Βαθμολογία: 3.8 / 5
Θα ήθελα να σας
εξομολογηθώ ότι τα δανέζικα θρίλερ κερδίζουν διαρκώς έδαφος στις προτιμήσεις
μου. Και αυτό γιατί όσες ταινίες της σκανδιναβικής αυτής χώρας έχω
παρακολουθήσει τον τελευταίο καιρό μου άρεσαν πολύ. Το ίδιο συνέβη και με το πολιτικό θρίλερ Det Som Ingen Ved του Søren Kragh-Jacobsen που στα ελληνικά μεταφράζεται «Αυτό που Κανείς
δεν Ξέρει». Βέβαια, στην ταινία τελικά ήξεραν πολλοί, αλλά αυτό είναι άλλο
θέμα.
Πρωταγωνιστής της
ταινίας είναι ο Thomas Deleuran (Anders W. Berthelsen), ένας μουσικός που πλέον βγάζει το μεροκάματο του δίνοντας ένα show με μαριονέτες σε
παιδάκια δημοτικών σχολείων, ενώ ταυτόχρονα, προσπαθεί να απεξαρτηθεί από το
αλκοόλ που πρόσφατα του στέρησε την οικογένεια του. Μία μέρα, σε ένα ιδιαίτερα
συναισθηματικά φορτωμένο οικογενειακό δείπνο, η αδελφή του Charlotte (Sonja Richter) θα τον προσκαλέσει στα εγκαίνια της καινούριας της έκθεσης με
σκοπό να του γνωρίσει ένα πρόσωπο που της άλλαξε τη ζωή.
Δυστυχώς τα δύο
αδέλφια δε θα προλάβουν να συναντηθούν ξανά, αφού η Charlotte
πνίγηκε κατά τη διάρκεια του χειμερινού της μπάνιου. Το γεγονός ότι η αδελφή
του ήταν εξαιρετική κολυμβήτρια, αλλά και το ανήσυχο ύφος της στην τελευταία τους
κουβέντα, θα βάλει σε υποψίες τον Thomas, που δεν έχει πειστεί πως ο θάνατος της
ήταν ατύχημα. Έτσι, στην κηδεία θα εντοπίσει στο πλήθος και θα πλησιάσει μία
άγνωστη σε αυτόν γυναίκα, την Ursula (Maria Bonnevie),
η οποία θα επιβεβαιώσει τις υποψίες του και θα του δώσει πολύτιμες πληροφορίες.
Από εκεί και
πέρα ο Thomas θα ξεκινήσει την αναζήτηση των υπευθύνων για το θάνατο της αδελφής
του και όσο θα προχωράει, τόσο η υπόθεση θα μπλέκεται με το αινιγματικό
παρελθόν του πατέρα του. Μυστικές υπηρεσίες, βιολογικά όπλα, κατάσκοποι,
πολιτικά παιχνίδια είναι ό,τι συναντάει ο Thomas στην πορεία του προς τη συμπλήρωση του παζλ, η
οποία συνοδεύεται από απειλές και βίαιες επιθέσεις. Και καθώς ο πρωταγωνιστής
αρνείται να εγκαταλείψει και φτάνει όλο και πιο κοντά στην αρχή του νήματος, η
κόρη του πέφτει θύμα απαγωγής και πλέον γι’ αυτόν η λύση του μυστηρίου είναι
ζήτημα ζωής και θανάτου.
Ωστόσο, αυτό
που με κέρδισε περισσότερο στο συγκεκριμένο έργο ήταν ο ρεαλισμός του. Έχω δει πολλές
ταινίες με παρόμοια υπόθεση, στις οποίες όμως παρατραβηγμένες σκηνές ή σούπερ
ήρωες τις κάνουν να αγγίζουν την επιστημονική φαντασία και εμένα να κοιμάμαι
ήσυχη. Εδώ, δεν έγινε το ίδιο. Η ταινία παρουσιάζει τα γεγονότα με τέτοιον τρόπο
που κάλλιστα θα μπορούσαν να έχουν συμβεί ακόμα και σε οικεία πρόσωπα. Η δε απουσία
της αρχαιοελληνικής κάθαρσης στο τέλος της, δίνει ακόμα μία ένεση πειθούς στα
γεγονότα που πραγματεύεται. Σας λέω, μετά το Αυτό που Κανείς δεν Ξέρει, έχω αρχίσει να βλέπω με διαφορετικό μάτι
το γείτονα μου…
Κάτι τέτοιες ψαγμένες ταινίες βγαίνουν καλές τελικά!!! Θέλει να έχεις και λίγο τύχη στις επιλογές!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή