Ο νέος αμερικάνικος ΠΑΟ

Ώρες ώρες αναρωτιέμαι πως θα είχε κυλήσει η χρονιά αν ο ΠΑΟ έκανε καλύτερο σχεδιασμό το καλοκαίρι και αν είχε καλύψει τις τρανταχτές και ολοφάνερες αδυναμίες του τόσο στους ψηλούς όπου έλειπε η αλτικότητα και η ταχύτητα, όσο και στους κοντούς όπου έλειπαν οι εναλλακτικές και η καλή περιφερειακή άμυνα. Μάλλον όχι πολύ διαφορετικά πάντως αν σκεφτούμε ότι απέκλεισε τον Ολυμπιακό στο κύπελλο, στο πρωτάθλημα είχαν από 1 νίκη και μέτρησε η διαφορά (ότι ομάδα και να έχεις, κανείς δεν εγγυάται ότι θα νικήσεις στο ΣΕΦ) και στην Ευρωλίγκα η μοναδική ήττα που πόνεσε ήταν από τον Ερυθρό Αστέρα εντός έδρας (η πρώτη φάση δεν έχει και τόσο σημασία στην εξέλιξη της διοργάνωσης).

Για να δούμε όμως τι διαφορές παρατηρούνται πλέον στο παιχνίδι της ομάδας.

1^ο Δεδομένο: πλέον υπάρχει τόσο διευρυμένο ρόστερ που υπάρχει η πολυτέλεια ουσιαστικά 2 διαφορετικών ομάδων σε πρωτάθλημα και κύπελλο. Στο πρωτάθλημα παίρνουν χρόνο οι 2 πιτσιρικάδες της υπόθεσης, Παπαγιάννης και Χαραλαμπόπουλος, ο Γιάνκοβιτς αποτελεί το βασικό 3άρι της ομάδας με καλές εμφανίσεις, ο Διαμαντίδης κάνει guest εμφανίσεις και παίρνουν χρόνο προσαρμογής οι 3 νέοι παίκτες, Χάντερ, Χάινς και Ουίλιαμς (ο τελευταίος πάντως δεν δείχνει να τον χρειάζεται και ιδιαίτερα). Αντίθετα στην Ευρωλίγκα της θέση των 3 (πιτσιρικάδων και Γιάνκοβιτς) παίρνουν οι Πάβλοβιτς και Κούζμιτς, ο Διαμαντίδης προσθέτει 20+ ποιοτικά λεπτά και οι Καλάθης, Ουίλιαμς, Γκίστ και Ραντούλιτσα αποτελούν την ραχοκοκκαλιά της ομάδας. Ένα ρόστερ των 20 παικτών, από τον 17χρονο Καλαϊτζάκη μέχρι τον 36χρονο Διαμαντίδη δίνει τη δυνατότητα στον προπονητή να πράττει κατά το δοκούν. Μοναδικός αστερίσκος ο Φελντέιν που φαίνεται να αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα προσαρμογής στη νέα κατάσταση.

2^ο Δεδομένο: οι 3 νέοι παίκτες έδωσαν ο καθένας από κάτι στη χημεία της ομάδας. Ο Ουίλιαμς, τον επιθετικό ηγέτη που έλειπε φέτος αφού δεν υπήρχε σταθερά στο σκοράρισμα. Τον ρόλο αυτό τον έπαιζαν οι Ραντούλιτσα, Γκιστ, Καλάθης, Διαμαντίδης, Φελντέιν αλλά κανείς με την εκπληκτική συχνότητα με την οποία το κάνει ο Ουίλιαμς. Ο Χέινς μπορεί επιθετικά να μην έχει λυθεί ακόμα, αλλά δίνει μερικά πολύ εκρηκτικά λεπτά συμμετοχής ιδίως στην άμυνα αλλά και στη γενικότερη επιθετική λειτουργία ξεκουράζοντας τον Καλάθη ή όποιον άλλο κρίνει ο προπονητής. Τέλος, ο Χάντερ δεν έχει δώσει ακόμα σαφή δείγματα γραφής αλλά οι ολιγόλεπτες συμμετοχές του έδειξαν ότι πρόκειται για έναν ιδιαίτερα αθλητικό και γεμάτο ενέργεια ημίψηλο (ότι ακριβώς έλειπε δλδ), με καλή επαφή με το καλάθι, ικανοποιητικός στην άμυνα με δυναμικά hedge out, που μόνο ο Γκιστ είχε μέχρι τώρα και επιθετική διεκδίκηση κάθε ριμπάουντ.

3^ο Δεδομένο: Κεφάλαιο προπονητής...ο Τζόρτζεβιτς έχουμε ξαναπει ότι πιθανώς αποτελεί το next best thing της προπονητικής στην Ευρώπη και θα είναι ευλογία για τον ΠΑΟ να τον κρατήσει για αρκετά χρόνια. Έχει το ανάστημα να απορροφήσει κραδασμούς από πιθανές αποτυχίες και η κατάκτηση του κυπέλλου, όσο ασήμαντη και αν φαίνεται, του έδωσε ένα μαξιλαράκι ασφαλείας. Επίσης, δείχνει να ξεπέρασε το αρχικό του κόλλημα στο καλοκαιρινό πλάνο που δεν έβγαινε και προσαρμόστηκε γρήγορα στα νέα δεδομένα. Δεν είναι καθόλου εύκολο για έναν προπονητή, και μάλιστα Σέρβο, να απαρνηθεί το πλάνο του και να αλλάξει την ομάδα τόσο γρήγορα και αρκετά αποτελεσματικά. Πλέον παίρνει περισσότερα από τον Πάβλοβιτς, ο Κούζμιτς επιτελεί μια συγκεκριμένη δουλειά που ξέρει να κάνει καλά ενώ και η διαχείριση κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού έχει βελτιωθεί πολύ. Ένα μελανό σημείο, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι η πλήρης εγκατάληψη του πλάνου ελληνοποίησης. 

Ο Γιάνκοβιτς πλέον παίζει μόνο στην Ελλάδα, ο Παππάς είναι στην εξέδρα (ή ούτε καν εκεί) εδώ και καιρό, οι πιτσιρικάδες επίσης μόνο Ελλάδα (ο Παπαγιάννης δεν νομίζω ότι θα ήταν χειρότερος του Κούζμιτς αν έπαιζε 5λεπτά στην ευρωλίγκα), ο Μποχωρίδης χαμένος. Έτσι μένουν μόνο οι διόσκουροι Διαμαντίδης και Φώτσης και ο ελληνοαμερικάνος Καλάθης  να έχουν ουσιαστική συμμετοχή στην ομάδα. Ίσως αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να διορθωθεί του χρόνου. Αντί για παράδειγμα τους Κούζμιτς και Πάβλοβιτς να έρθουν στην ομάδα πρωτοκλασάτοι Έλληνες, ο Χαραλαμπόπουλος να σταθεροποιηθεί σε μία θέση και ο Παπαγιάννης (αν μείνει) να αποκτήσει πιο ενεργό ρόλο. Επίσης, θα πρέπει να επανενεργοποιηθεί ο Παππάς (ίσως αντί του Χέινς αν δεν μείνει μετά το καλοκαίρι) και ο Μποχωρίδης να μπει περισσότερο στο ροτέισον. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι Διαμαντίδης και Φώτσης (;;;) δεν θα υπάρχουν στο ρόστερ 2016-2017. 

Όλα τα παραπάνω πάντως δείχνουν ότι κάτι καλό πάει να φτιαχτεί στον ΠΑΟ. Αν μάλιστα ανανεώσει το συμβόλαιό του ο Ουίλιαμς (και ο Χάντερ θα πρόσθετα), βρει ξανά τον εαυτό του και τον ρόλο του ο Φελντέιν και γίνει μία και μοναδική πρωτοκλασάτη προσθήκη στη θέση 1-2 και ακόμα μία ποιοτική στο 3, νομίζω ότι του χρόνου η ομάδα θα είναι πραγματικά έτοιμη να διεκδικήσει το 7^ο αστέρι...

Και επειδή σίγουρα θα ξέχασα να αναφέρω κάποια πράγματα, περιμένω από εσάς να τα θίξετε και να τα σχολιάσετε...!!