Βαθμολογία 2,8 / 5
Για ακόμα μια
φορά, η ελληνική μυθολογία (ή τελοσπάντων κάτι που της μοιάζει) εμπνέει τους
κινηματογραφιστές και το αποτέλεσμα είναι συμπαθητικό. Βασισμένο πάνω στη σειρά
βιβλίων του Rick Riordan,
ο Percy Jackson επανέρχεται με τη δεύτερη περιπέτειά του που οδηγεί στη μάχη
με τον Κρόνο και το ξεστρατισμένο παιδί του Ερμή Luke.
Ο Percy αποτελεί
το μοναδικό παιδί ενός εκ των τριών μεγάλων Θεών (Δία, Ποσειδώνα και Άδη) και
καλείται να αντιμετωπίσει μια προφητεία που λέει ότι είτε θα σώσει τον Όλυμπο
είτε θα γίνει η αιτία της καταστροφής του. Η περιπέτεια στην οποία εμπλέκεται
στην συγκεκριμένη ταινία μπορεί να εκπληρώνει την προφητεία, μπορεί και όχι. Κάτι
σαν χρησμός της Πυθίας δηλαδή (για να είμαστε και στο αρχαιολοελληνικό πνεύμα).
Η κατασκήνωση των ημίθεων δέχεται επίθεση αφού το δέντρο της Θάλειας (κόρη του
Δία που θυσιάστηκε παλαιότερα για να σώσει 3 φίλους της) είναι στα τελευταία
του και η άμυνα της κατασκήνωσης έχει γίνει σουρωτήρι! Ο μόνος τρόπος να σωθεί
το δέντρο και η κατασκήνωση είναι το χρυσόμαλλο δέρας που έχει την ιδιότητα να
θεραπεύει κάθε ασθένεια. Έτσι ο Percy ξεκινά για ένα ταξίδι στη θάλασσα των τεράτων (για εμάς
Τρίγωνο των Βερμούδων) ώστε να ανακαλύψει το δέρας. Μαζί του η δύο κολλητοί του
φίλοι, η Annabeth (Κόρη
της Αθηνάς) και ο σάτυρος Grover,
o νεόφερτος
αδερφός του Percy, Tyson (που παρεμπιπτόντως
είναι Κύκλωπας) ενώ στην πορεία ενώνουν τις δυνάμεις τους με την Clarisse, κόρη του Άρη.
Μην περιμένετε
καμιά διδακτική ιστορία για την ελληνική μυθολογία. Καμία σχέση. Ο Riordan στα βιβλία του και
κατ’ επέκταση ο σκηνοθέτης Chris Columbus έχουν κάνει μια μίξη από τέρατα και θεότητες της ελληνικής
μυθολογίας και έχουν δημιουργήσει ένα σύγχρονο παραμυθάκι. Και μόνο ως τέτοιο
θα πρέπει να εκληφθεί. Καλό το δέσιμο της ιστορίας, συμπαθητικές οι ερμηνείες
των πρωταγωνιστών, μερικές εντυπωσιακές σκηνές, όπως αυτή με το στόμα της Χάρυβδης
που όπως μαθαίνουμε ευθύνεται τελικά για όλα τα χαμένα πλοία και αεροπλάνα στο
Τρίγωνο των Βερμούδων. Σχετικά πιστή στα βιβλία του Riordan αν και
αρκετά πιο πυκνή. Παρόλα αυτά παρουσιάζει σχετικές αργοπορίες και καθυστερήσεις
με την έννοια ότι θα μπορούσε να παρουσιάζει περισσότερες έντονες σκηνές.
Δεν νομίζω ότι
αξίζει να αναλυθεί περισσότερο η συγκεκριμένη ταινία. Εγώ την είδα γιατί θεωρώ ότι
ακόμα και στρεβλωμένη, η ελληνική ιστορία και μυθολογία αποτελεί πηγή έμπνευσης
μέχρι και σήμερα και διαφημίζει την Ελλάδα. Ένα καλό παραμυθάκι, καλογυρισμένο,
βασισμένο σε επιτυχημένα βιβλία. Αυτό και τίποτα περισσότερο….!!!
Ωραία ακούγεται!
ΑπάντησηΔιαγραφή