Spotlight (2015, ελληνιστί «Όλα στο φως»)

Βαθμολογία 4 / 5

Από πολλούς χαρακτηρίστηκε ως η καλύτερη ταινία του 2015. Η αλήθεια είναι ότι έχει πολλά από τα στοιχεία που συνηγορούν σε κάτι τέτοιο. Πολύ καλό καστ, θίγει ένα θέμα ταμπού, βασίζεται σε αληθινή ιστορία και έχει μια απλή αλλά στιβαρή σκηνοθεσία.

Η ταινία καταπιάνεται με ένα ζήτημα που κατά διαστήματα απειλεί την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία...την παιδεραστία από ιερωμένους. Συγκεκριμένα, αναφέρεται στην αποκάλυψη από την Boston Global, μιας αρκετά δημοφιλούς εφημερίδας της Βοστώνης ενός τεράστιου σκανδάλου παιδεραστίας διάρκειας δεκαετιών που κάλυπτε η Αρχιεπισκοπή της περιοχής. Η ομάδα των δημοσιογράφων που ανέλαβε την έρευνα ονομαζόταν Spotlight και είχε ως αντικείμενο την διερεύνηση μεγάλων θεμάτων της περιοχής. Με διευθυντή τον Walter Robinson (Michael Keaton) και ακόμα 3 αεικίνητους και ταλαντούχους δημοσιογράφους, η ομάδα έχοντας πάρει το πράσινο φως και από τον καινούργιο αρχισυντάκτη, Marty Baron (Live Schreiber) θα επιχειρήσει να διεισδύσει στα άδυτα της εκκλησίας και να ξεσκεπάσει δεκάδες ιερωμένους που, όπως αποκαλύπτεται στο τέλος, είχαν κακοποιήσει πάνω από 1000 ανήλικα παιδιά, πολλά από τα οποία οδηγήθηκαν ακόμα και στην αυτοκτονία. Πολύτιμος σύμμαχος στην προσπάθεια, ο αρμένιος δικηγόρος Mitchell Garabedian (Stanley Tucci) που θα τροφοδοτήσει την ομάδα με πολύτιμο υλικό. 

Η ταινία αποτελεί μια ρεαλιστική και ωμή αποτύπωση μιας πραγματικότητας που όλοι γνώριζαν αλλά κανείς δεν μιλούσε γι’ αυτή.  Με ένα πολύ καλό καστ ηθοποιών, προεξεχόντων, κατά τη γνώμη μου του Mark Ruffalo και Stanley Tucci και έναν πολύ καλό ρυθμό που καλύπτει και τις αναμενόμενες κοιλιές μιας 2ωρης δραματικής ταινίας, καταφέρνει να διατηρεί το ενδιαφέρον του θεατή αμείωτο. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και δραματοποιημένο ντοκυμαντέρ αφού περιγράφει με ακρίβεια μια σειρά γεγονότων που οδήγησαν την ρωμαιοκαθολική εκκλησία σε μεγάλη κρίση. Δεν καταφέρνει να συνεπάρει βέβαια αλλά λέει μια πολύ σημαντική ιστορία με εξαιρετικό τρόπο και ανοίγει τα μάτια στο κοινό για ένα θέμα που όλο και περισσότεροι φωνάζουν ότι πρέπει να έρθει στην επιφάνεια. 

Δυστυχώς το Βατικανό στρέφει μονίμως το βλέμμα από την άλλη και αντί να αναδεικνύει το πρόβλημα και να επιδιώκει τη λύση του, προσπαθεί να το θέσει στο περιθώριο. Είναι χαρακτηριστικό, όπως αναφέρεται στο τέλος στην ταινία, ότι ο Επίσκοπος της περιοχής που γνώριζε τα εγκλήματα όχι μόνο δεν τιμωρήθηκε αλλά πήρε μετάθεση για το Βατικανό. Το πρόβλημα λοιπόν αναδεικνύεται από τον κινηματογράφο, που μακριά από τις χολυγουντιανές φαιδρότητες, μας προσφέρει μια ταινία που σε μερικά χρόνια ίσως χαρακτηριστεί κλασική...