει για ιστορίες τρόμου !!! Και είναι περίεργο που υπάρχουν ελάχιστες έως μηδαμινές ιστορίες τέτοιου είδους τοποθετημένες σε αυτήν την εποχή του χρόνου... Αποφάσισα λοιπόν να κάνω την αρχή !!!!