Spider (2002 – ελληνιστί «Spider»)

Βαθμολογία 2,5 / 5

Το αρχικό σχέδιο ήταν να πάω για ένα απογευματινό καφέ και να γυρίσω να τελειώσω το αφιέρωμα στο Γαλαξίδι που πάλευα να γράψω όλη μέρα. Να κάνω ένα διάλειμμα δηλαδή, μίας ωρίτσας, όχι παραπάνω. Τρεις ώρες μετά και ενώ ο αφρός του καφέ είχε ξεραθεί στο ποτήρι μου και τα φτυάρια μας είχαν πάρει φωτιά, έπεσε στο τραπέζι η ιδέα να παραγγείλουμε ένα κρασάκι. Διαβεβαιώνοντας ο ένας τον άλλο ότι θα καθόμασταν τρία τεταρτάκια ακόμα, το αργότερο ώρα (βλέπεις για τους περισσότερους η επομένη ήταν εργάσιμη), παραγγείλαμε το κρασί μας και ξαναπιάσαμε τα ξεκούραστα ακόμα φτυάρια μας.

 


Φυσικά, γύρισα σπίτι στις 11:30 και πάλι καλά να λες. Το πρόβλημα, όμως, με τη συγκεκριμένη ώρα (οι απανταχού βρικόλακες ίσως καταλάβουν) είναι ότι δε βολεύει και πολύ, διότι είναι πολύ νωρίς για να κοιμηθείς, αλλά αρκετά αργά για να ανοίξεις τον υπολογιστή και να περιγράψεις τις ομορφιές του Γαλαξιδίου. Η συγκεκριμένη ώρα προσφέρεται μόνο (αν είσαι μόνος τουλάχιστον) για ταινία.

Βέβαια, αν είσαι κολλημένο άτομο όπως εγώ, ακόμα και αυτό θα το κάνεις με το δύσκολο τρόπο. Βλέπετε, είχα μπει σε mood τύψεων (πέρασε η μέρα και δεν έκανα τίποτα κ.ο.κ.) και μες στη βλακεία αλλά και τη βαρεμάρα μου, αντί να ανοίξω υπολογιστή και να κάνω κάτι χρήσιμο (δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στο Γαλαξίδι), αποφάσισα να δω ταινία μεν, κουλτουριάρα δε…

Τι τη θες την κουλτούρα μάτια μου;;; Δες εκεί την αμερικανιά σου και πέσε για ύπνο…Και αύριο μέρα είναι! Μου διαλέγεις το Spider (εντάξει, ατυχής επιλογή κουλτούρας) και τάχα τι; Γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος μη χ@#ω; Που χαμπάρι δεν πήρες τι έγινε; Που δεν σταμάτησες να χασμουριέσαι και να σκέφτεσαι εκείνη τη γουλιά κρασιού που άφησες στην καφετέρια; ΤΙ τη θες την κουλτούρα βραδιάτικα; Να με συγχύσεις θέλεις;

Για να είμαι ειλικρινής, δεν έφταιγε η ταινία. Όταν τον τελευταίο καιρό έχεις πιτώσει στις αμερικανιές καλός κυνηγάει κακό - κακός κλέβει κορίτσι - κακός πυροβολεί καλό - μπουμ μπουμ - καλός πυροβολεί κακό - μπουμ μπουμ - κακός τρέχει φύγει - γκρουνκ γκρουνκ - καλός φτάνει κακό - κακός αφήνει κορίτσι - run κορίτσι run! - καλός σκοτώνει κακό - κακός κάτω - καλός παίρνει κορίτσι - τέλος ποπ κορν, τέλος ταινίας, πώς να εγκλιματιστεί ο εγκέφαλος σου στην ατμόσφαιρα του Spider;

Ο Dennis Clegg (Ralph Fiennes) μετά από είκοσι χρόνια εγκλεισμού σε ψυχιατρείο του Λονδίνου, επιστρέφει στη γειτονιά όπου μεγάλωσε και προσπαθεί να βάλει τη ζωή του σε τάξη. Ο Spider (ψευδώνυμο που έχει αποδώσει στον ήρωα η μητέρα του) ξαναζεί το τραυματικό παρελθόν του, όπου ο πατέρας του σκότωσε τη μητέρα του και την αντικατέστησε με μία πόρνη, την Yvonne. Ακολουθώντας τις αναμνήσεις του, τις οποίες καταγράφει με μανία σε ένα ακαταλαβίστικο ημερολόγιο, θα βρεθεί αντιμέτωπος με μία φρικτή αλήθεια (;). Ο ήρωας παγιδευμένος στον ιστό που ο ίδιος έχει υφάνει, συγχέει το φανταστικό με το πραγματικό, δημιουργώντας ένα χαοτικό θρίλερ-λαβύρινθο για λίγους.

Η ταινία δεν είναι κακή. Αντιθέτως, δικαιολογημένα έχει αποσπάσει 12 βραβεία και 22 υποψηφιότητες. Απλά δεν είναι για όλους, όπως συμβαίνει με το σύνολο των ταινιών του χαρισματικού David Cronenberg. Εξαιρετικές ερμηνείες όλων των ηθοποιών, με τον Ralph Fiennes και την Miranda Richardson σε τριπλό (!!!) ρόλο να κλέβουν την παράσταση. Εκπληκτικοί και οι Gabriel Byrne (στο ρόλο του πατέρα) και John Neville, ενώ γεννημένος ηθοποιός είναι και το Spider boy, Bradley Hall. Η νουβέλα - δοκίμιο πάνω στην παιδική σχιζοφρένεια του Patrick McGrath μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη με έναν εικαστικά άψογο τρόπο από τον καναδό σκηνοθέτη, ενώ η μουσική και οι κρυφοί συμβολισμοί της ταινίας προσφέρουν extra bonus στο κοινό της.

Ωστόσο, ο ιστός που το ίδιο το έργο υφαίνει με τα χέρια του ταραγμένου πρωταγωνιστή του παρασύρει το θεατή σε έναν γρίφο που μάλλον δεν έχει λύση. Όσο γοητευτικός και αν είναι ο τρόπος με τον οποίο ξετυλίγονται οι σκέψεις του ενήλικα πλέον Spider, τόσο κουραστικό είναι το κουβάρι συναισθημάτων και σκέψεων που σχηματίζεται στο μυαλό του θεατή.www.viva.gr

Ψέματα να σας πω; Προσωπικά με κούρασε και μου άφησε μία αίσθηση  ανικανοποίητου, καθώς δεν παίρνω και όρκο για το τι πραγματικά έγινε. Ωστόσο, θεωρώ ότι αξίζει κάποιος να δει τη συγκεκριμένη ταινία (αρκεί να κάνει καλύτερη επιλογή ώρας και διάθεσης) και είμαι σίγουρη ότι τουλάχιστον οι πραγματικά εκπληκτικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών της θα τον συγκινήσουν.