Δεν έχει μικρύνει ο Παναθηναϊκός, μικροί είναι οι άνθρωποι που τον τρέχουν

Για να το ξεκαθαρίσουμε μια και καλή….ο Παναθηναϊκός δεν έχει μικρύνει. Δεν μπορεί να μικρύνει ένας σύλλογος, και συγκεκριμένα το ποδοσφαιρικό του τμήμα, που έχει συμμετάσχει σε τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών, έχει συμμετοχές στην τετράδα και οχτάδα ευρωπαϊκών διοργανώσεων, κάτι που καμία άλλη ελληνική ομάδα δεν έχει πετύχει, και έχει κατακτήσει μπόλικους εγχώριους τίτλους. Το γεγονός ότι σε αυτό το κομμάτι έχει μείνει πολύ πίσω από τον αιώνιο αντίπαλο (άσχετα αν είναι δίκαιο ή όχι) δεν έχει μεγάλη σημασία. Άλλωστε κανείς δεν απαγορεύει μια χώρα να έχει δύο (ή και περισσότερους) μεγάλους συλλόγους. Και επιτέλους ας σταματήσουν οι οπαδοί να μαλώνουν για το ποιος τον έχει πιο μεγάλο (τον σύλλογο).

Μικροί είναι αυτοί που τρέχουν τον σύλλογο σε όλα τα επίπεδα. Από αυτούς εξαιρώ προς το παρόν το δίδυμο Ουζουνίδη – Λυμπερόπουλου που ανέλαβε πρόσφατα, βρήκε καμένη γη και καμία διάθεση ή και δυνατότητα να διορθωθεί η κατάσταση. Δυστυχώς ο πρόεδρος Γιάννης Αλαφούζος μετά από 4 σχεδόν χρόνια στο τιμόνι της ομάδας δείχνει να μην έχει μάθει από τα πολλά λάθη του παρελθόντος και συνεχίζει να δείχνει ότι είναι άσχετος με το αντικείμενο. Από μόνο του αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό. Άλλωστε ο ρόλος του μεγαλομετόχου είναι να βάζει το ρευστό και όχι να επιλέγει μεταγραφές. Αλλά δυστυχώς οι πολλές λανθασμένες επιλογές σε πρόσωπα και η επιμονή σε αυτά έχουν φέρει τον Παναθηναϊκό για ακόμα μία φορά στο χείλος του γκρεμού. Πάνω που άρχισε να συμμαζεύεται η κατάσταση οικονομικά, εμφανίστηκε ένας ακατάλληλος άνθρωπος, ο κ. Στραματσόνι που δεν κατάφερε να κάνει ομάδα τις καραβιές ξένων που έφερε. Ναι μεν έγιναν κάποιες ποιοτικές κινήσεις αλλά το θέμα δεν είναι εκεί. 

Γουακάσο

Κανείς δεν αντιλέγει ότι ο Ιμπάρμπο ή ο Γουακάσο  είναι ποιοτικοί παίκτες ειδικά για το ελληνικό πρωτάθλημα. Αλλά ο απλήρωτος Ιμπάρμπο και ο ξενερωμένος Γουακάσο δεν κάνουν για τον Παναθηναϊκό. Στοιχήματα τύπου Ιβάνοφ και Σαμπά δεν βγήκαν, ο φτηνός Λεντέσμα που θα μπορούσε να δώσει λύσεις από τον πάγκο κάηκε νωρίς από τον Ουζουνίδη (το μόνο του λάθος κατά τη γνώμη μου μέχρι τώρα μαζί με το γεγονός ότι άδειασε την ομάδα από παίκτες χωρίς να είναι σίγουρος ότι θα αντικατασταθούν), οι Έλληνες εξαφανίστηκαν από την ομάδα και εκδιώχθηκαν, έγιναν μεγάλα και αχρείαστα οικονομικά ανοίγματα και τέλος και πιο σημαντικό, η ομάδα έκανε κάκιστη καλοκαιρινή προετοιμασία με αποτέλεσμα να πετάει φωτιές μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου και από εκεί και έπειτα να σέρνεται. Βάλτε και τον παράγοντα τύχη που δεν ήταν με το μέρος του ειδικά στα ευρωπαϊκά παιχνίδια του πρώτου γύρου αφού οι πολύ καλές εμφανίσεις με Θέλτα, Άγιαξ και Σταντάρ Λιέγης δεν έφεραν αποτέλεσμα ενώ και στην Ελλάδα οι εμφανίσεις με Βέροια, Ξάνθη απέφεραν μόλις 1 βαθμό ενώ θα μπορούσαν να κερδηθούν εύκολα. Κάτι λοιπόν, η κακή φυσική κατάσταση, κάτι η κάκιστη ψυχολογία έχουν φέρει τον Παναθηναϊκό στην 5^η θέση, πίσω από Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, Ξάνθη και Πανιώνιο και την ανεβασμένη ΑΕΚ να καραδοκεί. 

Γιάννης Αλαφούζος

Ο Αλαφούζος πλέον κάνει κινήσεις πανικού. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι ο χειρισμός του σε δύο δύσκολες περιπτώσεις. Αφενός επέτρεψε στον Ιμπάρμπο να κοροϊδεύει την ομάδα επί πάνω από 1 μήνα ενώ μια νορμάλ ομάδα θα τον εξοφλούσε μέχρι δεκάρας και θα του έκανε μια ξεγυρισμένη καταγγελία στην UEFA για αντιεπαγγελματική συμπεριφορά και δεν θα τον παρακαλούσε μέχρι τελευταία ώρα των μεταγραφών να ξεκουμπιστεί. Αφετέρου άφησε ουσιαστικά τον Γουακάσο να φύγει έναντι  μικρού τιμήματος (δανεισμός για 6 μήνες και option αγοράς - έχουν ακουστεί 400 χιλ ευρώ αλλά και 1,5 εκ) τη στιγμή που μιλάμε για έναν διεθνή παίκτη, σε καλή ηλικία, με καλά τεχνικά χαρακτηριστικά και καλές εμφανίσεις στο Κόπα Άφρικα. Τι θα πει δεν γούσταρε να μείνει; Δεν γουστάρεις; Εμείς τόσα ζητάμε για να σε πουλήσουμε, φέρτα και στο καλό. Βέβαια ο αστερίσκος στην υπόθεση είναι η εξόφληση και προς αυτόν (όπως και προς όλους τους ξενερωμένους παίκτες) τα χρωστούμενα. Ακόμα ένα απαράδεκτο θέμα είναι το χρέος προς τον Πλατανιά για τον Κουλιμπαλί που τελικά θα κοστίσει στην ΠΑΕ ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό αφού δεν φρόντισε να ξοφλήσει εγκαίρως με αποτέλεσμα να μπει σε ισχύ η ρήτρα των 1000€ τη μέρα για κάθε μέρα καθυστέρηση. Αυτό βέβαια μένει να φανεί.

Χατζηγιοβάνης

Ο Αλαφούζος δεν μπορεί πλέον. Έχει κουραστεί και το δείχνει με κάθε τρόπο. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να τον ευγνωμονεί που έσωσε την ομάδα από σίγουρη καταστροφή. Θα μπορούσε να το παίξει ψευτοσωτήρας όπως ο Μελισσανίδης που άφησε την ΑΕΚ να πέσει και την πήρε τζάμπα. Αλλά πλέον δεν μπορεί μόνος του. Πρέπει επειγόντως είτε να βρει συμπαίκτες είτε να πουλήσει και να αποσυρθεί πριν η ιστορία τον γράψει με μαύρα γράμματα, κάτι που είναι άδικο και για τον ίδιο που έχει αφιερώσει χρόνο και χρήμα. Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχει και το μαξιλαράκι της Γ’ Εθνικής που ποτέ βέβαια δεν αποτελούσε σοβαρή επιλογή για έναν σύλλογο σαν τον Παναθηναϊκό, αφού πλέον τα χρέη δεν σβήνονται (σωστά κατ’ εμέ). Οπότε όποιος πάρει την ΠΑΕ θα γνωρίζει ότι θα έχει να διαχειριστεί ένα σεβαστό χρέος. Γι’ αυτό άλλωστε έχουν λακίσει όλοι οι γνωστοί παναθηναϊκάρες. 

Αλλά για να κλείσουμε με κάτι αισιόδοξο….το τελευταίο διάστημα φαίνεται ότι επιτέλους άρχισε να γίνεται και πάλι καλή δουλειά στις ακαδημίες. Η μετακόμιση στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις της Παιανίας σε συνδυασμό με το εκτεταμένο δίκτυο ακαδημιών σε όλη την Ελλάδα και τα φιντανάκια που έχουν πάρει (αναγκαστικά) χρόνο συμμετοχής ακόμα και σε δύσκολα παιχνίδια δείχνουν ότι έχουν ταλέντο. Ευαγγέλου, Χατζηγιοβάνης, Μίγγας, Πίσπας είναι ταλαντούχα αστεράκια που μπορούν να πάρουν συμμετοχές άμεσα στην πρώτη ομάδα κα γουστάρουν να παίζουν για τον Παναθηναϊκό. Αυτό είναι ίσως το σημαντικότερο που καλύπτει την πιθανή υστέρησή τους σε τεχνικούς τομείς σε σύγκριση με παίκτες τύπου Ιμπάρμπο. Τουλάχιστον ο Αλαφούζος θα πρέπει να κάνει κάτι σωστά. Να προστατέψει αυτούς τους παίκτες και να μην τους κάψει όπως τόσους και τόσους στο παρελθόν. 

Ας βγει όπως όπως η χρονιά και από του χρόνου απαιτείται επανεκκίνηση ελπίζω για τελευταία φορά τα τελευταία χρόνια.