Thor: The Dark World (2013 – ελληνιστί «Thor: Σκοτεινός Κόσμος»)

Βαθμολογία 2,8 / 5 

Ότι μπορεί να περιμένει κανείς από μια ταινία που βασίζεται σε ήρωα της Marvel που τείνει να γίνει η μεγαλύτερη βιομηχανία παραγωγής blockbuster στο Χόλυγουντ, και μάλιστα από τον λιγότερο (ίσως) επιτυχημένο ήρωα της, τον Θεό Θορ (που πας κατακαημένε με ένα σφυρί στο χέρι!!!).

Παρά ταύτα, βρέθηκα στην ευχάριστη θέση να παρακολουθώ μια πολύ ενδιαφέρουσα περιπέτεια, με όλα τα χαρακτηριστικά των ταινιών της Marvel, δηλαδή πολύ δράση, ένα ερωτευμένο ζευγαράκι χωρίς όμως πολλά μέλια, μια (μπερδεμένη είναι η αλήθεια και σχετικά αδύναμη) ιστορία που εξελίσσει κάπως τις σχέσεις των βασικών ηρώων και κυρίως του Θορ (Chris Hemsworth) και του κακού αδερφού του (Tom Hiddleston) και λιγότερο του Θεού και της γήινης κοπέλας του (Natalie Portman).

 

Ο σκηνοθέτης Alan Taylor, εκμεταλλεύεται την εμπειρία από το «Game of Thrones» όπου κάνει εξαιρετική δουλειά και χρησιμοποιώντας τους πλουσιότερους πόρους που του παρέχει ο κινηματογράφος, δημιουργεί έναν (ή μάλλον πολλούς παράλληλους) κόσμους με πολύ καλά εφέ και δράση παντού. Το δίδυμο των πρωταγωνιστών (και δεν αναφέρομαι στην Portman) δένει εξαιρετικά και τονίζει τη μάχη καλού-κακού, ο πολύς Anthony Hopkins προσδίδει κύρος στην ταινία και σε αντίθεση με συνομήλικους συναδέρφους του, συνεχίζει να κάνει προσεκτικές μεν, βιοποριστικές δε επιλογές ενώ η Portman απλά  συμπληρώνει το καστ και περνά εντελώς απαρατήρητη αν και αποτελεί το μήλον της έριδος μεταξύ των δυνάμεων του κακού και του καλού.

Αλλά δεν σας είπα τίποτα για την ιστορία. Παράλειψη βέβαια αλλά μπορείτε να φανταστείτε περίπου τι παίζει. Η Jane Foster όλως τυχαίως γίνεται κάτοχος μιας πανίσχυρης, πανάρχαιας και φυσικά βρισκόμενης σε λανθάνουσα κατάσταση, μαύρης δύναμης που αν πέσει σε λάθος χέρια θα οδηγήσει στην καταστροφή του κόσμου. Ο Θορ, οι συνεργάτες της επιστημόνισσας και ένα πρόσωπο έκπληξη θα αναλάβουν να σώσουν τόσο την ίδια όσο και τον κόσμο. Μάχες στην γη αλλά και σε κανά 2-3 ακόμα κόσμους (από τους 9 αν δεν κάνω λάθος), ευθυγραμμισμένους σε τέτοιο σημείο που να ευνοούν την ενεργοποίηση της δύναμης αποτελούν το κύριο χαρακτηριστικό της ταινίας παράλληλα με τα απαραίτητα επεξηγηματικά flash back (για να καταλάβουμε τι βλέπουμε) και το (δεν θα το έλεγες και λεπτό) χιούμορ δημιουργούν μια κλασική περιπέτεια φαντασίας.

Με λίγα λόγια, αν είστε fan της Marvel θα την δείτε (ή μάλλον θα την έχετε ήδη δει) και θα σας αρέσει. Το σίγουρο είναι ότι θα την τοποθετήσετε σε ψηλότερη θέση στο φανταστικό σας top 10 από την πρώτη ταινία της σειράς αλλά όχι τόσο ψηλά όσο τους εκδικητές ή τον αξεπέραστο Iron Man (μη λαμβάνεται υπόψη την τρίτη ταινία, πείτε ότι δεν υπάρχει). Ιδανική για ένα κρύο χειμωνιάτικο βράδυ με ή χωρίς παρέα!