Hansel and Gretel, Witch Hunters (2013, ελληνιστί «Χάνσελ και Γκρέτελ: Κυνηγοί Μαγισσών)

Βαθμολογία 3 / 5

    

   Μετά την Κοκκινοσκουφίτσα, τη Χιονάτη, την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων και τον Τζακ και τη Φασολιά ήρθε η σειρά ενός ακόμα κλασικού παραμυθιού, αυτό των αδερφών Χάνσελ και Γκρέτελ να μετατραπεί σε μια σκοτεινή, γκόθικ και αρκετά βίαιη περιπέτεια από τον Tommy Wirkola.

      Η ιστορία φυσικά δεν έχει και μεγάλη σχέση με το κλασικό παραμύθι. Στην ταινία, τα δύο αδέρφια αφού αναγκάζονται να αποχωριστούν τους γονείς τους (για τους οποίους μαθαίνουμε τελικά την αλήθεια στο τέλος) μετατρέπονται, 15 χρόνια μετά, σε αιμοσταγείς κυνηγούς μαγισσών, τους καλύτερους στο είδος τους (άραγε είχαν μεγάλο ανταγωνισμό???). Μετά από πολλές επιτυχημένες εκκαθαρίσεις μαγισσών σε διάφορες περιοχές καταλήγουν σε ένα χωριό όπου προσλαμβάνονται από το δήμαρχο για να ανακαλύψουν τι απέγιναν 12 παιδιά που εξαφανίστηκαν. Σύντομα θα διαπιστώσουν όμως ότι έχουν να κάνουν με μια πολύ ισχυρή μάγισσα που θέλει να τελειοποιήσει ένα μαγικό φίλτρο που κάνει τις μάγισσες άτρωτες στη φωτιά. Με τη βοήθεια τριών ανέλπιστων συμμάχων θα επιχειρήσουν να ανατρέψουν τα σχέδια της μάγισσας.

     

  Τέσσερις γνωστοί ηθοποιοί στηρίζουν τη συγκεκριμένη ταινία που παρότι ευχάριστη δεν έχει να επιδείξει κάποια ιδιαίτερα πλεονεκτήματα. Οι Jeremy Renner (Bourn Legacy, The Avengers, Επικίνδυνες Αποστολές, Thor), Gemma Arterton (Clash of Titans, Prince of Persia και Quantum of Solace), Famke Janssen (X-Men, Η Αρπαγή) και Peter Stormare (Prison Break)  εγγυώνται ότι τουλάχιστον η ταινία έχει λάβει την απαραίτητη προσοχή από τους δημιουργούς. Και έτσι είναι εν τέλει. Ενδιαφέρουσα πλοκή (αν σας αρέσουν τα παραποιημένα παραμυθάκια βέβαια), αρκετά γρήγοροι ρυθμοί, πολύ ξύλο, βίαιες σκηνές (ίσως περισσότερο από το αναμενόμενο). Όλα αυτά σε ένα σκοτεινό σκηνικό μέσα στο δάσος που προσφέρεται για ταινίες μαγείας! Έξυπνη η ιδέα να διανθιστούν οι τίτλοι αρχής με υποτιθέμενα εξώφυλλα από τα κατορθώματα των δύο αδερφών αφού έτσι καλύπτεται το κενό των 15 ετών από τη στιγμή που τα παιδιά έμειναν μόνα τους μέχρι την ιστορία που περιγράφεται. Υπάρχουν και οι σκηνές γέλιου για να ελαφραίνει η ατμόσφαιρα που γρήγορα όμως κόβεται αφού ο σκηνοθέτης τις συνοδεύει από κάτι βίαιο, δημιουργώντας μια ενδιαφέρουσα, τεχνητή ένταση.

      Αν σας άρεσαν οι ταινίες που αναφέρθηκαν στον πρόλογο, δείτε τη και δε θα χάσετε. Κινείται στο ίδιο μήκος κύματος (ίσως κάπως κατώτερη ποιοτικά αλλά σιγά…σπίτι θα αγοράσετε?) και συνεχίζει τη μόδα των τελευταίων ετών. Να δούμε ποιο παραμύθι θα ακολουθήσει…!!!