«Αντεροβγάλτης», η πρωτότυπη κινηματογραφική-τηλεοπτική-θεατρική παράσταση του χειμώνα

Όχι, δεν μπερδεύτηκα στον τίτλο. Και θεατρική και κινηματογραφική παράσταση...για να μην πω και τηλεοπτική τύπου True Detective. Την Παρακευή λοιπόν παρακολούθησα το πρώτο επεισόδιο (αααα, πόσες φορές θα το πούμε, δεν μπερδεύτηκα...ναι, το πρώτο επεισόδιο) με τίτλο «Πως κάτι που δεν είναι αλήθεια, είναι» της θεατρικής παράστασης 4 επεισοδίων «Αντεροβγάλτης» βασισμένη εν μέρει στην ιστορία του διαβόητου δολοφόνου του 19^ου αιώνα, Τζακ Αντεροβγάλτη.

Η θεατρική ομάδα Νοσταλγία και το θέατρο Rabbtihole μας παρουσιάζουν ίσως την πιο πρωτότυπη θεατρική παράσταση του φετινού χειμώνα (και αρκετών προηγούμενων χειμώνων θα πρόσθετα). Πρόκειται για μια σειρά 4 επεισοδίων που θα παιχτούν για 10 παραστάσεις το κάθε ένα. Την Κυριακή, 23 Οκτωβρίου ολοκληρώνεται ο κύκλος του 1^ου επεισοδίου και ήδη οι κριτικές είναι εξαιρετικές ενώ θα ακολουθήσουν τα άλλα 3 επεισόδια 7-18/12/2016 το 2^ο με τίτλο «Στα ίχνη του μονόκερου», 29/3-9/4/2017, το 3^ο επεισόδιο «Αυτός που μπορεί (είναι ο επιθεωρητής)» και το 4^ο επεισόδιο 17-28/5/2017, «Το μομέντουμ». Η τηλεοπτική δομή της παράστασης είναι η πρώτη από τις 2 μεγάλες καινοτομίες. Το δεύτερο, ακόμα πιο ενδιαφέρον σημείο είναι η σκηνοθεσία του Γιώργου Σίμωνα (είναι και ο συγγραφέας του έργου btw) που σε συνδυασμό με την εξαιρετική σκηνογραφία της  Τόνια Ράλλη προσφέρουν μια μοναδική εμπειρία στο κοινό. Η αίθουσα του Rabbithole έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε να χωράει πάνω από 10 διαφορετικές σκηνές – τοποθεσίες σε κάθε γωνιά της. Οι θεατές διασκορπισμένοι μέσα σε αυτή γίνονται ένα με τα σκηνικά και τους ηθοποιούς. Χαρακτηριστικό είναι ότι το κέντρο της αίθουσας έχει μετατραπεί σε μπαρ, με κάποιους από τους θεατές να κάθονται στα τραπέζια ως πελάτες. Εκτός από το μπαρ, μεταφερόμαστε μέσα στο αρχηγείο της αστυνομίας, στο ιατρείο ενός ψυχιάτρου, στο θερμοκήπιο μιας παράξενης τύπισσας, στο γκισέ ενός κινηματογράφου, ε ένα μοτέλ, στην πίστα ενός show υπνωτισμού, στο σπίτι του επιθεωρητή, σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο σε μια χιονισμένη γωνιά της Βοστώνης (εκεί διαδραματίζεται το θεατρικό) και σε μερικά ακόμα μέρη. Αν αναρωτιέστε που χωράνε όλα αυτά τα σκηνικά, θα πρέπει να δείτε το θεατρικό για να καταλάβετε την εξαιρετική δουλειά που έκαναν οι συντελεστές σε αυτό το κομμάτι. Επίσης, βοηθάει και ο σχετικά μικρός αριθμός θεατών που μπορούν να παρακολουθήσουν την κάθε παράσταση (όχι πάνω από 70-80 άτομα).

Η ιστορία ξετυλίγεται με μαεστρικό τρόπο ενώ από το μέσον της παράστασης και μετά η εναλλαγή των σκηνών είναι γρήγορη και κινηματογραφική, σαν να έχει βγει από την αίθουσα μοντάζ κάποιας χολυγουντιανής ταινίας. Ο εκπληκτικός φωτισμός των Γιώργο Κορδέλλα και Γιώργο Σίμωνα βοηθάει ώστε οι θεατές να εστιάζουν την προσοχή τους στο κατάλληλο σκηνικό. Η αλήθεια είναι ότι κάποια στιγμή πιάστηκε ο λαιμός μου να γυρνάω μια αριστερά, μια δεξιά, μια πίσω αλλά αυτό το μόνο που είχε ως αποτέλεσμα ήταν να μεγαλώσει τον ενθουσιασμό μου για αυτό που βίωνα. Ακόμα ένα εξαίσιο στοιχείο ήταν η μουσική επένδυση από τον Στάθη Νταφαλιά που μεγιστοποιούσε την αίσθηση του μυστηρίου και της Noir ατμόσφαιρας της παράστασης. Το μόνο που δεν με ενθουσίασε ήταν οι ερμηνείες των ηθοποιών. Όχι ότι δεν ήταν καλές στην πλειοψηφία τους, απλά δεν με ξετρέλαναν κιόλας εκτός από 2-3, όπως η αστυνομικός που αναλαμβάνει την υπόθεση μετά από απαίτηση του ίδιου του δολοφόνου ή ο ψυχίατρος που έχει όλο το απαραίτητο στήσιμο και την κατάλληλη φωνή ακόμα για τον ρόλο. Παρόλα αυτά, σαν σύνολο η ομάδα έδενε πολύ ωραία και κανείς δεν υστερούσε ιδιαίτερα. 

Αν προλάβετε και βρείτε εισητήρια σας συνιστώ να δείτε το 1^ο επεισόδιο και μια συμβουλή...οι καλύτερες θέσεις είναι αυτές στα τραπέζια του μπαρ (υποθέτω ότι αντιστοιχούν στα πιο ακριβά εισητήρια των 15 ευρώ) γιατί δίνουν μια πιο περιμετρική άποψη της αίθουσας. Βέβαια, όπως αναφέρει και ο ίδιος ο δημιουργός, μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει κάποιο ή κάποια από τα επεισόδια χωρίς να πρέπει να έχει δει τα προηγούμενα αλλά καλό είναι να υπάρχει μια ολοκληρωμένη εικόνα. 

ΥΓ: Για εισιτήρια μπορείτε να επισκεφτείτε το viva.gr, τα συνεργαζόμενα καταστήματα και φυσικά το ταμείο του θεάτρου μετά από κράτηση βέβαια.