"Ίχνη της Καρδιάς" από τον Χρήστο Κεσκίνη

Μελαγχολικό ξημέρωμα

Ξύπνησε από τον ήχο της βροχής. Δεν μπορούσε να καταλάβει αν άκουγε τα χτυπήματα ή αν τα ένιωθε να κοπανάνε το κεφάλι του. Δεν είχε ξημερώσει ακόμη. Σηκώθηκε με πολύ αργές κινήσεις από το κρεβάτι. Τα πόδια του ακούμπησαν σε άδεια μπουκάλια, ρίχνοντάς τα κάτω. Ένα από αυτά έσπασε. Ο θόρυβος έφερε νέο κύμα πόνου. Σκέφτηκε πως θα έπρεπε να πιει νερό. Το αλκοόλ τον είχε αφυδατώσει, μα αναζήτησε το πακέτο με τα τσιγάρα. Αφού ρούφηξε το δηλητήριο, προχώρησε προς την κουζίνα. Οι κατσαρίδες δεν προσπάθησαν καν να κρυφτούν από το βλέμμα του, όταν το φως άναψε τρεμοπαίζοντας.

Το χέρι του ακούμπησε στον νοτισμένο τοίχο. Αν και η μούχλα είχε κυριαρχήσει σε όλο το σπίτι, δεν τον πείραζε καθόλου.  Έτσι και αλλιώς μούχλα είχε γεμίσει και όλη του η ζωή. Άκουγε τις μύγες να πετούν και να το βεβηλώνουν. Μύτιζε τον νοτισμένο με αίμα αέρα. Στο σπίτι είχε έρθει ο ίδιος ο Θάνατος. Πήρε το τελευταίο λίτρο βότκας. Ήπιε από το μπουκάλι και άφησε το υγρό να κυλήσει στο λαρύγγι του. Το μόνο που ήθελε ήταν να πέσει σε κώμα. Να ξεχάσει όλα αυτά που τον έκαναν να πονάει. Κρατώντας το αλκοόλ πέρασε μπροστά από τον καθρέφτη που ήταν κρεμασμένος στο χωλ. Είδε την αντανάκλασή του, ευτυχώς όμως το σκοτάδι ήταν σύμμαχός του. Ήξερε πως το όμορφο πρόσωπο που αντίκριζε, κάθε φορά που κοιτούσε εκεί παλιότερα, ήταν μόνο μια ανάμνηση.  Ίδρωνε πολύ, κι ας ήταν φθινόπωρο. Τα ρούχα του είχαν κολλήσει πάνω στο σώμα του. Τα αφαίρεσε όλα και ήπιε μια ακόμη γουλιά βότκας.

Κάθισε αναπαυτικά στο γραφείο του. Έβγαλε από το πρώτο συρτάρι ένα πακέτο με χρυσές λεπτομέρειες. Πήρε από μέσα ένα μεγάλο πούρο. Το κρατούσε χρόνια για κάποια ιδιαίτερη περίσταση. Πίστευε πως θα ήταν η γέννηση του παιδιού του. Τώρα ήξερε ότι  αυτό δεν θα ερχόταν ποτέ. Η γυναίκα του, μια πόρνη που ποτέ δεν τον αγάπησε, ήθελε να τον εγκαταλείψει. Την πρόλαβε. Της το είχε πει: «μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος». Το πτώμα της ήδη σάπιζε στο υπόγειο. Τον είχε παρακαλέσει, πριν την σκοτώσει. Τον είχε ικετεύσει. Του ορκιζόταν πως τον αγαπούσε. Πως άδικα την κατηγορούσε. Όμως αυτός ήξερε για τις μυστικές της συναντήσεις σε φτηνά ξενοδοχεία. Ήξερε για τους εραστές της μίας βραδιάς που αναζητούσε στις βρόμικες σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Τα ψέματά της δεν την έσωσαν.

Παρατήρησε τον τελευταίο καπνό του πούρου να αιωρείται στο λιγοστό φως του δωματίου. Άπλωσε το χέρι του και ξεκλείδωσε ένα άλλο συρτάρι. Έβγαλε το 38άρι περίστροφο. Το είχε αγοράσει μόλις πριν μία εβδομάδα, αλλά δεν το χρησιμοποίησε για να σκοτώσει την σκύλα που είχε τολμήσει να τον απατήσει. Δεν ήθελε να είναι τόσο εύκολο γι’ αυτήν. Απασφάλισε κι έβαλε την κάννη στο στόμα του. Η μεταλλική της γεύση, σε συνδυασμό με τον καπνό και το αλκοόλ, του ανακάτεψαν το στομάχι. Χαμογέλασε πικρά. Τι στο διάολο είχε κάνει λάθος στην ζωή του;

Πίεσε αποφασιστικά την σκανδάλη.