Από τον Κώστα Χατζηιωαννίδη
Eιναι η τέχνη αποκομμένη από
τη ζωή ? άλλο ζωή άλλο τέχνη? η η μια συμπληρώνει την άλλη ? Αρχικά είναι καλό
να διαχωρίζουμε η ξεχωρίζουμε τα πράγματα. H διάκριση αυτή μας επιτρέπει να δούμε
τον τελικό σκοπό .Είναι όμως η τέχνη ένας αυτοσκοπός ? αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα.
Αν είναι έτσι τότε η τέχνη δεν υπηρετεί τη ζωή δηλαδή την κοινωνία. Για παράδειγμα
η στρατευμένη τέχνη πχ βαρναλης ριτσος κάνει την τέχνη το μέσο και όχι το μήνυμα
.Είναι αυτό σωστό ?Μου θυμίζει αυτό λίγο τη χρήση της πυρηνικής βόμβας .Είναι ο
καλλιτέχνης άμοιρος ευθυνών ?έχει ευθύνη για το έργο του η αυτό ανήκει στο συλλογικό
υποσυνείδητο ?άμα χρεώσουμε ευθύνη στον δημιουργό τότε το έργο χάνει λίγη από
την αξία του. Γιατί το έργο πρέπει να μιλάει από μόνο του. Η υπογραφή όμως του δημιουργού
δεν έχει σημασία? Για μένα εχει.Τα κέφια του ζωγράφου για παράδειγμα τη μέρα
που ζωγράφιζε τον πινάκα του με ενδιαφέρει πιο πολύ από τη διαχρονικότητα του έργου.
Επίσης ο τίτλος η τέχνη για την τέχνη σημαίνει ότι ανήκουμε σε μια ελιτ. Ο μεγάλος
όμως κριτής είναι ο κόσμος η ο χρόνος? Για μένα και τα δυο.
Καταλήγοντας η ζωή
και η τέχνη δεν είναι απαραίτητο οτι συνυπάρχουν μπορεί να είναι και σε σύγκρουση.
ΕΚΕΙ είναι το σημείο που αρχίζει η τρέλα.
ΥΓ.Η ζωή και η τέχνη
έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα κι αυτό γιατί η αλήθεια είναι μια έστω κι αν δεν
μπορούμε να τη δούμε. Ποιος είναι πιο αληθινός ο ηθοποιός η ο απλός άνθρωπος? Ο
ηθοποιός δεν είναι άνθρωπος? Η ζωή του ηθοποιού είναι μονο το θέατρο? Τα πράγματα
εδω μπερδεύονται ηθοποιός φτάνω στο συμπέρασμα οτι ζει εις βαρος των άλλων είναι
ένας αθέατος παρατηρητής και κάνει την εμφάνιση
του οταν πρέπει. Αν δεις τη ζωή σου στη γραμμή του χρόνου αν έχεις ενα φίλο ηθοποιό
θα δεις οτι ο ηθοποιός δεν είναι τίποτε άλλο από ένα εμπόδιο στο δρόμο σου που
δε συναντάς ποτε. Όλοι παίξαμε "θέατρο" στη ζωή μας αλλά δε γίναμε ηθοποιοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου