To κλειδί - Μέρος 1/2

Γράφει η Μαίρη Κάντα

Μετά από μία κουραστική μέρα στη δουλειά, η Ναταλία έφτασε στο σπίτι της. Με γρήγορες κινήσεις έβγαλε τη αστυνομική της στολή και φόρεσε ένα ροζ κοντό φόρεμα. Θα πήγαινε μία βόλτα μέχρι το κοντινό πάρκο. Συνήθιζε να περπατάει μέχρι εκεί, μετά το τέλος της δουλειάς της γιατί την χαλάρωνε από την πίεση. Δεν ήταν και εύκολο πράγμα, να ασχολείται καθημερινά με παλιές ανεξιχνίαστες ανθρωποκτονίες στο αστυνομικό τμήμα. Αυτή την φορά όμως είχε και ένα ακόμα λόγο να θέλει να πάει στο πάρκο. Είχε ραντεβού με τον Αντώνη. Έναν πολύ όμορφο άντρα που είχε γνωρίσει πριν μερικές μέρες. Όταν της μίλησε για πρώτη φορά, ήταν αμήχανος και διστακτικός.Το κατάλαβε από τις κινήσεις του. Είχε ένα κλειδί στο χέρι του που το κοιτούσε και το χαίδευε συνεχώς.

Ο Αντώνης είχε πάει νωρίτερα στο πάρκο από το προγραμματισμένο τους ραντεβού.Η Ναταλία του άρεσε από την πρώτη στιγμή που την είδε. Ήταν πολύ όμορφη, αν και εντελώς άβαφη. Την παρακολουθούσε μέρες πριν  της μιλήσει. Όταν πια της μίλησε, ήταν σίγουρος πως θα γινόταν η μέλλουσα γυναίκα του.  Αυτό ήταν το μεγάλο του όνειρο: να παντρευτεί σύντομα και να κάνει οικογένεια. Δεν το είχε αποκαλύψει ακόμα στη Ναταλία, αλλά πίστευε πως θα δεχόταν να γινει γυναίκα του. Γιατί άλλωστε να μη δεχόταν; Υπήρχε μεταξύ τους χημεία. Περνούσαν πολύ καλά μαζί, αγαπιόντουσαν. Γρήγορα θα της έκανε πρόταση γάμου. Είχε δει νωρίτερα σε ένα κατάστημα το δαχτυλίδι που θα της αγόραζε. Όσο για το νυφικό, ένα λιτό λευκό φόρεμα θα ήταν ό,τι πρέπει. Αυτά σκέφτονταν όση ώρα περίμενε την Ναταλία. Όταν φάνηκε στο πάρκο η αγαπημένη του, ο Αντώνης χάρηκε πολύ. Μέχρι και τα σκοτεινά του μάτια φωτίστηκαν στη στιγμή.

Οι συναντήσεις τους στο πάρκο συνεχίστηκαν για μέρες. Η Ναταλία με το που έφευγε από το αστυνομικό τμήμα, έτρεχε να συναντήσει τον αγαπημένο της. Ήταν τρελά ερωτευμένη μαζί του. Ίσως γι αυτό και δεν είχε ανησυχήσει με κάποια σημάδια. Αν δεν ήταν ο έρωτας, θα είχε προσέξει τα σκοτεινά  μάτια  του Αντώνη γεμάτα από κακία, κάθε φορά που δεν συμφωνούσε για κάτι μαζί του. Θα είχε προσέξει το συνεχιζόμενο σφύριγμα του κάθε φορά που του μιλούσε. Η ανεξήγητη εμμονή του με το κλειδί θα ήταν εύκολα αντιληπτή, αν η Ναταλία μπορούσε να δει καθαρά. Σε όλες τις συναντήσεις τους, ο Αντώνης δεν άφηνε από τα χέρια του, το συγκεκριμένο κλειδί ούτε για μία στιγμή. Άλλες φορές το έκρυβε μέσα στη παλάμη του, σαν να ήθελε να κρύψει ένα μυστικό και άλλες φορές το έτριβε με τόση μανία σαν να ήθελε να σβήσει κάτι. Το παρελθόν του ίσως; Ποιος ξέρει; Η Ναταλία σαν έμπειρη αστυνομικός θα το είχε ανακαλύψει αν δεν την είχε τυφλώσει ο έρωτας για τον συγκεκριμένο άτομο.

Θα περνούσε αρκετός καιρός μέχρι να γίνουν αντιληπτά κάποια σημάδια από την Ναταλία. Άρχισαν να την ενοχλούν οι εκρήξεις θυμού του Αντώνη εάν καθυστερούσε λίγα λεπτά στο ραντεβού τους και η υπερβολική του ζήλια.Ακόμα και οι κινήσεις του με το κλειδί της έκαναν πια εντύπωση. Μία φορά που πλησίασε κοντά του για να το δει καλύτερα, ο Αντώνης την απομάκρυνε τόσο βίαια μακριά του που η Ναταλία έπεσε κάτω. Φοβήθηκε πολύ. Ο Αντώνης της ζήτησε συγγνώμη και εκείνη τον συγχώρησε γιατί τον αγαπούσε."Όλοι έχουμε τις παραξενιές μας" σκέφτηκε.

Κάποιο απόγευμα, την ώρα που ο Αντώνης αποχαιρετούσε την Ναταλία, του έπεσε το κλειδί χωρίς να το καταλάβει. Η Ναταλία το είδε αλλά δεν του είπε τίποτα. Περίμενε να φύγει, μέχρι να το σηκώσει από το έδαφος.  Ήθελε να το επεξεργαστεί καλύτερα από κοντά, να δει γιατί ήταν τόσο σημαντικό για τον Αντώνη. Ήταν ένα απλό κλειδί. Δεν ήταν κλειδί σπιτιού, ούτε αυτοκινήτου. Τι να ξεκλείδωνε αυτό το κλειδί; Ήταν περίεργη. Αποφάσισε να πάει στο σπίτι του Αντώνη. Ήξερε πως εκείνη την ώρα θα έλειπε ο ίδιος. Ήξερε επίσης πού έκρυβε το κλειδί της εξώπορτας του διαμερίσματος του.

Όσο πλησίαζε στο σπίτι του Αντώνη, η καρδιά της χτυπούσε δυνατά. Τι θα έβρισκε εκεί; Τι έκρυβε τόσο καλά ο Αντώνης και σε ποιό σημείο; Και άλλες φορές η Ναταλία είχε επισκεφτεί το σπίτι του αγαπημένου της, αλλά δεν είχε δει κάτι περίεργο. Όταν έφτασε, άρχισε να ψάχνει το σπίτι. Πήγε σε όλα τα δωμάτια, μέχρι που κάποια σκαλοπάτια την οδήγησαν στη αποθήκη. Άνοιξε την πόρτα και βρέθηκε μπροστά σε ένα μεγάλο ψυγείο. Ήταν κλειδωμένο. Έβγαλε το κλειδί του Αντώνη από την τσάντα της και προσπάθησε να το βάλει στη κλειδαριά. Ταίριαζε απόλυτα και ξεκλείδωσε το ψυγείο. Έβαλε τις φωνές όταν αντίκρυσε αυτό που κρυβόταν μέσα στο ψυγείο.....

To be continued.....