Αυτό που βίωσαν οι λάτρεις της symphonic goth metal το βράδυ της
Παρασκευής, 27 Ιανουαρίου στο Κύτταρο Live ήταν μοναδικό. Ουσιαστικά 3
συναυλίες (άντε 2,5 γιατί οι Sede Vacante απλά έκαναν το support) με 1 εισιτήριο σε έναν ιδανικό χώρο για τέτοιου είδους live συναντήσεις.
Τη βραδιά άνοιξαν οι καβαλιώτες Sede Vacante λίγο μετά τις 7:30,
ένα νέο metal συγκρότημα που μάλιστα έκανε την πρώτη του Live εμφάνιση
και που πριν δύο μήνες μόλις είχε κυκλοφορήσει το πρώτο τους άλμπουμ. Το άγχος
της πρώτης εμφάνισης ήταν εμφανές αλλά αυτό δεν τους πτόησε να ζεστάνουν την
ατμόσφαιρα για περίπου μισή ώρα με δυναμικά τραγούδια από το άλμπουμ τους (Skies Infernal) συν το κλασικό πλέον
cover του
Enjoy the Silence που
θύμιζε αρκετά το αντίστοιχο cover των Lacuna Coil με κάποιες όμως πρωτότυπες πινελιές. Φυσικά female fronted band με μια πολύ καλή γυναικεία
φωνή (βέβαια θα είναι άδικο να μπούμε σε συγκρίσεις με τις άλλες δύο κυρίες της
βραδιάς) που έδειξε τις δυνατότητές της ιδιαίτερα
σε κάποια εξαιρετικά σόλο. Εξίσου καλή και η αντρική φωνή του band. Μακάρι το συγκεκριμένο band να
γίνει περισσότερο γνωστό και παράλληλα να κάνει πιο γνωστό το συγκεκριμένο
είδος μουσικής στο ελληνικό κοινό, που όπως φάνηκε και από την προσέλευση που
δεν ήταν η αναμενόμενη, δεν το γνωρίζει ακόμα. Δύσκολος ο δρόμος τους αλλά
έχουν τα εχέγγυα να κάνουν καλή πορεία.
Τη σκυτάλη πήραν οι αγαπητοί στο ελληνικό κοινό Sirenia με την
νέα τους τραγουδίστρια, Emmanuelle Zoldan που όμως συνεργαζόταν με τη χορωδία του group από το
2003. Με νέο άλμπουμ και αυτοί, το Dim Days of Dolor ικανοποίησαν το κοινό τόσο με τα
νέα τους τραγούδια (που πάντως οι περισσότεροι δεν γνώριζαν και η ατμόσφαιρα
ήταν λίγο παγωμένη σε αυτά παρότι είναι εξαιρετικά) όσο και με κλασικές τους
επιτυχίες (Meridian, The path to decay, Lost in Life, My Mind’s eye, One by one). Χαρακτηριστικό τους
επίσης η πολύ καλή επικοινωνία με το κοινό, κυρίως από την πλευρά του Morten Veland που
υποσχέθηκε ότι θα είναι σύντομα ξανά στην Ελλάδα. Πάντως από τις αντιδράσεις
του κοινού ήταν ολοφάνερο ότι οι περισσότεροι είχαν έρθει για αυτό που θα
ακολουθούσε.
Τι ήταν αυτό; Ίσως μία από τις καλύτερες Live εμφανίσεις
που έχω παρακολουθήσει εντός Ελλάδος. Οι Delain ανέβηκαν στη σκηνή λίγο μετά τις
10, έμειναν σε αυτή μέχρι λίγο πριν τις 12 και δεν σταμάτησαν να δημιουργούν
πανικό. Και αυτοί με νέο άλμπουμ με τίτλο Moonbathers (εξ ου άλλωστε και ο τίτλος του tour τους) με τη
μόνη διαφορά ότι το κοινό συμμετείχε σε όλα τα τραγούδια τους, νέα ή παλιά.
Βοήθησε φυσικά και το γεγονός ότι τα τραγούδια τους είναι εξαιρετικά, ένα προς
ένα και ότι η frontwoman Charlotte Wessels είναι απλά εκπληκτική. Φωνάρα, κορμάρα, απίστευτη ενέργεια
πάνω στη σκηνή (όπως και οι υπόλοιποι του group βέβαια) έδωσαν ένα εκπληκτικό show τηρουμένων
και των περιορισμών της μικρής σκηνής που έπρεπε να χωρέσει 6 υπερκινητικά και
ορεξάτα μέλη. Επιζητούσε διαρκώς τη συμμετοχή του κοινού και την έπαιρνε
απλόχερα, μίλησε στα ελληνικά («Είμαστε οι Delain από την Ολλανδία»), έπεσε
κυριολεκτικά στα πατώματα, έπαιζε διαρκώς με το κοινό, στηνόταν για φωτογραφίες
και στο πρόσωπό της έβλεπες ότι το γούσταρε πραγματικά. Εντυπωσιακό ήταν επίσης
και το κοινό των delain….από
τα κλασικά 16χρονα που περνούν τη φάση «είμαι διαφορετικός και το γουστάρω»
μέχρι τους 40άρηδες που ξέρουν να ξεχωρίζουν το καλό metal rock και
το τιμούν.
Ένα εκπληκτικό show που άξιζε τα λεφτά του αφού οι συμμετέχοντες φάνηκε
πραγματικά ότι γούσταραν αυτό που έκαναν και δεν το έκαναν ως άλλη μια μέρα στη
δουλειά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου