"Καις την ζωή" (4ος Διαγωνισμός Ελεύθερης Γραφής)

Από την Μαρίνα Καπούτση

Καις την ζωή σαν φωτιά,

που ο αέρας δυναμώνει,

μαζί σου παρασέρνεις,

ότι αληθινό και το σκοτώνεις.

Σε μια δίνη γυρνάς και χαλάς,

ότι ανασαίνει προσπερνάς,

μέσα σου μυστικά κρύβεις,

σαν βιβλίο θολό και σκοτεινό.

Και χάνεσαι μακριά,

δίχως τα ίχνη σου να αφήνεις,

σε ποιά μονοπάτια αληθινά,

τα όνειρά σου εξαφανίζεις.

Κι όσο πίσω δεν γυρίζεις,

την μοναξιά μου αιχμαλωτίζεις

και σε λάθος ζωή με παρασύρεις.

Κι εγώ σ` ακολουθώ, σαν σκιά

που ο ήλιος σβήνει βιαστικά,

σαν την αγάπη που πέθανε εκεί,

την ώρα που γεννήθηκε μια άλλη,

Κι  όταν μπορώ, το αύριο κοιτάζω,

γιατί το χθες πίσω με τραβά

και την ζωή μου παραδίδει,

σε μια σκιά που δεν υπάρχει πια.

Κι όσο πίσω δεν γυρίζω,

νοιώθω ελεύθερος ξανά,

σε μια ζωή που να μου ανήκει.

                                                                                 ΑΔΡΑΣΤΕΙΑ