Βαθμολογία 2 / 5
Πιθανότατα να αναρωτιέστε πού το θυμήθηκα.
Φυσικά, μπορώ να σας απαντήσω (όποιος βαριέται, εννοείται πως μπορεί -και συστήνεται-
να περάσει κατευθείαν στη δεύτερη παράγραφο). Ένας πολύ καλός μου φίλος παλιά
πουλούσε CD και εγώ αγόραζα (τονίζω πως ήταν μία πολύ μα
πολύ ιδιαίτερη περίπτωση). Όμως, τότε(ς) δεν είχα χρόνο να τα δω (μου τον
έτρωγαν τα μπαράκια και τα club, μη φανταστείτε ότι έπηζα σε καμιά δουλειά),
αλλά ακόμα και αυτά που είδα είναι σαν μην το έκανα ποτέ διότι είμαι στα
πρόθυρα Altzheimer και είναι πολλά τα χρόνια…Κάπως έτσι λοιπόν,
όταν δεν έχω τι να κάνω (ή θα έπρεπε να πήζω στη δουλειά αλλά κάνω την πάπια)
και εν μέσω οικονομικής κρίσης (δεν κατεβάζω, δεν κατεβάζω), βάζω αυτά τα CDάκια στο dvd player και χαζεύω τις αμερικανιές κυρίως της προηγούμενης
δεκαετίας (ε, τι θα διάλεγα τότε;).
Τελικά όσοι βαριέστε μπορείτε -και συστήνεται- να περάσετε στην τρίτη παράγραφο γιατί είμαι ακόμα στην αρχή της ιστορίας μου. Έχω βάλει, που λέτε, το «21» (μη με ρωτάτε υπόθεση, δεν έχω ιδέα) και χαζεύω τις διαφημίσεις ενώ προσπαθώ να βολευτώ ανάμεσα στα σκεπάσματα μου. Μόλις βολεύομαι (!), αρχίζει η διαφήμιση μίας ταινίας στην οποία ο Will Smith υποδύεται έναν σούπερ ήρωα (μη με ρωτάτε τίτλο, δεν έχω ιδέα) και τρώω μία φλασιά ότι αυτήν την ταινία την έχω και θέλω ντε και καλά να τη δω (δεύτερη φλασιά). Ξε-βολεύομαι λοιπόν και ψάχνω για το αντίστοιχο cdάκι. E, νόμιζα ότι η ταινία που έψαχνα ήταν το Jumper.
Βέβαια (έι, εσείς που βαρεθήκατε, είστε
εδώ;), δεν έπεσα και τελείως έξω. Πηδούσε από το ένα μέρος στο άλλο ο Will Smith, πηδούσε από το ένα μέρος στο άλλο ο ξανθούλης Hayden Christensen. Ουσιαστικές διαφορές δεν νομίζω να υπάρχουν, αν και στη
διαφήμιση της πρώτης κάπου πήρε το μάτι μου μία φάλαινα…
Μερικοί (αν όχι όλοι) ίσως με κατηγορήσουν
στο τέλος της ανάρτησης ότι έγραψα περισσότερα για το πώς επέλεξα (κατέληξα για
την ακρίβεια) να βλέπω το Jumper,
παρά για την ίδια την ταινία, αλλά πραγματικά δεν υπάρχουν και πολλά να γράψω.
Η ταινία είναι μία κλασική, πρόχειρη, αμερικάνικη περιπέτεια επιστημονικής
φαντασίας με μία «δυνατή» κεντρική ιδέα (εντάξει, έχουμε δει και τα X-Men), μερικά πολύ
καλά εφέ, 2-3 φρέσκα αλλά μάλλον ατάλαντα πρόσωπα και τον Samuel Jackson. Παρένθεση: δε θυμάμαι αν το έχω ξαναγράψει σε παλιότερη
ανάρτηση, αλλά όταν στην ταινία (σε οποιαδήποτε ταινία) δεν κάνει έστω ένα πέρασμα
ο Sam, εγώ ανησυχώ, δεν το έχω συνηθίσει. Κλείνει η παρένθεση.
Το Jumper είναι, πώς να το πω…αυτή η ταινία που χαζεύεις
ενώ τρως το μεσημεριανό σου (ή και το
βραδινό, δεν παίζει ρόλο), που δεν πειράζει και αν χάσεις την αρχή, ούτε και αν
αφήσεις το τέλος...αυτή η ταινία που θα χαζέψεις λίγο κάνοντας ζάπινγκ στο
ημίχρονο και ίσως χάσεις και κανένα 5λεπτο από το δεύτερο μισό του αγώνα..ε,
αυτό. Διότι αφορά στη μάχη μεταξύ των τηλεμεταφερόμενων (άνθρωποι που ζουν
ανάμεσα μας και μπορούν να τηλεμεταφέρονται από τη μία γωνιά του πλανήτη στην
άλλη) με τους Paladins (άνθρωποι που επίσης ζουν ανάμεσα μας αλλά δεν έχουν
καμία υπερφυσική δύναμη, μόνο πανάκριβα και πολύπλοκα gadgets και μία μανία να σκοτώνουν κάθε τι διαφορετικό
στο όνομα του Κυρίου) που, όπως και να έχει, κάπως σε τραβάει. Από κει και πέρα
είτε δεις ένα τέταρτο, είτε την δεις ολόκληρη, δεν έχει και πολλή σημασία. Το
μόνο που ίσως σε τραβήξει μέχρι το τέλος είναι η διαρκής εναλλαγή τοπίων (αυτό
δεν είναι ταινία, ντοκιμαντέρ «ο Κόσμος μας» είναι), η οποία εναλλαγή μπορεί και
να σε εντυπωσιάσει όταν το ένα τηλεμεταφερόμενο κυνηγά το άλλο (αν δεν σε
ζαλίσει). Κατά τα άλλα, λίγο οι αδιάφοροι ηθοποιοί, λίγο τα μονότονα σκηνικά εσωτερικού
χώρου (συμπεριλαμβανομένου του Sam), λίγο η -φτάνει πια- τετριμμένη ιστορία
αγάπης, λίγο το προβλέψιμο -πιο προβλέψιμο πεθαίνεις- σενάριο, δεν σε νοιάζει
και αν την χάσεις (ολόκληρη ή μέρος της).
Εν κατακλείδι, εμένα με βοήθησε να κοιμηθώ
και σε αντίστοιχη και μόνο περίπτωση, θα την ξαναέβλεπα…
Υ.Γ. Οι παραγωγοί πάντως φαίνεται να πίστεψαν
αρκετά στην ταινία, διότι και πολλά λεφτά ξόδεψαν (κρίνοντας από τις σκηνές
εξωτερικού χώρου) και υπονοούμενα για συνέχεια άφησαν (κάπου πήρε το μάτι μου
και ένα trailer)…
Υ.Γ. 2. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Doug Liman (!) και πέρα από τους προαναφερόμενους
παίζουν οι Jamie Bell, Rachel Bilson και Diane Lane (για περίπου 2
λεπτά, μην φανταστείτε).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου