Σκοτεινός Τόπος: Ένα λαμπρό Μυθιστόρημα

Ο Στίβεν Κινγκ είπε για την Τζίλιαν Φλιν πως «είναι πραγματικά σπουδαία συγγραφέας. Η γραφή της διαθέτει σφρίγος, διεισδυτικότητα και μια υπνωτιστική τάση προς το μακάβριο». Οι Chicago Sun-Times έγραψαν για το βιβλίο της «η αστυνομική λογοτεχνία στα καλύτερα της. Ένα μυθιστόρημα δυνατό, που σε εκπλήσσει σε κάθε του σελίδα», ενώ για τους New York Times πρόκειται για «ένα θρίλερ που σπάει κόκαλα». Πολλοί συγγραφείς αναγνωρίζουν το ταλέντο της Φλιν με την Κέιτ Άτκινσον να δηλώνει «η γραφή της Φλιν είναι εξαιρετική. Την προτιμώ από σχεδόν όλους τους άλλους συγγραφείς του είδους». Και όλοι τους έχουν απόλυτο δίκαιο!

Νιώθω πως ό,τι και να γράψω θα είναι λίγο. Φλιν, κορίτσι μου, τι έχεις φτιάξει;;; Εύγε και πάλι εύγε! Θα ακουστεί υπερβολικό, αλλά πιστεύω πως χάρισες στην παγκόσμια αστυνομική λογοτεχνία ένα αριστούργημα!

Η Φλιν τρέχει μόνη της σ’ ένα στίβο που δημιουργήθηκε αποκλειστικά γι’ αυτήν από θεατές με πολύ υψηλές απαιτήσεις. Και όχι μόνο βγαίνει νικήτρια, αλλά σπάει όλα τα ρεκόρ με τεράστια διαφορά από τον ιδανικά καλύτερο χρόνο. Τι να πω; Λάτρεψα τα πάντα στο βιβλίο. Την εξαιρετική πλοκή, την ευφυέστατη ιστορία, την αψεγάδιαστη δομή, τους σχεδόν ζωντανούς χαρακτήρες, την εξαιρετική γραφή, τις μικρές λεπτομέρειες που αποτελούν τα αδιάσειστα θεμέλια ενός κόσμου τόσου ζωντανού που νιώθεις ότι θα σε ρουφήξει και θα σε παγιδεύσει στα φτωχικά αγροτόσπιτα του, τις μικρές μοναδικές σκέψεις που κρύβονται έντεχνα στις σελίδες του και τσιγκλούν τον εγκέφαλο σου σαν μικρά ηλεκτροσόκ…Εύγε και πάλι εύγε!

Η Λίμπι Ντέι ανασαίνει ζωντανή νεκρή επί τριάντα ένα χρόνια, περιμένοντας να τελειώσει μία ζωή που φαίνεται να είναι δική της. Ξοδεύοντας τα χρήματα που της έστειλαν άνθρωποι που συμπόνεσαν το επτάχρονο κοριτσάκι που είδε την οικογένεια της να σφάζεται από τον 15χρονο αδελφό της, περιμένει υπομονετικά να τελειώσει ο χρόνος της. Τρία φτωχά ζωηρά κορίτσια, ένας απροσάρμοστος έφηβος, μία ανήμπορη μάνα, ένας μεθύστακας πατέρας, ένα αγγελάκι που δηλώνει σεξουαλικά κακοποιημένο, ένα εξαρτημένο πλουσιοκόριτσο, μία παρέα σατανιστών, σεμνότυφοι γείτονες, πολλοί καλοθελητές και μία ομάδα με χόμπι τη διαλεύκανση ιστορικών εγκλημάτων σε οδηγούν να ρουφήξεις με μιας το περιεχόμενο του βιβλίου. Και όταν τελειώσει, μαστουρωμένος και εξαρτημένος, αναζητάς μανιωδώς το επόμενο.  

Το 1/3 της ιστορίας θα ήταν αρκετό για να με συγκλονίσει. Θα δήλωνα fan της Φλιν ακόμα και αν περιοριζόταν στις μισές περιγραφές. Θα μου αρκούσε ένα μέρος του τέλους και θα χειροκροτούσα ακόμα και αν -μία τέτοια ιστορία- παρουσίαζε κενά. Κι όμως. Σε όλο το βιβλίο, η Φλιν τρέχει με χίλια και εγώ λαχανιασμένη και εκστασιασμένη προσπαθώ να συλλάβω λίγη από τη μαγεία της…