Dallas Buyers Club (2013 – ελληνιστί «…..»)

Βαθμολογία 4,2 / 5 

Πως μια απλά καλή ή πολύ καλή ταινία μετατρέπεται σε μία από τις καλύτερες της χρονιάς?? Με 2 κορυφαίες ερμηνείες από 2 (για αρκετά χρόνια) παρεξηγημένους ηθοποιούς. Μιλάμε για ερμηνείες καριέρας!!! Και τέτοιες έδωσαν απλόχερα ο Matthew McConnaughey και ο Jared Leto.

Η ταινία αφορά το κομμάτι της ζωής του Ron Woodroof, ενός ομοφοβικού, αλκοολικού, χρήστη ναρκωτικών ουσιών, μισογύνη καουμπόη – ηλεκτρολόγου από το Τέξας από τη στιγμή που μαθαίνει ότι έχει τον ιό του AIDS και ότι του απομένουν περίπου 30 ημέρες ζωής.

 Βλέπουμε την αρχική κατρακύλα του μέχρι να περάσει από το στάδιο της άρνησης σε αυτό της μάχης, τις διασυνδέσεις που αναπτύσσει με γιατρούς του εξωτερικού, τη διαμάχη με ντόπιους γιατρούς και τον Οργανισμό Φαρμάκων των Η.Π.Α., τη σχέση που αναπτύσσει με μια τραβεστί που πάσχει από την ίδια ασθένεια και εν τέλει πως, σταδιακά, μεταμορφώνεται από όλα τα παραπάνω που περιγράψαμε σε σημαντική μορφή στη μάχη για την καταπολέμηση του ιού. Ο τίτλος της ταινίας είναι η ονομασία του «καταστήματος» που ανοίγει και το οποίο εμπορεύεται φάρμακα (μη εγκεκριμένα) που αποδεδειγμένα βοηθούν ασθενείς του AIDS να θωρακιστούν απέναντι στις επιπτώσεις της ασθένειάς τους.

Εξαιρετική ταινία που προσεγγίζει το θέμα με μια περίεργη και πρωτότυπη σκηνοθετική ματιά χωρίς πολλές υπερβολές και φανφάρες. Αναμφισβήτητα, στηρίζεται κατά ένα μεγάλο μέρος στους δύο βασικούς πρωταγωνιστές, οι οποίοι δίνουν πραγματικό ρεσιτάλ. Έχοντας χάσει κάπου 25 κιλά ο McConnaghey και περίπου 15 κιλά ο Leto, ερμηνεύουν ρόλους καριέρας που σίγουρα θα εξαργυρώσουν στο μέλλον. Εκπληκτική η μεταμόρφωση τόσο του γοητευτικού McConnaghey σε καχεκτικό ασθενή όσο και του ιδιαίτερου Leto σε τραβεστί. Αν μάλιστα η τρίτη της παρέας, Jennifer Garner δεν ήταν τόσο αδιάφορη, θα μιλούσαμε για την καλύτερη τριάδα πρωταγωνιστών που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Όχι ότι ήταν κακή, αλλά χάνεται ανάμεσα στις αποδόσεις των άλλων δύο.

Νομίζω ότι δεν θα έπρεπε να τίθεται ερώτημα για τον νικητή του βραβείου Α’ Ανδρικού Ρόλου φέτος (μη σας πω και για το αντίστοιχο του Β’ Ανδρικού). Είναι μια ερμηνεία δουλεμένη τόσο τεχνικά όσο και εμφανισιακά. Μια πολύ καλή ταινία για ένα ευαίσθητο θέμα που προσεγγίζεται προσεκτικά. Αξίζει την προσοχή των σινεφίλ και παρότι δεν την λες και ευκολόπεπτη, δεν θα χάσετε άμα την δείτε!!