(ατενίζοντας τον
Πενταδάκτυλο από χαμηλά)
Πάλι καλά που έβρεχε!
Είχε πυκνή συννεφιά, ομίχλη κι έβρεχε.
Άρχοντας Εσύ, καμώθηκες πως δεν μας είδες.
Εμείς γονατίσαμε τα ματόκλαδα, γυρίσαμε τις πλάτες -ξεδιάντροπα- και
φύγαμε!
Συνεχίσαμε τη βόλτα στην παλιά Πόλη για καφέ και σουβενίρ,
χωρίς ευτυχώς να αντικρύσουμε τη βροντερή ηχώ Σου.
Έκτοτε, από της νύχτας τις πολεμίστρες
ξεχύνονται σμήνη τυφλών πυγολαμπίδων
και χλιμιντρούν, -ακόμα- ψηλαφώντας
για να βρουν το «καύκαλο» του Βασιλιά Ονήσιλου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου