The Hunger Games: Mockingjay Part 1 (2014, ελληνιστί «Αγώνες Πείνας: Η Επανάσταση, Μέρος 1ο»)

Βαθμολογία 3,8 / 5

Πάντα πίστευα ότι είναι αυτομαζοχιστική η απόφαση να δεις μία ταινία που ξέρεις ότι θα σε αφήσει ξεκρέμαστο αφού στην ουρά του τίτλου υπάρχει αυτό το αναθεματισμένο Part 1.  Αλλά από την άλλη δεν μπορείς να κάνεις και αλλιώς όταν είσαι fan μιας σειράς ταινιών που προσφέρουν ένταση, αγωνία, περιπέτεια, συγκίνηση και ηρωισμό.

Το 3^ο μέρος της σειράς ταινιών “The Hunger Games” είναι ακριβώς αυτό. Ουσιαστικά αποτελεί την εισαγωγική ταινία στην μεγάλη μάχη που αναμένεται να ακολουθήσει στο 4^ο και τελευταίο μέρος μεταξύ των περιφερειών (όσων έχουν απομείνει τουλάχιστον) και της πρωτεύουσας. Οι εναπομείναντες ήρωες με προεξέχουσα φυσικά την Κάτνις Έβερντιν (Jenifer Lawrence) έχουν βρει καταφύγιο στην απομονωμένη District 13, που βρίσκεται κρυμμένη κάτω από τόνους χώματος. Εκεί η δημαρχέσα της περιοχής  Alma Coin (Julianne Moore) αντιλαμβάνεται ότι ο μόνος τρόπος να αντιταχθεί στην Πρωτεύουσα είναι να πείσει την Κάτνις να ηγηθεί της επανάστασης αφού εμπνέει τους κατοίκους της Πάνεμ. Παρακολουθούμε κάποιες σκηνές μάχης, περιορισμένης έκτασης αλλά με μεγάλη συναισθηματική ένταση αλλά και κινήσεις τακτικής που προετοιμάζουν το έδαφος για την μεγάλη τελική μάχη. 

Διαβάζοντας κριτικές, πολλοί το θεωρούν ανούσιο, κατώτερο των προσδοκιών, σε φάση «γιατί δεν πάμε κατευθείαν στο δεύτερο μέρος, να τελειώνουμε». Και έχουν εν μέρει δίκιο. Αλλά αυτή είναι η μοίρα των Part 1 ταινιών. Υπάρχουν μόνο και μόνο για να συνδέσουν την ιστορία με το gran finale!! Από εκεί και πέρα, η ταινία εστιάζει στο συναισθηματικό κομμάτι. Σκηνοθετικά δεν προσφέρει κάτι καινούργιο και πατάει στα σκηνικά των προηγούμενων ταινιών, χωρίς μάλιστα να υπάρχει η εντυπωσιακή αρένα. Η Lawrence αποδεικνύει για ακόμα μία φορά ότι είναι πολύ καλή ηθοποιός αν και ορισμένες φορές το παρακάνει με το δράμα. Εγγύηση η Moore, o Sutherland και ο τρισμέγιστος και συγχωρεμένος  Hoffman που καταφέρνει να μεταδίδει μια ηρεμία τόσο ταιριαστή όμως με το ρόλο του. 

Νομίζω ότι η ταινία καταφέρνει να πετύχει τον σκοπό της, να προετοιμάσει τον θεατή για αυτό που θα ακολουθήσει. Καθορίζει τα στρατόπεδα των μονομάχων, το σκηνικό χάους και αναβρασμού που επικρατεί στις περιφέρειες που δεν έχουν κατεδαφιστεί ακόμα και υπερτονίζει τους κακούς και καλούς της υπόθεσης. Το ξέραμε εξ αρχής ότι θα πρέπει να περιμένουμε κανένα χρόνο ακόμα…καλά να πάθουμε!!!!