"Ανατριχίλες...σε οθόνη και χαρτί" από τον Ιωάννη Μπαχά

Το “Call Girl of Cthulhu”

Κριτική ταινίας

του Γιάννη Μπαχά, Πρόεδρος του Συλλόγου Μελετητών του έργου του H.P.Lovecraft (Θεσσαλονίκη)

        

  Είναι πολύ δύσκολο για τη Στήλη να εντοπίζει, να παρακολουθεί και να παρουσιάζει ταινίες που προκαλούν “Ανατριχίλες στην Οθόνη” καθώς όλες οι νέες παραγωγές, ακόμη και εάν δεν είναι ευρύτερα γνωστές, παρουσιάζονται και κρίνονται στις αναρίθμητες ιστοσελίδες (και στην Ελλάδα) που έχουν θέμα τους την Κουλτούρα του Τρόμου και του Υπερφυσικού. Έτσι, όταν κάποια νέα ταινία δεν καλύπτει, εκ πρώτης όψεως, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που θέτει μια ιστοσελίδα και μπορεί αβίαστα να χαρακτηριστεί “άτεχνη”, “ερασιτεχνική”, “γελοία” και τόσα άλλα, τότε η Στήλη κρίνει πως αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία να παρουσιαστεί. Εξάλλου, είναι πολύ δύσκολο να συναγωγνιστεί κάποια νεώτερη παραγωγή βασισμένη ή εμπνεόμενη στο έργο του H.P. Lovecraft, τις μοναδικές “Dagon” και “The Reanimator”, αλλά και μόνο εκείνη η αναφορά που ξεσηκώνει: “Inspired by the works of H.P. Lovecraft”, την κάνει αξιομηνμόνευτη, έστω και για να την καταδικάσουμε.

       

   Το “Call Girl of Cthulhu” μπορεί να διαβαστεί ως “Κάλεσε το Κορίτσι του Κθούλου” ή “Το Κολ-Γκερλ του Κθούλου” ή Καθούλου όπως ακούγεται στην ταινία. Όπως και να έχει είναι ένας προκλητικός τίτλος που προϊδεάζει για μια ερωτική ταινία κάτι δηλαδή που δεν έχει καμία σχέση με το έργο του Μεγάλου συγγραφέα.  Θα σας συστήσω εδώ το πορνογραφικό μυθιστόρημα “Τραμ 1852” του Edward Lee (εκδόσεις Jemma Press) για να διαπιστώσετε ότι ο σχεδόν ανέραστος και με μόλις μία σχέση στη ζωή του Λάβκραφτ, τη Σόνια Γκρην, εμπνέει σύγχρονα ερωτικά δημιουργήματα. Ένα τέτοιο είναι και η ταινία που έγραψαν, σκηνοθέτησαν και παρήγαγαν οι Chris LaMartina  και Jimmy George. Η ταινία γυρίστηκε από τα Baltimore-based Midnight Crew Studios και βγήκε στις αίθουσες των φεστιβάλ στις 8 Μαϊου του 2015. Όπως εύκολα μπορεί να καταλάβει αμέσως κανείς, οι ηθοποιοί που βουτάνε στον φρικιαστικό κόσμο του Λάβκραφτ, είναι αρκούντως επαγγελματίες όπως οι David Phillip Carollo, η Melissa O'Brien, η Nicolette Le Faye και ο George Stover, ενώ τα ειδικά εφέ είναι των Jason M. Koch και Kaleigh Brown του Studio Aftermath FX.   

         

  Με μια γνώριμη σκηνή σε πολλές από τις νουβέλες του Λαβκραφτ, η ταινία ξεκινάει με τον τρόφιμο της ψυχιατρικής κλινικής Carter Wilcox (Carollo), έναν νεαρό ταλαντούχο ζωγράφο, να ανακρίνεται για πολλοστή φορά από την ντετέκτιβ Λαγκράς και να προσπαθεί να εξηγήσει το λουτρό αίματος στο οποίο βαφτίστηκε. Με ζουρλομανδύα όπως ο ήρωας στο “At The Mouth of Madness” και με έναν ανκριτή με το όνομα του ερευνητή Λαγκράς στο διήγημα το “Κάλεσμα του Κθούλου”, οι σκηνοθέτες αρχίζουν να μπολιάζουν με συνεχείς αναφορές σε όλο το έργο του συγγραφέα, την  ταινία. Μέχρι και τα προφυλακτικά του παρθένου καλλιτέχνη, είναι μάρκας “Αβυσσαίοι” (“Deep Ones”). Ο νεαρός καταφεύγει στην διαδικτυακή πορνογραφία για να κατευνάσει τις ορμές του, ενώ στη γειτονιά του μαίνεται ένας συμπαντικός πόλεμος. Η σκοτεινή θρησκεία της Εκκλησίας “Starry Wisdom”, λιγότερο τρομακτική από την Εκκλησία του Dagon στην ομώνυμη ταινία, θυσιάζει πόρνες αναζητώντας την εκλεκτή του Καθούλου για να την σμίξει μαζί του. Η εκλεκτή που φέρει το σημάδι του αποτρόπαιου Θεού είναι η Riley Whatley (O'Brien), περιζήτητη συνοδός και στρίπερ. Το πρόγραμμα της την φέρνει κοντά στον καλλιτέχνη που αποζητάει τη συντροφιά της για να την .....ζωγραφίσει. Και παρά την ιδιότητα της νοιώθει το σκίρτημα του έρωτα μέσα του. Ανύποπτοι και οι δύο για το αιμοβόρο Τάγμα που την αναζητάει, κτίζουν μια σχέση έρωτα χωρίς έρωτα όμως. Και το Τάγμα όμως έχει κάποιον κατά πόδας του. Οι δύο πολεμίστριες  και οι συνεργάτριες τους (ίσως οι μόνες ελαφρά γραφικές και παράταιρες μορφές του έργου) που αγωνίζονται να σώσουν τον κόσμο παρακολουθούν τον ανόσιο ιερέα και κλέβουν το απαραίτητο βιβλίο (προφανώς το Νεκρονομικόν) για να το αντιγράψουν ώστε να μπερδευτεί το Τάγμα στις επικλήσεις του!!! όπως λέει η μονόφθαλμη αρχηγός τους “Το σημαντικότερο βιβλίο της ανθρωπότητας είναι σε ένα δωμάτιο μοτέλ”. Στις αιματοβαμένες σκηνές που ακολουθούν η ομάδα τους αποδεκατίζεται τους από τους ακόλουθους του Ιερέα οι οποίοι υπονομεύουν όλη την ταινία με την εμφάνισή τους αφού φοράνε πιπίλες!!! Καλά που κόβουν κεφάλια, γιατί δύσκολα τους υπομένει κανείς.

         

    Η γριά πολεμίστρια του Φωτός, Έντνα Κέργουϊν, ζητάει την βοήθεια του ζωγράφου ώστε να αντιγράψει τις φρικτές ζωγραφιές του βιβλίου για να μπερδέψει τους θρησκευτές του Κθούλου. Είναι βέβαια απορίας άξιο γιατί δεν το καταστρέφει. Τον ξορκίζει με τα λόγια: “Το σχεδόν αδύνατο είναι το καλύτερο σενάριο μας. Τέλκλειωσε τις εικονογραφήσεις”. Δύο είναι τα απελπισμένα σχέδια που προτείνει: A': Να αλλάξουν το Βιβλίο και Β': Να βρουν την πόρνη και να σταματήσουν τον Αρμαγεδώνα. Η Πύλη πρέπει να κλείσει οπωσδήποτε.  Ο νεαρός προσπαθεί και καταφέρνει να εικονογραφήσει το Βιβλίο. Όμως πλέον κάποιος χτυπάει την πόρτα του. Οι δύο ερωτευμένοι νεόι έχουν την συμπάθεια της συγκατοίκου του Γουίλκοξ, της Erica Zann (Le Faye) που μόλις χώρισε με τον φίλο της Dick The Picman (φυσικά από το διήγημα το “Μοντέλο του Πίκμαν”) και που όπως ο συνώνυμος της μουσικός στη νουβέλα “Η Μουσική του Έριχ Ζαν” γράφει μουσική που απωθεί τους φρικτούς Θεούς και τις οντότητες της κοσμικής αβύσσου. Μια δύναμη που την ανακαλύπτει τυχαία όταν οι υπηρέτες του Κθούλου φθάνουν στα χνάρια της Ρίλεϋ και εισβάλλουν στο διαμέρισμα του ζωγράφου για να την πάρουν.

              Στα υπόγεια της Εκκλησίας τους οι μασκοφορεμένοι θρησκευτές προσφέρουν την εκλεκτή νύφη στον Κθούλου, που ζευγαρώνει μαζί της και την ελευθερώνουν για να την αφήσουν να μεταμορφωθεί με την ησυχία της. Στην πορεία αυτή η Ρίλευ ως έγγυος πρέπει να τραφεί και καταναλώνει με ευχαρίστηση όλους τους διεστραμμένους πελάτες της με ευφάνταστους και σιχαμερούς τρόπους, αποφεύγει όμως να καταβροχθίσει τον αγαπημένο της Γουίλκοξ. Οι σκηνές splatter είναι δυνατές και όσο πρέπει αιματηρές, όμως το πλάσμα που περνάει από την κακοφτιαγμένη πύλη (μάλλον σαν σκηνικό σχολικής παράστασης μοιάζει) και η μεταμόρφωση της Ρίλευ με το απαίσιο βλέμμα μέσα από τη μάζα πλοκαμιών και ματιών είναι απογοητευτική. Το ίδιο ισχύει και για τα πλάσματα, μισό ζόμπι - μισό δαίμονες (με κακοβαλμένα κέρατα) που αποτελούν τα προηγούμενα θύματα της σέκτας. Στο μπουντρούμι της σέκτας, ο Γουίλκοξ και η Έριχ κάνουν έρωτα σαν να μην υπάρχει αύριο, για να τους βγάλει από την ηδονική τους μέθη η γραφική “Μισόν” (έτσι μου έμοιασε, σαν το κακέκτυπο της Μισόν του “Walking Dead”), φωνάζοντας: “Ντυθείτε πιτσουνάκια, έχουμε να σώσουμε τον κόσμο”. Η μουσική της Έριχ όμως είναι αυτή που σώζει τον κόσμο αφού επικρατεί των πάντων και σε συνδιασμό με το ξόρκι που διαβάζει ο Γουϊλκοξ, η Πύλη κλείνει και ο εφιάλτης αποσύρεται στη βυθισμένη Ρ'λυε μέχρι να είναι τα άστρα ξανά στη σωστή θέση.

Ποιος όμως μπορεί να πιστέψει τέτοιες τερατολογίες; Ο Γουϊλκοξ ναρκώνεται και οδηγείται στα ενδότερα του ψυχιατρείου. Όμως οι θρησκευτές αναζητούν και βρίσκουν το Βιβλίο. Γιατί τα άστρα θα είναι και πάλι κάποτε στη σωστή θέση και ο σκηνοθέτης εύχεται: “Ο κόσμος να βιαστεί και να είναι έτοιμος”.

 Με ένα αρκετά εμπνευσμένο, αν και απλοϊκό σενάριο, με αρκετά καλές ερμηνείες, από τις οποίες ξεχωρίζω του καλλιτέχνη και της συνοδού αλλά και αυτή του επιβλητικού ιερέα. Με εφέ αρκετά πειστικά όταν πρόκειται για διαμελισμούς αλλά ελαφρώς γελοία όταν έντυναν τα τέρατα με τα πλοκάμια. Ακόμη, οι ηλίθιες πινελιές στην εμφάνιση των θρησκευτών με τις πιπίλες και τις σαδομαζοχιστικές μάσκες, μπορούν να σε ξενερώσουν και να αδικήσουν, όπως το κάνουν άλλωστε, το έργο. Το γυμνό είναι μετρημένο και εύκολα ξεχνάς τον τίτλο της ταινίας και εστιάζεις στην υπόθεση. Βρείτε την ταινία και απολαύστε την με παρέα καθώς θα σας κάνει να γελάσετε με τα χονδροειδή της αστεία αλλά ακόμη και έτσι το έργο υπηρετεί με τη σειρά του την κληρονομιά του Howard Phillips Lovecraft και ίσως για αυτό δεν ακούγεται πουθενά στην ταινία το όνομα του βλάσφημου βιβλίου. Θυμάστε τι έπαθε ο Ash στο “Evil Dead” όταν διάβασε υψηλόφωνα το περιεχόμενο του. Τώρα που το γράφω, και ο Γουϊλκοξ ούρλιαξε εκείνα τα δαιμονικά “Κθούλου, Φατανγκθ, Ια, Ια”. Λέτε;   

Ακολουθήστε μας στο: www.hellaslovecraft.blogspot.com