Βαθμολογία 3 / 5
Ταινία –
αφιέρωμα στον σημαντικό συγγραφέα πολιτικών θρίλερ Tom Clancy («Το κυνήγι του
Κόκκινου Οκτώβρη», «Debt of Honor»,
«Executive Orders»),
ο οποίος έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Οκτώβριο. Η πρώτη μάλιστα που έχει ως
τίτλο της το όνομα του βασικού ήρωα των βιβλίων του Clancy, Jack Ryan. Ως fan των βιβλίων
του λοιπόν, δε θα μπορούσα να μη δω τη συγκεκριμένη ταινία που, σε συνδυασμό με
τη σκηνοθεσία του Kenneth Branagh
(«Mary
Shelley’s Frankenstein», «Valkyrie»), υποσχόταν ένα
ενδιαφέρον πολιτικό θρίλερ. Ήταν όμως τελικά έτσι….?
Η υπόθεση, όπως διάβασα
αργότερα, δεν βασιζόταν σε κάποιο από τα πολλά βιβλία του Clancy αλλά είχε
πρωτότυπο σενάριο βασισμένο πάντα στον δημοφιλή χαρακτήρα του Ryan. O πρωταγωνιστής μας, τον οποίο υποδύθηκε
ο Chris Pine,
αφού έχει αναρρώσει από τα τραύματα που απέκτησε στον πόλεμο του Αφγανιστάν,
προσλαμβάνεται από την CIA ως μυστικός πράκτορας.
Σκοπός του να διεισδύει ως Compliance Officer σε
μεγάλους επιχειρηματικούς κολοσσούς της Wall Street και να ανακαλύπτει πιθανή
χρηματοδότηση σε τρομοκρατικές ομάδες. Αυτό θα τον οδηγήσει κάποια χρόνια μετά
στη Ρωσία, στην προσπάθειά του να ξεσκεπάσει ουσιαστικά μια κυβερνητική ρωσική
πλεκτάνη που στόχο είχε να πλήξει ανεπανόρθωτα το δολάριο και κατ’ επέκταση την
αμερικάνικη οικονομία. Βασικός του αντίπαλος, ο Ρώσος Victor Serevin (Kenneth Branagh) που βρίσκεται πίσω
από το σχέδιο και αποτελεί τον σύνδεσμο με την ρωσική κυβέρνηση. Την ομάδα
υποστήριξης του πράκτορα Ryan καθοδηγεί ο πράκτορας της CIA, Thomas Harper
(Kevin
Costner) ενώ στο
παιχνίδι άθελά της μπαίνει και η αρραβωνιαστικιά του Ryan, Cathy Muller (Keira Knightley).
Οικονομική τρομοκρατική
επίθεση, πολύ πιο επικίνδυνη από μια απλή βόμβα, ρώσικη μαφία, ρωσική
κυβέρνηση, CIA, μυστικοί
πράκτορες…τα απαραίτητα συστατικά για ένα κατασκοπευτικό-πολιτικό-«όλος ο
κόσμος εναντίον μας» θρίλερ. Πολύ καλό καστ αν και η χρησιμοποίηση του Chris Pine ως
βασικού πρωταγωνιστή δεν πείθει (εμένα τουλάχιστον). Ο Costner σε
πρωταγωνιστικό μεν ρόλο αλλά πάντα σε δεύτερο πλάνο παίζει άψογα τον ρόλο του
ενώ και η Knightly έχει το κοινό της. Πολύ καλή η σκηνοθεσία του Branagh που
χρησιμοποιεί πολλά κλισέ, είναι η αλήθεια, αλλά δημιουργεί με σιγουριά ένα καλό
πολιτικό θρίλερ. Σίγουρα δεν φτάνει σε ποιότητα τις προηγούμενες
κινηματογραφικές μεταφορές των βιβλίων του Clancy (με αποκορύφωμα τον «Κόκκινο Οκτώβρη») αλλά δεν αφήνει
αδιάφορους τους οπαδούς του είδους. Το κακό είναι ότι το στόρυ έχει αρχίσει να
κουράζει λίγο (ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, βιβλία) αφού η Αμερική
παρουσιάζεται ως το θύμα που παλεύει ενάντια σε όλο τον κόσμο για δικαιοσύνη και
ειρήνη (εδώ γελάμε!!!!).
Πέρα από όλα
αυτά πάντως, η ταινία αξίζει τα λεφτά της και οι λάτρεις του Clancy θα
μπορέσουν να αποχαιρετίσουν τον μεγάλο συγγραφέα μέσα από το έργο του (έστω και
έμμεσα). R.I.P….!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου