"Η συγγνώμη" από την Ευγενία Κόρτσαρη

Συμμετοχή στον 7ο Διαγωνισμό Ελεύθερης Γραφής

Είχα πάρει τη στροφή αριστερά για την Κλεισούρας, εκείνο το απόγευμα.  Ασυνήθιστη στην καθυστέρηση, με ουρά αυτοκινήτων στην οδό και περίμενα υπομονετικά, μήπως ξεπάρκαρε κάποιος κι έφευγε….

Η αναμονή όμως όλο και αυξανόταν, δίχως να έχω ορατότητα καθαρή μπροστά και από πίσω ακουγόταν συνεχώς κορναρίσματα.

Κόρναρα κι εγώ στο τέλος, αν και δεν το συνηθίζω!

Όταν ήρθε τελικά η σειρά μας να ξεκινήσουμε, θέλησα να δω τι είχε συμβεί, σε τι οφείλονταν η ασυνήθιστη καθυστέρησή μας.            

Προχωρώντας σιγά-σιγά, γύρισα αριστερά το κεφάλι και είδα το καροτσάκι ενός ανάπηρου νέου που με τον συνοδό του  προχωρούσαν αργά  έχοντας λίγο  απομακρυνθεί από τα σταθμευμένα αυτοκίνητα, δεξιά και αριστερά του δρόμου.

Είπα νοερά «συγνώμη» γιατί δεν τόλμησα να κατεβάσω το τζάμι.

 «Ήθελε και ο ανάπηρος τον χώρο του» σκέφθηκα και συνέχισα.