Βαθμολογία: 3 / 5
Gone, όπως λέμε Gone the opportunity to
see an amazing film….Όχι ότι είναι άσχημο, αλλά δεν τρελάθηκα κιόλας. Βέβαια, η
υπόθεση είναι αρκετά καλή, τουλάχιστον τόσο όσο να σε κρατήσει μέχρι το τέλος.
Θα ήταν ψέμα εάν σας έλεγα ότι βαρέθηκα, ωστόσο η ταινία δεν με συγκίνησε ιδιαίτερα.
Είναι που τα τελευταία χρόνια έχω συνηθίσει στις ανατροπές αφού ο ανταγωνισμός
έχει φτάσει τις ταινίες να είναι ανατροπή στην ανατροπή, είναι που ήθελα το κάτι
παραπάνω, η Μυστηριώδης Εξαφάνιση μου φάνηκε απλή. Ούτε μία ανατροπή, ούτε μία
έκπληξη, έτσι για το γαμώτο. Ίσως ένα διαφορετικό τέλος να ανέβαζε τη
βαθμολογία…
Στα της υπόθεσης,
η Τζιλ (Amanda Seyfried) είχε πέσει στο παρελθόν θύμα ενός serial killer, ο οποίος την είχε απαγάγει και θα την είχε σκοτώσει εάν η νεαρή
ηρωίδα δεν είχε καταφέρει την τελευταία στιγμή να του ξεφύγει. Στο παρόν τώρα, μια
Παρασκευή, η Τζιλ επιστρέφει στο σπίτι της έπειτα από τη νυχτερινή της βάρδια και
ανακαλύπτει πως η αδελφή της, Μόλυ, έχει εξαφανιστεί. Η πρωταγωνίστρια είναι
πεπεισμένη ότι ο killer έχει επιστρέψει για να την εκδικηθεί και πως
είναι υπεύθυνος για την εξαφάνιση της αδελφής της. Επιπλέον, είναι πεπεισμένη
ότι θα την σκοτώσει το ίδιο βράδυ και έτσι από τα πρώτα λεπτά τρέχει στην
αστυνομία να δηλώσει την εξαφάνιση και τους παραθέτει μία σειρά από
επιχειρήματα για να τους πείσει ότι η Μόλυ διατρέχει σοβαρό κίνδυνο. Δεν καταφέρνει
όμως να πείσει τους δύσπιστους αστυνομικούς και έτσι, ξεκινά μόνη της μια
ξέφρενη προσπάθεια να εντοπίσει τον απαγωγέα της αδελφής της προτού να είναι
πλέον αργά. Και σαν να μην έφτανε το δράμα της, η αστυνομία που έχει
πληροφορηθεί την οπλοφορία της και τη θεωρεί πλέον (εκτός από τρελή) και
επικίνδυνη, αρχίζει να την καταδιώκει…
Η ταινία είναι καλογυρισμένη αλλά μην φανταστείτε πολλά σκηνικά και κοστούμια (ε, να κάνουμε και καμιά αναφορά στο θέατρο, μόνο το σινεμά θα ‘χουμε στο μυαλό μας;). Την περισσότερη ώρα η Τζιλ τρέχει δεξιά και αριστερά, σε σημείο που αλλάζει περισσότερα αυτοκίνητα και από τους πρωταγωνιστές του Fast and the Furious. Βέβαια, η Amanda Seyfried (“Mamma Mia!”) καταφέρνει να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον και άνετα θα συμπλήρωνα το όνομα της στη λίστα των ανερχόμενων σταρ. Οι υπόλοιποι, Daniel Sunjata, Jennifer Carpenter, Sebastian Stan και Emily Wickersham, είναι επίσης καλοί, αν και έχουν πολύ μικρούς (και εύκολους) ρόλους. Εξαίρεση η ερμηνεία του Wes Bentley στο ρόλο του νέου αστυνομικού που μάλλον ήθελε το ρόλο του ανώμαλου και προσπάθησε να μας δείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει (ας τον έχουν πάντως οι σκηνοθέτες στα υπόψιν τους).
Ακόμα, αξίζει να αναφερθεί ότι
τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Heitor Dhalia (ο οποίος έχει αποσπάσει πολλά βραβεία για τις ταινίες
του "Nina" και "Drained"),
χωρίς ωστόσο θεαματικά αποτελέσματα. Τέλος, θα παραθέσω
ένα σχόλιο του Χρήστου Μήτση από την κριτική του στο Αθηνόραμα,
το οποίο με βρίσκει απολύτως σύμφωνη: «σαν επεισόδιο του CSI με τίτλο Τρέξε, Αμάντα, Τρέξε και τον πιο ανόητο
κατά συρροή δολοφόνο που έχετε δει».
Συμπέρασμα: εάν
έχετε εξαντλήσει όλες τις άλλες επιλογές σας, ή εάν θέλετε να δείτε κάτι που
δεν απαιτεί και πολλή σκέψη, δείτε την. Εάν πάλι όχι, θεωρώ ότι υπάρχουν αρκετά
θριλεράκια εκεί έξω που αξίζουν περισσότερο….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου