Unbroken (2014, ελληνιστί «Αλύγιστος»)

Βαθμολογία 3 / 5

Η τελευταία ταινία των αδερφών Coen έκρυβε αρκετές εκπλήξεις. Μεγαλύτερη όλων η συνύπαρξη τους με την Angelina Jolie, όχι ως πρωταγωνίστρια αλλά ως σκηνοθέτης. Ευχάριστη ή δυσάρεστη? Οι απόψεις διίστανται. Δεύτερη έκπληξη ότι επέλεξαν να ασχοληθούν με τη ζωή ενός ήρωα πολέμου, του ολυμπιονίκη Louis Zamperini.

 

Ο Louis Zamperini (Jack O’ Connell) ήταν μέλος μιας οικογένειας ιταλών μεταναστών στις Η.Π.Α. την περίοδο του μεσοπολέμου. Αρχικά παρείσακτος και περίγελος της μικρής κοινωνίας της πόλης του αλλά στη συνέχεια με τη βοήθεια του μοναδικού του φίλου, καταφέρνει να βάλει τη ζωή του σε τάξη και να αναδείξει το ταλέντο του στους δρόμους μεσαίας ταχύτητας. Το όνειρο για αναγνώριση γίνεται πραγματικότητα όταν και λαμβάνει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Γερμανία το 1936 και παρότι τερματίζει 8^ος, τραβάει τα φώτα της δημοσιότητας αφού έκανε το γρηγορότερο τελευταίο γύρο μέχρι τότε. Τον Σεπτέμβριο του 1941 θα ενσωματωθεί στις τάξεις του αμερικανικού στρατού ως βομβαρδιστής και τελικά θα πιαστεί αιχμάλωτος από τους Ιάπωνες. Μέχρι και την απελευθέρωσή το, θα υποστεί βάναυσα βασανιστήρια κυρίως από τον υπεύθυνο του κέντρου κράτησής του, τον γνωστό Mutsuhiro “Bird” Watanabe, ο οποίος αργότερα χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους 40 χειρότερους εγκληματίες πολέμου. 

 

Βιογραφικό βιβλίο της Laura Hillenbrand πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία

Σίγουρα η πραγματική ιστορία του Zamperini προκαλεί τον θαυμασμό για έναν άνθρωπο με τεράστια ψυχικά και σωματικά αποθέματα, που άντεξε όσο λίγοι τα βασανιστήρια ενώ μετά την απελευθέρωσή του αποτέλεσε υπόδειγμα πολίτη. Η ταινία δεν μας βάζει κατευθείαν στα βαθιά, αφού επιχειρεί ένα μίνι πορτρέτο του Zamperini ξεκινώντας από τα παιδικά του χρόνια, τα χρόνια ως αθλητής αλλά και ως ικανότατος βομβαρδιστής. Με αυτό τον τρόπο οι δημιουργοί προσπαθούν να σκιαγραφήσουν τον χαρακτήρα του και παρότι δεν καταφέρνουν να δημιουργήσουν μια πλήρη εικόνα του, σίγουρα δίνουν αρκετά στοιχεία της ψυχοσύνθεσής του ως παρείσακτου αρχικά αλλά και ως αναγνωρίσιμου αθλητή αργότερα. Ικανοποιητική η σκηνοθεσία της Jolie, που εναλλάσσει τα σκηνικά, διατηρώντας πάντα το ύφος της περιόδου. Οι ερμηνείες κάπως ανεπαρκείς, αφού ούτε ο O’ Connell ξεχωρίζει παρά το αβανταδόρικο του ρόλου του, αλλά ούτε και ο Tamasha Ishihara στο ρόλο του Watanabe. Σε γενικές γραμμές φτωχό το καστ της ταινίας, χωρίς το μεγάλο όνομα που θα έδινε λάμψη. Ίσως και γι’ αυτό η Jolie οδήγησε το άρμα της προώθησης της ταινίας.

Βιογραφική, αντιπολεμική και αρκετά σκληρή ταινία. Βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στο μεγαλείο του Zamperini, που υπήρξε παράδειγμα προς μίμηση καθ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Μάλιστα, μετά το τέλος του πολέμου, επέστρεψε στο Τόκυο και συναντήθηκε με τους βασανιστές του επιδεικνύοντας το μεγαλείο της ψυχής του. Ο μόνος που αρνήθηκε να τον συναντήσει ήταν ο Watanabe, που ακόμα και σχεδόν 50 χρόνια μετά, σε μια συνέντευξή του με αφορμή τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς στο Nagano, δεν παραδέχτηκε αυτά για τα οποία τον κατηγορούσαν.

 

Mutsuhiro Watanabe

ΥΓ: O Zamperini πέθανε μόλις πέρυσι σε ηλικία 97 ετών ενώ ο Watanabe το 2003 σε ηλικία 85 ετών.