"Σκέψεων Μυστικά" από τη Σοφία Κραββαρίτη

Ήρθες κι ένα δυνατό φως με έλουσε και τύλιξε την καρδιά μου σαν διάφανο πέπλο...
Μια άγρια μοναξιά χύθηκε έξω από το δωμάτιο μην έχοντας μούτρα να σταθεί κοντά μου...
Ήρθες και η νύχτα της ψυχής μου έδωσε την θέση της σε μια ανατολή γεμάτη χρώματα...
Η ελπίδα μου άρχισε να κάνει δειλά τα πρώτα της βήματα... και ένας πόνος αλήτης πήρε τους δρόμους της ερημιάς... αποκαμωμένος έσβησε και όλες οι αισθήσεις γιόρτασαν...Ένα δυνατό χέρι με κράτησε κι ένα σίγουρο βλέμμα μου υποσχέθηκε...
Κι εγώ μέσα σε όνειρα χάθηκα και στον όρκο σου ξαπόστασα...
Στην βάφτιση του εαυτού μου παρευρέθηκα και από την αρχή σου συστήθηκα...
Φάρος λαμπερός, κοντά σου με οδήγησες και τα μαύρα σκοτάδια του έρωτα όλα φωτίστηκαν...

©Σοφία Κραββαρίτη