Manchester by the sea (2016, ελληνιστί «Μία πόλη δίπλα στη θάλασσα)

Βαθμολογία 4/5

Ότι ο λιγότερο γνωστός από τους Affleck είναι εν δυνάμει καλύτερος ηθοποιός από τον πολυδιαφημισμένο αδερφό του το γνωρίζαμε. Ότι ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Kenneth Lonergan είναι ταλαντούχος με λίγα αλλά καλά δείγματα γραφής, επίσης το γνωρίζαμε. Ότι εν τέλει η ταινία Manchester by the sea θα ήταν μία ιδιαίτερα μεστή, όχι πολύ ευκολοχώνευτη αλλά γεμάτη ουσία ταινία δεν το περιμέναμε.

Η ταινία περιγράφει την εσωτερική κυρίως πάλη του πρωταγωνιστή Lee Chandler (Casey Affleck), ο οποίος αναγκάζεται να επιστρέψει στη γενέτειρά του μετά τον θάνατο του μεγάλου του αδερφού Joe (Kyle Chandler) και να αναλάβει την κηδεμονία του ανηψιού του. Όμως το παρελθόν του, αυτό που τον οδήγησε και μακριά από το Manchester δεν έχει ξεθωριάσει και με την επιστροφή του αλλά και την επανεμφάνιση της πρώην συζύγου του, Randi (Michelle Williams) αναζωπυρώνονται οι θύμησες ενός τραγικού γεγονότος. 

Μία από τις πιο προσεγμένες ταινίες των τελευταίων ετών, με σοβαρές ερμηνείες από όλους τους πρωταγωνιστές ανεξαιρέτως και μια μεστή, λιτή και χαμηλών τόνων σκηνοθεσία από τον Lonergan. Χωρίς περιττά δράματα και υπερβολές, ο δημιουργός ξεδιπλώνει τον νεκρό εσωτερικό κόσμο του πρωταγωνιστή που αναγκάζεται να ξυπνήσει από τη λήθη (και από μια ανούσια δουλειά) για να αναλάβει την ευθύνη να προστατέψει τον ανηψιό του, με τον οποίο το μόνο ίσως που τους συνδέει τα τελευταία χρόνια είναι ο Joe. Στην πορεία, με εξαιρετικά flashback, ξεδιπλώνεται και το τρομερό παρελθόν που στοιχείωνει όλη την οικογένεια και ο θεατής δεν μπορεί παρά να συμπάσχει με τον πρωταγωνιστή. Εξαιρετικές οι ερμηνείες όλων και κυρίως του σκοτεινού και άδειου ψυχικά Affleck, του δυναμικού και στοργικού Chandler και της γλυκιάς και πονεμένης Williams. Για τη σκηνοθεσία τα είπαμε και πιο πάνω. Απλή, χωρίς υπερβολές και ανούσια πλάνα και παρά τις 2 ώρες και της ταινίας δεν κάνει σοβαρές κοιλιές. Βέβαια ο ρυθμός δεν είναι καταιγιστικός, αλλά δεν είναι αυτό που περιμένεις άλλωστε από ένα δράμα. Το σενάριο δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο αλλά ο τρόπος που είναι δοσμένο το κάνει μοναδικό. Φαίνεται ότι ο δημιουργός ήθελε να καλλιτεχνήσει (αν μου επιτρέπεται ο όρος) και όχι να φτιάξει το κλασικό χολυγουντιανό υπερθέαμα. 

Νομίζω είναι προφανές ότι την προτείνω ανεπιφύλακτα ακόμα και για αυτούς που δεν αρέσκονται στα δράματα (όπως η αφεντιά μου). Αξίζει να απολαύσετε την αξιοπρόσεκτη προσπάθεια των συντελεστών να δημιουργήσουν μία πραγματικά καλή ταινία.