Οι Πενήντα Αποχρώσεις ενός Μυθιστορήματος

Διαβάσαμε τις Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι[1] και σοκαριστήκαμε. Για τελείως διαφορετικούς λόγους απ’ αυτούς που σοκαρίστηκε μεγάλο μέρος του αναγνωστικού κοινού. Κοιτάζω/ακούω  τις κριτικές και τα σχόλια των αναγνωστών και παθαίνω πλάκα. Come on, seriously????

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η Anastasia (για τους φίλους Ana) Steele πρέπει να πάρει συνέντευξη από τον πλούσιο (έχω τόσα που δεν ξέρω τι να τα κάνω) Christian Grey για το τελευταίο φύλλο της φοιτητικής εφημερίδας στην οποία είναι υπεύθυνη η κολλητή της φίλη Kate, καθώς η τελευταία είναι τάβλα στο κρεβάτι εξαιτίας ενός σοβαρού κρυώματος. Ο ζάμπλουτος λογοτεχνικός ήρωας, όπως συμβαίνει με όλους τους τύπους του είδους του (δηλαδή όσους γεννήθηκαν χάρη στη φαντασία -τη μεγάλη- συγγραφέων –κυρίως γένους θηλυκού-) είναι 27χρονών και αυτοδημιούργητος (!), πανέξυπνος (φυσικά), πνευματώδης (εννοείται) και πανέμορφος (οπωσδήποτε). Και όταν λέμε πανέμορφος, εννοούμε ότι δεν έχει ματαδεί τέτοια ομορφιά η φύση!!! Ποιός Brad Pitt, ποιος George Clooney, ποιο top model (γένους αρσενικού) να συγκριθεί μαζί του!!!

Άρα, έχουμε ένα νέο, ζάμπλουτο, πανέξυπνο και πανέμορφο άντρα και μία ψιλο-αδιάφορη λογοτεχνική ηρωίδα (οκ, είναι έξυπνη, αλλά είναι φτωχή και μέτριας εμφάνισης). Αρκούν όλα τα παραπάνω για να έχεις ένα μυθιστόρημα; Σε εμάς ναι. Στη συγγραφέα όχι, έτσι βάζει τον Grey να ερωτευτεί ΠΑΡΑΦΟΡΑ την Anastasia στα δύο (ποια δύο δηλαδή, στο ένα) πρώτα (δευτερο)λεπτα που τη βλέπει! Τι δεν καταλαβαίνεις;;;;;

Τι; Σας φαίνεται υπερβολικό; ΧΑΧΑ (γελάω δυνατά)! Δεν έχετε δει τίποτα ακόμα…Διότι ο Grey είναι -εκτός των άλλων- ο καλύτερος μ@μι@ς του κόσμου. Μιλάμε εάν το σεξ είχε άθλους, αυτός θα ήταν ο Ηρακλής του. Ο βασιλιάς του ερωτισμού, ο Φαραώ της σεξουαλικότητας, ο αυτοκράτορας των αισθήσεων, ο κυβερνήτης του cybersex, ο Δήμαρχος του Sex and the City, ο Δημιουργός του οργασμού! Δεν το χωράει ο νους σας τέτοιο ταλέντο. Είναι ο μόνος άνθρωπος στον οποίο υποκλίνεται ο Chuck Norris, τι άλλο να σας πω….

Και αν ακόμα δεν πειστήκατε, θα σας πω ότι με το που ακουμπάει την Anastasia (και όταν λέμε ακουμπάει εννοούμε με την άκρη του δαχτύλου του τον καρπό της, μην πονηρεύεστε), ε, αυτή τελειώνει. Μπορεί και δύο φορές. Έτσι απλά. Δε μιλάμε δε, όταν έχουν ερωτική επαφή (τώρα πονηρευτείτε). Χαμός. Αυτή τελειώνει τόσες φορές που στο μισό βιβλίο είναι ημιλιπόθυμη από την ένταση (και την κούραση, ξέρεις τι είναι να έχεις δεκάδες οργασμούς μέσα σε μία μέρα;;;). Με πρόχειρους υπολογισμούς, το ζευγάρι «βρίσκεται» 2-3 φορές ανά ζώνη ημέρας (πρωί-μεσημέρι-βράδυ), δηλαδή 6-9 φορές την ημέρα (και αυτό γιατί ο Grey πνίγεται στις δουλειές, διευθύνει και μία εταιρία-κολοσσό, μην ξεχνιόμαστε), η Ana (με τόσες λεπτομέρειες ανήκω και εγώ στους φίλους πια) φτάνει σε οργασμό κατά μέσο όρο 3 φορές τη φορά, άρα έχουμε (τις καθημερινές) 18-27 οργασμούς την ημέρα. Α! Καλέ ξέχασα, (προσοχή: spoiler : -) ) ήταν και παρθένα! ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ;;;;;;

Όπως σας προανέφερα, σοκαρίστηκα. Δεν είναι και λίγο πράμα. Να αναρωτιέσαι «εγώ δεν κάνω κάτι καλά;» ή όλοι οι υπόλοιποι δεν έχουν καμία επαφή με το sex (τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια); Όχι, να μου πείτε αν είναι το πρώτο να ψαχτώ….126-189 οργασμοί την εβδομάδα είναι αυτοί (minimum γιατί τα Σαββατοκύριακα έχουν περισσότερο χρόνο)…

 

Τώρα φτάσαμε στο σημείο που πρέπει να αναφέρω γιατί σοκαρίστηκαν οι άλλοι. Εδώ και εάν έχω ενστάσεις (και κατά συνέπεια πολλά να γράψω), αλλά με δεσμεύει το ρημάδι το spoiler (και μία πιθανή μήνυση από την E.L. James). Θα περιοριστώ (δυστυχώς για μένα -βράζω από θυμό βλέπετε-, ευτυχώς για εσάς) στο εάν αυτό που περιγράφει η συγγραφέας είναι σαδισμός, γράψτε με και μένα στη λίστα!!! Γιατί νομίζω ότι αυτοί που περιορίζονται σε πιο κλασικές εκδοχές του σεξ (απ’ ότι ακούω από τους γύρω μου…) μάλλον χτυπούν/πονούν  περισσότερο. Και «κερδίζουν» και λιγότερα….(γαμώτι, δεν μπορώ να πω περισσότερα).

Και τώρα στα πιο σοβαρά. Είμαι υπέρ της άποψης ότι στο sex επιτρέπονται όλα. Με μία προϋπόθεση όμως: να το θέλουν και οι δύο πλευρές και να το απολαμβάνουν το ίδιο (ή τουλάχιστον σε αρκετά μεγάλο βαθμό). Στην περίπτωση της Anastasia και του Grey, δεν κατάλαβα να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Μπορεί να της άρεσαν πολλά από αυτά που δοκίμασε, ωστόσο, ο κύριος λόγος που ενέδιδε ήταν επειδή φοβόταν ότι θα χάσει το μεγάλο της έρωτα. Δεν είναι λίγες οι φορές, που αν και νιώθει άβολα ή/και δυσάρεστα, συμπεριφέρεται με γνώμονα τα «θέλω» του συντρόφου της (που έχει στο μυαλό της). Επιπλέον, προσπαθεί να δικαιολογήσει δυσάρεστες για την ίδια καταστάσεις, ψάχνοντας δικαιολογίες στα παιδικά χρόνια του Grey, σε προηγούμενες σχέσεις του και γενικότερα, στην ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση του. Και κάπου εκεί, νιώθω ότι η συγγραφέας τη χτυπάει με κατανόηση στον ώμο, της δίνει το ελεύθερο, της ψιθυρίζει «καλά κάνεις». Ε, όχι λοιπόν. Δεν κάνει καλά. Ακραίο μεν, αλλά αν το πάμε ένα βήμα παραπέρα, δεν χρησιμοποιεί διαφορετικές δικαιολογίες από τις γυναίκες – θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Και αυτές είναι ερωτευμένες, και αυτές αγαπούν τους συντρόφους τους και αυτές φοβούνται για το τι θα απογίνουν χωρίς αυτούς. Αλλά όχι! Τις συμβουλεύουμε να τρέξουν μακριά και σε καμία περίπτωση δεν τους κλείνουμε συνωμοτικά το μάτι…..

---

[1] Το βιβλίο Fifty Shades of Grey της E.L.James (ψευδώνυμο) αποτελεί παγκόσμιο εκδοτικό φαινόμενο καθώς πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα ήδη από τις πρώτες εβδομάδες κυκλοφορίας του, σπάζοντας κάθε ρεκόρ και εκθρονίζοντας από τις πρώτες θέσεις των πωλήσεων τον Κώδικα Ντα Βίντσι και τον Harry Potter.

Πρόκειται για το πρώτο μέρος μίας τριλογίας (Fifty Shades of Grey, Fifty Shades Darker, Fifty Shades Freed), τα δικαιώματα της οποίας έχουν πουληθεί σε 37 χώρες. Σύντομα θα μεταφερθεί και στις κινηματογραφικές αίθουσες από τη Universal.

Στα ελληνικά μεταφράστηκε από την Τιτίνα Σπερελάκη για τις Εκδόσεις Πατάκη.