Βαθμολογία 3,5 / 5
Προτού ξεκινήσετε
να διαβάζετε αυτή την κριτική σας προειδοποιώ ότι όπως με την Bullock, έτσι και με τον Neeson δεν
μπορώ να είμαι πολύ αντικειμενικός. Συγκρατήθηκα πάντως και δεν έβαλα στην ταινία
4 (ή και λίγο παραπάνω όπως θα ήθελα) αλλά το πολύ ικανοποιητικό και (μάλλον)
αξιοκρατικό 3,5.
Η ταινία
κινείται στα πλαίσια των τελευταίων εξαιρετικών ταινιών (The Grey, Η Αρπαγή 1,2 και
σύντομα3, Battleship) του
Liam Neeson που
τον προβάλλουν ως έναν ώριμο action hero σε διάφορες εκφάνσεις. Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε να
κάνουμε με έναν air marshal,
ένα ειδικό αμερικάνικο αστυνομικό σώμα που στόχο έχει την αποτροπή αεροπειρατειών
στις πτήσεις από και προς τις Η.Π.Α.
Ο πρωταγωνιστής, Bill Marks, ζει μια σχεδόν
κατεστραμμένη ζωή αφού έχασε την κόρη του σε μικρή ηλικία, χώρισε, είναι
αλκοολικός και μοναχικός. Στην πτήση των αμερικανικών αερογραμμών για Λονδίνο
θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις αδυναμίες του όταν αρχίζει να δέχεται μηνύματα
στο κινητό από έναν επίδοξο αεροπειρατή- τρομοκράτη ο οποίος του ζητά να βρει
τρόπο να μεταφερθούν 150 εκ. δολάρια σε έναν λογαριασμό αλλιώς θα αρχίσει να
σκοτώνει 1 επιβάτη ανά 20 λεπτά. Όταν μάλιστα η απειλή γίνει πράξη με
αναπάντεχο τρόπο, το πράγμα σοβαρεύει και ο Bill, με την βοήθεια της Jen Summers (Julian Moore)
αλλά και της αεροσυνοδού Nancy
(Michelle Dockery)
θα προσπαθήσει να αποκαλύψει ποιος κρύβεται πίσω από αυτό και τα βαθύτερα
κίνητρα αφού γίνεται γρήγορα σαφές ότι τα λεφτά δεν είναι ο πρωταρχικός στόχος
των τρομοκρατών.
Η ταινία
προσφέρει ακριβώς αυτό που υπόσχεται. Πολύ δράση σε περιορισμένο χώρο μάλιστα,
πράγμα που δημιουργεί μια αίσθηση κλειστοφοβίας αλλά και ματαιότητας αφού όλα
πάνε στραβά σχεδόν μέχρι τη τελευταία στιγμή. Ο Neeson δείχνει
ότι τα 61 χρόνια που κουβαλάει στις πλάτες του δεν τον εμποδίζουν να παίζει
έναν μάτσο τύπο. Το ύφος του όμως και το παίξιμό του δίνουν σε όλους τους χαρακτήρες
που υποδύεται μια πιο ποιοτική υπόσταση. Από κοντά και οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές
με την Moore να είναι πιο άνετη από ποτέ. Ικανοποιητικές και παρουσίες
των δευτεραγωνιστών που συμπληρώνουν το καστ (παίζει και η εκπληκτική Lupita Nyong’o τον ρόλο της δεύτερης
αεροσυνοδού – γνώμη μου ότι θα έπρεπε να την εκμεταλλευτούν περισσότερο). Η σκηνοθεσία
πολύ καλή, ακολουθεί την πεπατημένη για τέτοιες ταινίες με 2-3 πολύ καλές και
ποιοτικές πινελιές, όπως το παιχνίδι που κάνει με τα παράθυρα, αλλά και οι
στιγμές των αναταράξεων. Το τέλος δίνει την αναμενόμενη ανατροπή στην εξέλιξη
των πραγμάτων και δεν αφήνει ερωτηματικά αν και τα κίνητρα του δράστη είναι
κάπως αόριστα.
Για να
κλείσουμε, την προτείνω ανεπιφύλακτα. Οι σχεδόν 2 ώρες της ταινίας περνάνε σαν
νεράκι, χωρίς κοιλιές και βαρετές παρενθέσεις. Φουλ δράση στα όρια και αγωνία
για την κατάληξη. Θεός ο Neeson που υπογράφει με την παρουσία του ακόμα μια εξαιρετική
ταινία δράσης (χωρίς μάλιστα να καταφύγει στην εύκολη λύση των οπτικών εφέ!!!).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου