Βαθμολογία 3,5 / 5
Σπλατεριά από τις λίγες, η ταινία
«Είσαι ο επόμενος». Και από τις πολύ καλές μάλιστα (για splatter)!!! Η βαθμολογία που έβαλα
νομίζω ότι πλησιάζει το άριστα για ταινίες του είδους αφού τις περισσότερες
φορές αντί για τρόμο και πανικό προκαλούν αηδία και γέλιο (λόγω γελοιότητας και
όχι λόγω χιούμορ)!
Η ταινία
ξεκινάει με την πρόσκληση των γονιών στα τέσσερα παιδιά τους (με τους
συντρόφους τους), για ένα οικογενειακό re-union στην απομονωμένη (φυσικά) κατοικία της οικογένειας. Πολλά
δωμάτια, μακριά από το αμέσως επόμενο κατοικημένο σπίτι και πολλοί τρόποι
εισόδου σε αυτό συνθέτουν το τέλειο σκηνικό για μια βίαιη επίθεση από μια ομάδα
δολοφόνων με ανεξήγητα (στην αρχή) κίνητρα. Προσθέστε στο όλο σκηνικό τρόμου
και τις άκρως δυσλειτουργικές σχέσεις των μελών της οικογενείας που κρύβονται
όχι και τόσο επιμελώς κάτω από το χαλάκι. Η σφαγή ξεκινάει γρήγορα με πρώτο
θύμα τον πιο αδιάφορο χαρακτήρα μέχρι εκείνη την ώρα που παίζει αποκλειστικά τον
ρόλο του «λαγού» (οι λάτρεις των δρόμων μεγάλων αποστάσεων θα με καταλάβετε).
Ακόμα όμως 9 υποψήφια θύματα αναζητούν τον δικό τους τραγικό θάνατο!!
Κλισέ θα μου
πείτε!! Συμφωνώ, αλλά δύσκολα περιμένει κανείς από τέτοιες ταινίες πρωτοτυπίες
άξιες για επιβράβευση. Αρκετό αίμα (εξ ου και splatter), αρκετό κυνηγητό στα δωμάτια
του σπιτιού, πολλές κραυγές αγωνίας και πόνου και στιγμές όμως ικανοποίησης για
τους «καλούς» της υπόθεσης έναντι των «κακών». Μέχρι βέβαια που καλοί και κακοί
μπερδεύονται μεταξύ τους και τα πραγματικά κίνητρα αποκαλύπτονται. Με λίγα
λόγια, η ταινία δεν πάσχει από σενάριο (περίπου) ούτε από τις απαραίτητες
εκπλήξεις αν και προς το τέλος γίνεται φανερό που το πάει ο ποιητής. Η
σκηνοθεσία από τον Adam Wingard
(τον σκηνοθέτη του εξίσου συμπαθητικού VHS του 2012) είναι ικανοποιητική και
αναμενόμενη χωρίς πολλά τρικ. Το καστ, όπως αναμενόταν, αδιάφορο και σχεδόν
άγνωστο. Sharni Vinson,
Nickolas Tucci,
Wendt Glenn και
λοιποί παίζουν το ρόλο του αναλώσιμου (δεν γίνεται αλλιώς) απλά κάποιοι απολαμβάνουν
περισσότερα λεπτά δημοσιότητας από κάποιους άλλους. Διεκπεραιωτικά και
αποτελεσματικά. Το κερασάκι στην τούρτα είναι η προσπάθεια της ταινίας να
προσεγγίσει σε μικρό βαθμό τις δυσλειτουργικές οικογενειακές σχέσεις τη
σημερινή εποχή.
Splatter με
κοινωνικές ευαισθησίες λοιπόν, που από μόνο του το κατατάσσει στην κορυφή των
σχετικών ταινιών τα τελευταία χρόνια. Μόνο το «The Purge» ίσως το ξεπερνάει που
εμβαθύνει σαφώς περισσότερο στις κοινωνικές εκφάνσεις της ταινίας. Με budget μόλις 1 εκ. δολάρια και εισπράξεις πάνω από 28, μάλλον το λες επιτυχία!! Ένα είναι
όμως σίγουρο…αν είστε λάτρεις των θρίλερ θα το λατρέψετε….!!!! Και
προσοχή…μήπως είστε ο επόμενος???
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου