Ride Along (2014, ελληνιστί «Πόσ’ απίδια πιάνει ο σάκος??»)

Βαθμολογία 2,5 / 3 (ίσως και 3 στα 5)

Από τις ταινίες που ξέρεις ακριβώς τι να περιμένεις όταν την βάζεις στο dvd player και δεν σε απογοητεύουν ποτέ. Η κλασική περιπέτεια – κωμωδία με ολίγη από αίσθημα που στηρίζεται κατά κύριο λόγο στη χημεία που βγάζει το ζευγάρι των πρωταγωνιστών (στο οποίο τουλάχιστον ο ένας ηθοποιός είναι μαύρος).

Κάπως έτσι λοιπόν, ο σκηνοθέτης Tim Story μας αφηγείται την προσπάθεια του Ben Barber (Kevin Hart) να αποδείξει στον εαυτό του αλλά και στον παιδικό του φίλο και αδερφό της αγαπημένης του, James Payton (Ice Cube) ότι έχει τα κότσια να γίνει αστυνομικός. Μετά από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες γίνεται δεκτός στην αστυνομική ακαδημία και αποφασίζει να κάνει ένα test drive στους αφιλόξενους δρόμους της πόλης μαζί με τον κολλητό του φίλο. Τελικά όμως βρίσκεται μπλεγμένος στο επικίνδυνο παιχνίδι μιας μαφίας που θα τον ρίξει κατευθείαν στα βαθιά. Τελικά τι θα επικρατήσει: η απειρία του ή το θάρρος που θα το βρει την κατάλληλη στιγμή?

Η ταινία δεν χωράει ιδιαίτερη κριτική. Είναι στημένη ακριβώς όπως πρέπει να είναι μια ταινία του είδους. Μπορεί το χιούμορ να μην είναι τόσο έντονο και οι ατάκες τόσο ξεκαρδιστικές (βλέπε «Ξανθιές Γκόμενοι», το Έβερεστ των ταινιών του είδους) αλλά η χημεία των διδύμου είναι πολύ καλή, ο Hart (κατά κύριο λόγο) έχει το κατάλληλο στήσιμο για τον ρόλο του (ψευτόμαγκας, ψιλοχέστης αλλά αποφασισμένος να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας και τρελά ερωτευμένος). Το σενάριο συνηθισμένο αλλά εξυπηρετεί το σκοπό του, η σκηνοθεσία συμπαθητική χωρίς εκπλήξεις και υπερβολές και το υπόλοιπο καστ σιγοντάρει ικανοποιητικά. Α, μην ξεχάσω και τον ξεχωριστό Laurence Fishburne που δίνει ένα άλλο βάρος στην ταινία χωρίς να είναι βέβαια κάτι το εξαιρετικό. Δεν χρειάστηκε άλλωστε!!

Σιγουράκι λοιπόν, για ένα ευχάριστο βράδυ. Από τις καλές ταινίες του είδους που έτσι κι αλλιώς δεν δίνει αριστουργήματα αλλά εύπεπτες κωμωδίες. Μικρή σε διάρκεια, γρήγορη, όχι πολύ έξυπνη αλλά συμπαθητική.