Quantico, H σειρά των ανατροπών

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ πήρα πολύ σοβαρά τα αποτελέσματα του γκάλοπ που είχαμε κάνει πριν λίγο καιρό σχετικά με τις αγαπημένες νέες σειρές (με 1 κύκλο το πολύ). Μία από τις σιερές που συκγέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους ήταν και το Quantico…FBI, τρομοκρατία, δράση...δεν είναι δύσκολο με τόσο πιασάρικη θεματολογία να κάνει επιτυχία η σειρά. Έτσι και εγώ αποφάσισα να την ξεκινήσω και δεν το μετάνοιωσα. Μόλις ένα επεισόδιο πριν ολοκληρωθεί ο 1^ος κύκλος (η σειρά ανανεώθηκε για 2^η σεζόν), είπα και εγώ να γράψω 2 λόγια για μια σειρά της οποίας είδα 21 επεισόδια μέσα σε 10 μέρες (εντάξει βοήθησε και το πασχαλιάτικο ταξιδάκι που μου πρόσφερε άπλετο χρόνο on the road). 

Από την απλή επιτυχία όμως μέχρι το κόλλημα υπάρχει απόσταση που το Quantico καλύπτει με ρυθμούς σπρίντερ.  Αλλά πριν αρχίσουμε τους διθυράμβους (και τα παραπονάκια) ας δούμε λίγο το στόρυ. Η σειρά ακολουθεί μια ομάδα νεοσύλλεκτων στο κέντρο εκπαίδευσης του FBI στο Quantico. Βασική πρωταγωνίστρια η Alex Parish (Priyanka Chopra) που εκτός από το αστέρι της τάξης της, θα γίνει και αποδιοπομπαίος τράγος αφού θα κατηγορηθεί για τρομοκρατική ενέργεια στο κέντρο της Νέας Υόρκης. Γρήγορα γίνεται εμφανές ότι υπάρχει σχέδιο να της φορτώσουν την επίθεση αφού όλα τα στοιχεία (εντελώς βολικά) οδηγούν σε αυτήν. Από εκεί και έπειτα ξεκινάει ένα μπρος πίσω στον χρόνο. Από τη μια βλέπουμε με flashbacks την προσπάθεια των νεοσύλλεκτων να αποφοιτήσουν από την ακαδημία και μαθαίνουμε τα ένοχα μυστικά του κάθε ένα ενώ παράλληλα μεταφερόμαστε στο κοντινό μέλλον (περίπου 9 μήνες μετά) και απολαμβάνουμε την αγωνιώδη προσπάθεια της Alex να καθαρίσει το όνομά της αλλά και να ανακαλύψει ποιος έστησε την πλεκτάνη. 

Ενδιαφέρον; Σαφώς.....καλογυρισμένο; Σαφέστατα. Ρεαλιστικό; Χμμμμμμ....Το βασικό πρόβλημα της σειράς είναι η μη ρεαλιστική υπόσταση των χαρακτήρων της αλλά και το καστινγκ αυτών. Οι νεοσύλλεκτοι παρά είναι όμορφοι και λεπτεπίλεπτοι για να είναι πράκτορες του FBI. Επίσης, τόσα κρυμμένα μυστικά πως πέρασαν κάτω από τη μύτη του FBI…Τι σόι background check έκαναν όταν δέχτηκαν τις αιτήσεις; Γενικά αρκετά κενά σε αυτό το κομμάτι αλλά δικαιολογείται εν μέρει γιατί πρέπει να δώσουμε στον σεναριογράφο, μπόλικο ψαχνό.  Χαρακτηριστικό παράδειγμα η κολλητή (συνήθως) φίλη της Alex, Shelby Wyatt (Johanna Braddy), μια ξανθιά bimbo από πλούσια οικογένεια ή ο Caleb Haas (Graham Rogers), η αρσενική εκδοχή της Shelby με αρκετά μούσκουλα αλλά...! Επίσης, η υποκριτική μερικών (αν όχι των περισσότερων) ηθοποιών είναι κάτω του μετρίου και εν πολλοίς απλά διεκπεραιωτική (άντε να πούμε και αυτή την ατάκα, για να πάμε παρακάτω).Anyway…αφού ξεπεράσουμε αυτά τα κολλήματα μπορούμε να απολαύσουμε τη σειρά. Καλοστημένο σενάριο (με τα κενά του αλλά τα αγνοούμε επιδεικτικά – άλλωστε ποια σειρά δεν έχει σεναριακά κενά), αρκετή δράση, όμορφες παρουσίες (πανέμορφη η πρωταγωνίστρια ή και η συνάδερφός της Nimah Amin, κατά κόσμον Yasmine Al Massri ενώ και για τις γυναίκες θεατές υπάρχουν κεράσματα όπως ο Ryan Booth – Jake McLaughlin ή ο Drew Perales – Lenny Platt). Καλό και γρήγορο ρυθμό τον οποίο ενισχύουν πολύ τα χρονικά αλματάκια που συνδέονται έξυπνα. Συνήθως, αυτό που έχουν να αντιμετωπίσουν οι πρωταγωνιστές μετά την τρομοκρατική επίθεση συνδέεται με ένα μάθημα στη σχολή. 

Άλλοι βασικοί χαρακτήρες είναι η διευθύντρια της σχολής Miranda Shaw (Aunjanue Ellis) και ο βοηθός της Liam O’ Connor (Josh Hopkins) με πλούσιο παρελθόν (αισθηματικό και όχι μόνο), ο νεοσύλλεκτος Simon Asher (Tate Ellington) με αρκετά ενδιαφέρουσα εξέλιξη στη πορεία της σειράς και η Natalie Vasquez (Anabelle Acosta) ακόμα μία όχι και τόσο πειστική νεοσύλλεκτη που αποτελεί τη βασική αντίπαλο της Alex Parish τόσο στην ακαδημία όσο και στη συνέχεια. 

Διαβάζοντας κριτικές στο IMDB διαπιστώνει κανείς ότι μάλλον η σειρά δεν αρέσει και πολύ. Παρά την υψηλή βαθμολογία της (πάνω από 7 /10) κατηγορήθηκε για ανακρίβειες, υπερβολές, μη ρεαλιστικότητα και άλλα τέτοια. Συγγνώμη κιόλας αλλά κάποιοι πρέπει να αρχίσουν να βλέπουν ντοκιμαντέρ. Ναι, είναι υπερβολική...ναι, υπάρχουν ανακρίβειες και σεναριακές τρύπες...ναι, οι ηθοποιοί δεν πάνε για βραβείο...ΑΛΛΑ μιλάμε για μια τηλεοπτική σειρά που πρέπει να στηριχτεί κάπου για να σταθεί. Οι δημιουργοί επέλεξαν τις συνεχείς ανατροπές (σχεδόν όλοι έχουν περάσει από τη θέση του πιθανού τρομοκράτη), το θέμα της τρομοκρατίας που έχει πέραση μετά την 9/11 (όπως περίτρανα απέδειξε το Homeland – εντάξει δεν συγκρίνονται βέβαια) και τα όμορφα πρόσωπα. Χαζό; Ίσως αλλά ότι πρέπει για μερικές ευχάριστες ώρες μπροστά από την τηλεόραση μόνος ή με παρέα με μια σακούλα ποπ κορν μπροστά και ένα ποτήρι κρασί στο πλάι. 

Ξεκολλήστε λοιπόν, από το σύνδρομο «Ιάσωνας Τριανταφυλλίδης- σου βάζω τγία» και απολαύστε την. Και μια συμβουλή...αν δεν σας αρέσει το 1-2 επεισόδιο, σταματήστε τη. Δεν έχει νόημα....

ΥΓ: Γράψτε στα σχόλια τη δική σας βαθμολογία για το show με άριστα το 10!!