"Της Νύχτας Μυστικά" από τη Σμαραγδή Μητροπούλου

Εξομολογήσεις

              

Σαν τι να απέμεινε άραγε?
Ένα ημερολόγιο με φύλλα που κιτρίνισε ο χρόνος......
Μια φωτογραφία....λιγάκι φαγωμένη στις γωνίες...
δεν μιλά....
μα σε κοιτά βαθιά στα μάτια...
κι ένα τριαντάφυλλο αποξηραμένο
ξεχασμένο σ' ένα ξύλινο κουτί....
μοσχοβολά σαν τα όνειρα της νιότης μας. 
Οι στίχοι που έγραφα κάποτε
ήταν για να σου πω και να σου δείξω την αγάπη μου...
Μα εσύ δεν έβλεπες...
δεν άκουγες....
δεν ένιωθες....
Όταν λευτερωμένη βάδισα στο απέραντο γαλάζιο
φώναξα δυνατά τη λέξη Σ' ΑΓΑΠΩ....
την πήρανε οι ανέμοι και τα κύματα
παντού την ταξιδέψανε
σαν τραγούδι
σαν όνειρο

σαν παραμύθι.

Ας έφυγα. 
Πάλι εδώ γύρω τριγυρνώ.
Σε παλιές φωτογραφίες,
στις αναμνήσεις σου,
στου κορμιού σου το τρέμουλο.
Όταν του ήλιου η πρώτη ανατολή
μυρίσει τριαντάφυλλο κι αγιόκλημα
είναι η αγάπη μου που κρύβεται ανάμεσα στις φυλλωσιές.
Όταν η νύχτα
μυρίσει ίριδα και γιασεμί
είναι η αγάπη μου που θα ‘ρχεται να σου χτυπά το παραθύρι.
Μην περιμένεις στο φως της μέρας να μιλήσω.
Τις ώρες της νύχτας προτιμώ
τη σιωπή μου να λύνω.
Να είσαι εκεί, καλέ μου.

Εκεί….

Κι αν τη σιωπή μου τις ώρες της νύχτας έλυνα
ήθελα εσύ να ‘ρθεις στο φως της μέρας
με του ήλιου την πρώτη ανατολή
για να μου πεις... για να μου δείξεις ό,τι μέσα σου έκρυβες.
Δίχως γιατί....
Δίχως εάν....
Δίχως εφόσον....
Γιατί εγώ δεν έβαλα ταμπέλες στης καρδιάς μου το χτύπο.
Ένα κομμάτι ουρανού στα χέρια ζήτησα να πιάσω.
Εσύ....μέγας απών.
Μονάχα όταν  τα μάτια κλείνω
Νυχοπατώντας έρχεσαι κρυφά σαν κλέφτης...
Να ψάξεις στα κιτρινισμένα φύλλα
Ενός παλιού τετραδίου ξεχασμένου κάπου από καιρό
Για το τι ήσουν και τι υπήρξες για μένα...
Κάποτε...
Μα αν θελήσεις το δρόμο να βρεις
Μες στο σκοτάδι
Ίσως να ανάψω το σβησμένο εκείνο το κερί
Να σε οδηγήσει
Αγαπημένε........

Copyright, Σμαραγδή Μητροπούλου, 2018